Praca dotyczy działalności kancelarii koronnej w okresie końca rządów Kazimierza Jagiellończyka i początków panowania Jana Olbrachta. Autor podejmuje próbę naświetlenia tej problematyki poprzez sylwetki dwóch wielkich osobistości życia politycznego i dworskiego: Krzesława Kurozwęckiego i Grzegorza z Lubrańca. Obaj przez wiele lat kierowali królewską kancelarią, mieli wpływ na decyzje króla, prowadzili ożywioną działalność dyplomatyczną; obaj byli też duchownymi posiadającymi liczne beneficja. Książka składa się z czterech rozdziałów, z których pierwszy traktuje o drodze tytułowych bohaterów do godności kanclerskich, o historii rodzin, z których się wywodzili, pozycji w państwie, wykształceniu, tytułach kościelnych i pracy w kancelarii. Następny ukazuje otoczenie królewskie i miejsce szefów kancelarii królewskiej w nim. Trzecia część omawia aktotwórczą działalność pieczętarzy, sposób ich pracy, mechanizmy wystawiania dokumentów i uwarunkowania, jakie im towarzyszyły. Rozważania o przyczynach powołania tych pieczętarzy oraz okoliczności i motywy rezygnacji z urzędu a także próba oceny politycznej aktywności Kurozwęckiego i Lubrańskiego to kwestie poruszone w rozdziale wieńczącym pracę.