 |
| |
Problematyka PPS i jej przywódców stała się przedmiotem żywego
zainteresowania naukowców i publicystów. Badania nad dziejami PPS są
już stosunkowo dobrze rozwinięte, jednakże kontrowersje wokół tej partii trwają nadal i są
ciągle żywe. Spotyka się niejednokrotnie skrajne oceny jej ideologii i polityki.
Przed odzyskaniem niepodległości i w latach II Rzeczypospolitej PPS odgrywała
istotną rolę w kształtowaniu świadomości narodowej i społecznej robotników,
w rozpowszechnianiu ideałów demokracji i socjalizmu.
W nurcie badań traktujących o dziejach polskiej myśli socjalistycznej znalazły
się wydane w 1983 r. przez Wydawnictwo Literackie w Krakowie Wspomnienia
Z. Zaremby, jednego z wybitniejszych przywódców PPS w okresie międzywojennym
i w latach II wojny światowej. Wspomnienia przygotowane zostały do druku
i poprzedzone obszerną przedmową oraz licznymi przypisami (głównie o charakterze
krótkich notek biograficznych) przez M. M. Drozdowskiego. Dołączony jest
do nich aneks zawierający fragmenty listów Z. Zaremby do córki i syna, pisanych
w ostatnim okresie jego życia.
Geneza Wspomnień wiąże się z planem Z. Zaremby napisania pracy traktującej
o pokoleniu przełomu XIX i XX stulecia, „które myślało, że będzie mierzwą
pod przyszłe zasiewy — a niespodziewanie los kazał mu wziąć udział w najgłębszych
przemianach kraju". Wydanie tych wspomnień stanowi istotne wydarzenie w historiografii
dziejów polskiej myśli socjalistycznej u progu odzyskania niepodległego
bytu w 1918 r. (do tego roku bowiem autor doprowadza Wspomnienia).
Z. Zaremba wywodzi się z rodziny ziemiańskiej. Był człowiekiem pokolenia
przełomu dwóch wielkich stuleci. W rodzinie jego żywa była tradycja powstańcza
i kult patriotyczych wystąpień (udział jego styjów w powstaniu 1863 r. i starszego
brata Leona w strajku szkolnym 1905 r.). W Piotrkowie, skąd pochodził, już we
wczesnym okresie swego młodzieńczego życia zetknął się z ideami socjalistycznymi
i młodymi sympatykami socjalizmu, m.in. z Bolesławem Dratwą i Tadeuszem Żarskim.
Był zwłaszcza pod znacznym wpływem poglądów B. Dratwy na nierówność
i krzywdę społeczną. Wiązało się to z ethosem sprawiedliwości i równości społecznej
socjalizmu demokratycznego.
Z. Zaremba uczył się początkowo w rodzinnym Piotrkowie, później w gimnazjum
Chrzanowskiego w Warszawie, zdominowanym przez młodzież narodową,
a następnie w gimnazjum Kreczmara, sympatyka PPS. Wrastanie w nowe środowisko
warszawskie nie było dla młodego Zaremby łatwe, odbywało się powoli
i z pewnymi oporami. Pobyt w Warszawie oddalał Zarembę od wszystkiego, co wiązało
go z „wolnym życiem piotrkowskiego przedmieścia. Wielkie miasto z przelewającym
się tłumem, wśród którego nie można dojrzeć ani jednej znajomej twarzy,
przygniatało lodowatą obcością" — pisał o swym przyjeździe do Warszawy.
Stan książki: blok w całości, kartki kremowe, fotografie. Przedmowa i objaśnienia M.M.Drozdowski.
Wyd. Literackie.
Przy zakupie więcej niż jednego przedmiotu (zestawu) proszę o kontakt w celu ustalenia kosztów wysyłki.
ZAPRASZAM NA MOJE POZOSTAŁE AUKCJE
|
|
|
|
|
|
