Opis wydawcy

Stanisław Grochowiak (1[zasłonięte]934-19), poeta, powieściopisarz, dramaturg, jeden z głównych twórców grupy "Współczesności", pierwsze wiersze opublikował w 1954 r. Jego poezja, mocno osadzona w tradycji, miała jednocześnie nowatorskie i niepowtarzalne cechy. Już w chwili debiutu poeta wyraźnie określił własną odrębność wśród twórców pokolenia 56. Jego wiersze charakteryzował: ostentacyjny antyestetyzm, fascynacja tym, co naznaczone brzydotą, ubogie, kalekie, wizja świata pełna sprzeczności i kontrastów, a także częste nawiązania do poezji barokowej. Atakowany za "turpizm", zwracał uwagę na etyczne źródła swej poezji i nazywał siebie "mizerabilistą". W późniejszej twórczości poety, od połowy lat sześćdziesiątych, jak sam pisał - "bunt się ustatecznił", co znalazło wyraz w próbach opanowania sprzeczności, pogodzeniu z rzeczywistością. Ten podział poetyckiej spuścizny Grochowiaka na dwa etapy twórcze wyraźnie ukazuje wybór wierszy poety autorstwa Krzysztofa Karaska. Obszerną część tomu stanowią nie znane szerzej wiersze z czasopism i rękopisów.