Pianka lepkosprężysta Memory, znana także jako pianka pamięciowa lub rozprężna, została po raz pierwszy wprowadzona na rynek w połowie lat 60-tych w wyniku programu transferu technologii NASA AMES Research. Ta odmiana elastycznej pianki poliuretanowej (FPF) o otwartych komórkach charakteryzowała się właściwościami umożliwiającymi redystrybucje sił przeciążeń, na jakie narażeni byli astronauci podczas startu i lądowania, a także zapewniającymi wygodniejsze fotele pilotom komercyjnych linii podczas długich lotów.
Choć technologia produkcji pianki lepkosprężystej jest dostępna od ponad 35 lat, dopiero niedawno zaczęła ona być stosowana w produktach komercyjnych szeroko dostępnych dla konsumentów. Równomierne rozkładanie nacisku przez materiał lepkosprężysty stanowi jedną z najważniejszych z punktu widzenia komfortu innowacji w branży FPF. Pianka lepkosprężysta Memory charakteryzuje się powolnym odzyskiwaniem kształtu po ucisku. Po umieszczeniu na takiej piance ciężkiego przedmiotu (np. ciała ludzkiego), pianka stopniowo dostosowuje się do kształtu tego przedmiotu, a po jego usunięciu powoli odzyskuje swój pierwotny wygląd. Można ją więc opisać jako "piankę powolnego powrotu elastycznego".
Inne cechy i zalety pianki lepkosprężystej Memory: zdolność do tłumienia wibracji, absorbowanie wstrząsów, reagowanie na temperaturę ciała i otoczenia (pianka mięknie pod wpływem ciepła, dzięki czemu łatwiej dopasowuje się do kształtu ciała ludzkiego), równomierne rozkładanie ciężaru ciała ludzkiego zmniejsza ryzyko odleżyn.
