"Książka Grunbauma stanowi próbę odczytania psychoanalizy Zygmunta Freuda z perspektywy filozofii nauki. Grunbauma interesują najbardziej zagadnienia epistemologiczno-metodologiczne, tzn. poznawcza wiarygodność tez psychoanalitycznych oraz związane z nią sposoby ich uzasadniania. Aby je przedstawić rzetelnie, podejmuje najbardziej żywotne pytania budzone przez myśl i działanie Freuda. Należą do nich m.in zagadnienie sugestii w psychoterapii, zagadnienie związku pomiędzy teorią a praktyką terapeutyczną, czyli pytanie o wgląd i leczenie, problem poznawczej wartości metody swobodnych skojarzeń, wreszcie zagadnienie placebo. Wnikliwa metodologiczna analiza Grunbauma zaowocowała w wiele lat po napisaniu tej książki zastosowaniem kontrolowanych badań klinicznych do oceny skuteczności terapii opartej na psychoanalizie i do weryfikacji jej twierdzeń."
SPIS TREŚCI
Przedmowa do wydania polskiego - Adolf Grunbaum
WSTĘP. KRYTYKA HERMENEUTYCZNEGO UJĘCIA TEORII I TERAPII PSYCHOANALITYCZNEJ
1. Egzegetyczny mit „mylnego scjentystycznego samorozumienia"
2. Krytyka Habermasowkiej) filozofii psychoanalizy
A. Czy w dynamice terapii psychoanalityczne) przejawia się „przyczynowość przeinaczenia"?
B. Czy nomologiczne wyjaśnianie w naukach przyrodniczych jest z istoty niehistoryczne, podczas kiedy przyczynowe opisy w psychoanalizie są historyczno-kontekstualne?
C. Czy pacjent zajmuje uprzywilejowana poznawczo pozycje w kwestii uzasadniania lub obalania hipotez psychoanalitycznych?
3. Krytyka Ricoeurowskiej filozofii psychoanalizy
A. Ricueurowskie okrojenie teorii Freuda
B. Czy w psychoanalizie wyjaśnianie i uzasadnianie metodami nauk przyrodniczych zostaje zakwestionowane przez patogeniczne oddziaływanie uwiedzenia lub wyjaśniająca role „znaczenia"?
C. Czy teoria wyparcia jest źródłem „semantyki pożądania"?
D. W jaki sposób Ricoeur pozbył się „pytania o dowód w teorii Freuda"?
4. Czy wyparte motywy są powodami, ale nie przyczynami ludzkich myśli i zachowań?
5. Krytyka psychoanalizy hermeneutycznej w wersji George'a S. Kleina 6. Fiasko antyscjentystycznej rekonstrukcji teorii Freuda
CZĘŚĆ I. KLINICZNA METODA BADANIA PSYCI IOANALITYCZNEGO: NOWA DROGA CZY PUŁAPKA?
1. Czy teoria Freuda jest sprawdzalna empirycznie?
A. Sprawdzalność kliniczna czy eksperymentalna: opis kontrowersji
B. O rzekomej niesprawdzalności psychoanalitycznej teorii osobowości
2.Czy Freud potwierdził zasadność swojej metody badań klinicznych?
A. Czy potwierdzenia uzyskane w warunkach klinicznych powstają wskutek pozytywnego „przeniesienia" uczuć pacjenta na analityka?
B. Powoływanie się przez Freuda na hipotetyczna dynamikę terapii dla potwierdzenia słuszności teorii nieświadomej motywacji
C. Czy Freudowi powiodła się próba terapeutycznego potwierdzenia teorii osobowości?
CZĘŚĆII. PODWALINY GMACHU PSYCHOANALIZY: CZY FREUDOWSKA TEORIA WYPARCIA SPOCZYWA NA SOLIDNYCH PODSTAWACH?
5. Ocena Freudowskich argumentów na rzecz wyparcia jako czynnika etiologicznego psychonerwic
4. Krytyczny przegląd psychoanalitycznej teorii pomyłek: zapomnień, przejęzyczeń, przesłyszeń i pomyłek w pisaniu
5. Wyparte dziecięce życzenia jako zaczątek wszystkich marzeń sennych: krytyczna analiza kompromisowego modelu jawnej treści marzenia sennego
6. Ocena pozostałych Freudowskich argumentów na rzecz „swobodnego" kojarzenia jako sposobu ujawniania nieskażonych wyparć
7. Uwagi na temat postfreudowskiej obrony fundamentalnych zasad psychoanalizy
8. Czy etiologia wyparcia dla psychonerwic może być sprawdzana retrospektywnie?
CZĘŚĆ III. EPILOG
9. Metoda swobodnych skojarzeń a ocena psychoanalizy w przyszłości
10. Krytyka Freudowskiej ostatecznej obrony wartości dowodowej danych
z „kozetki": pozorna zbieżności ustaleń klinicznych
11. Koda: oskarżenia Karla Poppera pod adresem klinicznego uzasadnienia psychoanalizy jako wytwarzanie egzegetycznego mitu
BIBLIOGRAFIA
INDEKS POJĘĆ
INDEKS OSÓB
Możliwy odbiór własny w Olsztynie po uprzednim kontakcie mailowym lub telefonicznym.
tel. 509 [zasłonięte] 475
Zapraszam do zakupu.
