PODRĘCZNIK OGRZEWANIA PIECE ZDUŃSTWO KOMINIARSTWO

25-04-2014, 18:55
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Najwyzsza cena licytacji: zł Aktualna cena: 69.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 4156739683

Miejscowość Kraków

Licytowało: 1 Wyświetleń: 34

Koniec: 25-04-2014 18:02:28

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Okładka: twarda
Rok wydania (xxxx): 1963

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -

DARMOWA WYSYŁKA na terenie Polski niezależnie od ilości i wagi (przesyłka listem poleconym priorytetowym, ew. paczką priorytetową, jeśli łączna waga przekroczy 2kg), w przypadku wysyłki zagranicznej cena według cennika poczty polskiej.

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

KLIKAJĄC TUTAJ MOŻESZ ŚCIĄGNĄĆ LUB OTWORZYĆ PLIK ZE SPISEM KOMPLETNYM

H. RIETSCHEL
PODRĘCZNIK OGRZEWANIA I WIETRZENIA
Wydanie 14 poprawione Część pierwsza i druga
opracował Dr inż. W. RAISS
Sł. Profesor Uniwersytetu Technicznego w Berlinie (Zach.) Dyrektor Instytutu Ogrzewnicłwa i Wentylacji
Rozdział 6 pł.: Podstawy fizjologii cieplnej i higieny opracował
Dr inż. F. ROEDLER
Radca Naukowy i Profesor Federalnego Urzędu Zdrowia
Tłumaczył oraz opracował komentarze i uzupełnienia
mgr inż. WITOLD KAMLER
Profesor Politechniki Warszawskiej
ARKADY
WARSZAWA 1963
Opi nioda wcy
inż. BOHDAN CHYBOWSKI
mgr inż. JAN CZESŁAW MIESZKOWSKI
prof, dr JAN JUST (rozdział 6)
Redaktorzy naukowi inż. LESZEK BUCZKOWSKI inż. J. STEFAN MIELNICKI

W części pierwszej omówione są ogrzewania miejscowe, centralne, urządzenia do centralnego przygotowania ciepłej wody użytkowej, ogrzewania zdalaczynne oraz urządzen:a wentylacyjne i klimatyzacyjne.
W części drugiej podano podstawy cieplno-fizjologiczne i higieniczne, meteorolo-giczno-klimatyczne, wymiany ciepła oraz zasady obliczania urządzeń ogrzewczych oraz sieci przewodów, eksploatacji urządzeń centralnego ogrzewania i zasady obliczania urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.
Część trzecia zawiera zbiór tablic liczbowych, tablic roboczych oraz najważniejszych norm polskich w zakresie ogrzewnictwa i wentylacji.
Książka przeznaczona dla inżynierów i magistrów inżynierów, zatrudnionych w biurach projektów oraz jako książka pomocnicza dla studentów wydziałów inżynierii sanitarnej.
Okładkę projektował TADEUSZ KOBYŁKA
Redaktor techniczny HENRYK GŁAZOWSKI
Korektor techniczny DANUTA SAMOTNY

SPIS TREŚCI

Przedmowa do wydania polskiego. XV
Przedmowa do czternastego wydania niemieckiego. XIX
Przedmowa do trzynastego wydania niemieckiego. XXI
Część pierwsza
URZĄDZENIA DO OGRZEWANIA I WIETRZENIA
Rozdział pierwszy. Ogrzewanie miejscowe. 1
I. Piece na opał stały. 1
A. Wymagania podstawowe. 1
B. Piece kaflowe. 3
C. Piece żelazne. 10
II. Komin. 17
A. Ciąg komina. 17
B. Wykonanie komina. 18
C. Usytuowanie komina. 21
III. Gazowe piece grzejne. 22
A. Odprowadzanie spalin i zapewnienie ich przepływu. 22
B. Rodzaje pieców gazowych. 24
C. Zastosowanie. 27
IV. Ogrzewanie elektryczne. 30
Rozdział drugi. Ogrzewaniecentralne. 32
I. Dane ogólne. 32
II. Cząści składowe ogrzewań wodą cieplną i ogrzewań parowych . 33
A. Kotły urządz-eń ogrzewczych. 33
1. Żeliwne kotły członowe. 33
2. Stalowe kotły ogrzewcze. 44
3. Kotły na gaz i paleniska olejowe. 52
B. Grzejniki. 68
1. Registry z rur. 68
2. Grzejniki płaszczyznowe. 70
3. Grzejniki z ogniw. 71
4. Konwektory . 77
C. Przewody i osprzęt. 78
1. Rury. 78
2. Połączenia rur.'. 80
3. Umocowanie, oparcie, wydłużanie się przewodów. 84
4. Armatura do odcinania i regulowania przepływu. 91
5. Specjalne urządzenia do przewodów parowych. 96
6. Izolacja cieplna. 100
104
D. Pompy i aparaty.
1. Pompy. 10
2. Wymienniki ciepła. 106
3. Schematy połączeń, rozwinięcie pionów, oznaczenia . 112
III. Ogrzewania wodą ciepłą. 114
A. Ogrzewanie grawitacyjne.
1. Montaż i prowadzenie rur. 114
2. Urządzenia zabezpieczające. 117
1 91
3. Naczynie wzbiorcze. l"1
4. Odcinanie pionów.
B. Ogrzewanie mieszkaniowe. 123
1 94.
C. Ogrzewanie pompowe. "ł
1. Dane ogólne. 124
2. Wykonanie. 124
3. Połączenie pompy i naczynia wzbiorczego. 125
19Q
D. Ogrzewanie sufitowe.
1. Dane ogólne. 129
2. Przebieg procesu ogrzewania pomieszczenia. 130
3. Mikroklimat pomieszczenia. 131
4. Wykonanie ogrzewania sufitowego. I39
5. Wykonanie stropu grzejnego. 143
6. Zasady działania. 150
7. Zakres stosowania.
E. Ogrzewanie podłogowe i ścienne. I56
F. Regulacja wydajności i zasady działania ogrzewań wodą ciepłą . . 160
IV. Ogrzewanie parowe niskiego ciśnienia.
A. Zachowanie się pary w grzejniku. ^
B. Prowadzenie przewodów.
1 7t
C. Wytwarzanie pary.
D. Odprowadzanie kondensatu do kotła.
E. Centralna regulacja ogrzewania parowego niskiego ciśnienia . 180
1 QQ
V. Centrale cieplne.
A. Kotłownia. j8?
B. Skład opału.
C Kominy. J^4
1. Wykonanie.
2. Obliczanie kominów.
3. Urządzenia do ograniczenia siły ciągu. 201
D. Wykonanie techniczne centrali cieplnej. 202
VI. Specjalne rodzaje ogrzewań parowych i wodnych. 213
A. Parowe ogrzewanie wysokoprężne.
B Parowe ogrzewanie podciśnieniowe. 215
C. Ogrzewanie wodą gorącą.
01 q VII. Ogrzewanie powietrzne.
Ol Q
A. Dane ogólne.
B. Ogrzewanie ogniowo-powietrzne. 2
C. Ogrzewania parowo-powietrzne i wodno-powietrzne. 224
VIII. Wybór czynnika grzejnego i rodzaju ogrzewania. 230
Rozdział trzeci. Centralne przygotowanie ciepłej wody użytkowej . 235
I. Przygotowanie wody ciepłej z magazynowaniem wody użytkowej . . 235
A. Wykonanie prostego urządzenia zaopatrzenia w ciepłą wodę użytkową 236
B. Przygotowywanie ciepłej wody użytkowej w połączeniu z ogrzewaniem 239
C. Wykonanie. 241
II. Przygotowywanie ciepłej wody użytkowej z magazynowaniem wody
grzejnej. 244
III. Obliczanie wielkości powierzchni wężownic grzejnych i zasobników, wiel- 245 kości zużycia ciepłej wody użytkowej. 245.
A. Podstawy obliczeniowe. 245
B. Powierzchnie ogrzewalne kotła i wymiennika ciepła. 247
C. Wielkości zużycia i zagadnienia ekonomiczne. 252
IV. Powstawanie kamienia kotłowego. Korozja. 254
A. Powstawanie kamienia kotłowego. 254
B. Korozja. 255
C. Środki zabezpieczające. 256
Rozdział czwarty. Ogrzewanie zdalaczynne. 258
I. Dane ogólne. 258
A. Zakres ogrzewania zdalaczynnego. 258
B. Przykłady ogrzewania zdalaczynnego. 258
II. Przewody zdalaczynne . 259
A. Części składowe. 259
B. Kanały ciepłownicze. 264
C. Ustalenie najbardziej ekonomicznej średnicy przewodów . 270
III. Parowe ogrzewanie zdalaczynne. 280
A. Wytwarzanie pary i akumulacja ciepła. 280
B. Układanie przewodów i wykorzystywanie ciepła kondensatu . . . 285
C. Podstacje i odgałęzienia do użytkowników. 288
IV. Ogrzewanie zdalaczynne wodą gorącą. 293
A. Wytwarzanie i akumulacja wody gorącej. 293
B. Utrzymywanie ciśnienia i wyrównywanie rozszerzalności wody . . 297
C. Podstacje i regulacja oddawania ciepła. 307
V. Ogrzewanie zdalaczynne wodą ciepłą. 311
A. Wytwarzanie, ciepła, rozkład ciśnienia w sieci i akumulowanie ciepła 312
B. Przyłączenia domowe i regulacja oddawania ciepła. 317
VI. Miejskie sieci cieplne (ogrzewanie miejskie). 323
A. Podstawy techniki ciepłowniczej. 324
B. Układy sieci i ich wykonanie. 333
C. Pomiary i ograniczanie poboru ciepła. 339
D. Zagadnienia projektowania. 343
E. Eksploatacja i warunki ekonomiczne. 347
VII. Siłownie cieplne. Elektrociepłownie. 350
A. Zasady ogólne. 350
B. Schematy połączeń cieplnych. 355
C. Zyski energii elektrycznej w eksploatacji ogrzewania zdalaczynnego 358 VIII. Pompa cieplna. 367
A. Wykonanie i zasada działania.i 368
B. Współczynnik wydajności pompy cieplnej bez uwzględnienia strat . 370
C. Rzeczywiste współczynniki wydajności. . 371
Rozdział piąty. Technika wentylacji i klimatyzacji. . . . 373
I. Dane ogólne. 373
A. Podział metod wentylacji. 373
B. Wymiana powietrza w pomieszczeniach przeznaczonych do przeby- 374 wania ludzi. 374
1. Ilość powietrza zewnętrznego. 374
2. Wymagania podstawowe. 375
C. Zmiana stanu powietrza w czasie. 377
D. Wymaganie ilości powietrza nawiewanego. 379
1. Pomieszczenia przemysłowe. 379
2. Pomieszczenia dla ludzi. 382
3. Pojęcia: ilość wymienianego powietrza i krotność wymiany powietrza . 383
E. Naturalny rozkład ciśnienia we wnętrzu budynków. 383
II. Wentylacja naturalna. 388
A. Samoczynna wentylacja pomieszczenia. 388
B. Wietrzenie przez okna. 389
C. Wietrzenie za pomocą kanałów wywiewnych. 391
III. Urządzenia wentylacyjne. 394
A. Dane ogólne. 395
B. Czerpanie i przygotowywanie powietrza. 397
C. Centrale wentylacyjne. 402
D. Kanały. 408
E. Przepusty powietrza. 411
F. Przepływ powietrza przez pomieszczenie. 415
G. Aparaty pomiarowe i regulacyjne.- . 424
IV. Urządzenia klimatyzacyjne. 425
A. Zasady ogólne. 425
B. Wymagania dotyczące mikroklimatu pomieszczenia. 429
C. Wykonanie. 432
D. Przygotowywanie powietrza w oparciu o wykres i-x. 439
E. Regulacja automatyczna. 44^
F. Ogólne zasady projektowania. 449
Część druga OBLICZANIE URZĄDZEŃ OGRZEWCZYCH I WENTYLACYJNYCH
SYMBOLE WIELKOŚCI FIZYCZNYCH I WYMIARY
Rozdział szósty. Podstawy cieplno-fizjologiczne i higieniczne .453
I. Wstęp do rozważań o fizjologii cieplnej.453
II. Regulacja temperatury ciała ludzkiego.454
III. Oddawanie ciepła przez ciało ludzkie.456
A. Rodzaje i drogi wymiany ciepła.456
B. Wielkość oddawania ciepła.457
IV. Klimat pomieszczenia jako wielkość złożona i jego oddziaływanie na ludzi 461
A. Fizyczne czynniki klimatu pomieszczenia.462
B. Pomiar prędkości powietrza w i temperatury powierzchni otaczających tR za pomocą katatermometru.488
C. Współdziałanie i złożoność fizycznych czynników klimatu pomieszczenia 491
V. Zanieczyszczenia powietrza pomieszczenia i ich zwalczanie . 494
A. Zanieczyszczenie pyłem. 495
B. Zanieczyszczenie gazowe. 497
C. Czynniki chorobotwórcze. 504
Rozdział siódmy. Podstawy meteorologiczno-klimatyczne . 506
I. Dane ogólne. 506
A. Pogoda i klimat. 506
B. Wielkości charakteryzujące pogodę i klimat, które mają znaczenie
dla ogrzewania d wentylacji. 507
II. Temperatura powietrza zewnętrznego. 507
A. Temperatura powietrza i promieniowanie słoneczne. 507
B. Określenie temperatury powietrza. 508
C. Dobowy przebieg temperatury powietrza. 509
D. Przebieg roczny temperatury powietrza i jego zależność od czynników klimatu. 510
E. Stopniodni ogrzewania — jako wniosek dla techniki ogrzewniczej
z rocznego przebiegu temperatury. 512
F. Uporządkowana krzywa częstotliwości temperatur powietrza . . . 514
G. Średnie roczne absolutne temperatury ekstremalne powietrza . . 516
III. Wilgotność powietrza zewnętrznego. 518
A. Określenie wilgotności powietrza. 519
B. Dobowy i roczny przebieg ciśnienia pary i wilgotności względnej . . 520
C. Uwzględnianie wilgotności powietrza zewnętrznego w urządzeniach wentylacyjnych . 523
IV. Wiatr. 526
A. Prędkość i kierunek wiatru. 526
B. Dzienny i roczny przebieg prędkości wiatru. 527
C. Częstotliwość kierunków wiatrów w Niemczech. 530
D. Znaczenie wiatru w ogrzewaniu budynków. 532
V. Promieniowanie słoneczne. 535
A. Dane ogólne. 535
B. Zasady fizyczne. 535
VI. Podstawy fizyczne obliczeń dla powietrza wilgotnego. 539
A. Prawo Daltona. 539
B. Wilgotność względna. 539
C. Zawartość wody x. 541
D. Entalpia powietrza wilgotnego. 542
E. Wykres i-x wg Molliera.'. 542
Rozdział ósmy. Wymianaciepła. 550
I. Wiadomości ogólne. 551
II. Przewodzenie ciepła. 552
A. Przewodzenie ciepła w stanie ustalonym. 552
B. Nieustalony przepływ ciepła. 555
C. Współczynnik przewodzenia ciepła. 558
III. Przejmowanie ciepła. 559
A. Współczynnik przejmowania ciepła. 559
B. Równania dla określenia współczynnika przejmowania ciepła przez konwekcję (tablica robocza 14). 562
C. Kondensacja i wrzenie. 566
D. Przykłady wyznaczania współczynnika przejmowania ciepła . . . 570 IV. Przenikanie ciepła. 572
A. Określenie współczynnika przenikania ciepła. 572
B. Obliczanie średniej różnicy temperatur i wielkości wymienników ciepła. 576
C. Obliczenie temperatury odpływu i wydajności wymienników ciepła
w różnych warunkach pracy. 582
V. Wymiana ciepła przez promieniowanie. 588
A.- Prawa podstawowe. 589
B. Wymiana ciepła przez promieniowanie. 595
C. Określenie „kątowego współczynnika napromieniowania" (tablica robocza 15). 600
Rozdział dziewiąty. Obliczanie urządzeń ogrzewczych . . . 607
I. Zapotrzebowanie ciepła., . 607
A. Dane ogólne. 607
B. Zapotrzebowanie ciepła na przewodzenie. 610
C. Dodatki.'. 612
D. Zapotrzebowanie ciepła na wentylację. 614
E. Tok wykonywania obliczeń. 617
F. Przypadki specjalne. 622
II. Powierzchnie ogrzewalne kotłów. 626
III. Grzejniki. 628
A. Wydajność cieplna grzejników w pomieszczeniach . . . ' . . . 628
B. Obliczenie powierzchni grzejnych. 630
C. Zależność wydajności grzejników od temperatury. 634
IV. Ogrzewania sufitowe i podłogowe. 636
A. Dane ogólne. 636
B. Powierzchnie grzejne z zabetonowanymi rurami grzejnymi (strop Crittalla). 644
1. Metoda obliczeniowa Rydberga i Hubera. 644
2. Zastosowanie metody obliczeniowej. 648
3. Oddawanie ciepła przez obrzeża sufitu. 651
4. Przykłady obliczeń. 655
C. Żebrowe stropy grzejne. 664
1. Dane ogólne. 664
2. Obliczenie cienkiego żebra. 664
3. Ustalenie współczynnika przenikania ciepła k. 666
4. Żebrowe stropy grzejne bez strefy brzegowej. 672
5. Przykład liczbowy; otynkowany żebrowy strop grzejny . 672
D. Płyty promieniujące. 675
V. Obliczanie wymienników ciepła. 676
VI. Izolacja przewodów. 687
A. Obliczanie strat ciepła. 687
B. Określenie grubości izolacji. 690
C. Metoda uproszczona. 693
Rozdział dziesiąty. Zagadnienia przepływów. 695
I. Prawa przepływu w przewodach. 695
A. Przepływ cieczy idealnej. 695
B. Przepływ cieczy rzeczywistej. 697
II. Straty ciśnienia w sieciach przewodów. 697
A. Spadek ciśnienia w przewodach prostych. 698
B. Stan przepływu i współczynnik tarcia X. 698
C. Opory miejscowe. 705
III. Zagadnienia przepływu w wentylacji strumieniowej. 710
IV. Wentylatory i pompy odśrodkowe. 715
A. Równania podstawowe. 716
B. Warunki pracy. 718
C. Wybór wentylatora. 725
D. Wybór pompy. 728
Rozdział jedenasty. Obliczanie sieci przewodów. 731
I. Dane ogólne. 731
A. Podstawowe zagadnienia dotyczące sieci przewodów spotykanych
w technice. 731
B. Tablice robocze upraszczające obliczenia. 734
II. Obliczanie przewodów zdalaczynnych. 735
A. Przewody zdalaczynne wody ciepłej. 736
B. Przewody zdalaczynne wody gorącej . 740
C. Zdalaczynne przewody parowe. 743
III. Obliczanie sieci przewodów ogrzewań wodą ciepłą. 750
A. Podstawy.%. 750
B. System dwururowy bez uwzględnienia strat ciepła w przewodach . 754
C. System dwururowy z uwzględnieniem strat ciepła w przewodach . . 765
D. Ogrzewanie mieszkaniowe. 774
E. System jednorurowy bez uwzględnienia strat ciepła. 783
F. System jednorurowy z uwzględnieniem strat ciepła . 786
G. Ogrzewanie pompowe. 791
IV. Obliczanie sieci przewodów w niskoprężnych ogrzewaniach parowych . 800
A. Podstawy. 800
B. Tok prowadzenia obliczeń sieci przewodów. 801
C. Przykład obliczenia. 803
V. Obliczanie ogrzewań parowych o wysokim ciśnieniu i ogrzewań podciśnieniowych . 806
Rozdział dwunasty. Eksploatacja urządzeń centralnego
ogrzewania. 807
I. Podstawy bilansu cieplnego. 807
II. Zapotrzebowanie ciepła i jego zmienność. 809
A. Przebieg dobowy zapotrzebowania ciepła. 809
B. Zapotrzebowanie ciepła przy działaniu ogrzewania z przerwami . . 812
C. Krzywa obciążenia ogrzewania. 815
III. Zapotrzebowanie ciepła i zużycie ciepła. 818
A. Rzeczywiste i obliczeniowe zapotrzebowanie ciepła. 818
B. Roczne zapotrzebowanie ciepła. 820
C. Roczne zapotrzebowanie opału. 825
IV. Eksploatacja centralnego ogrzewania. 827
A. Charakterystyki robocze ogrzewania wodą ciepłą. 827
B. Zużycie opału i jego kontrola. 830
C. Ustalenie sprawności i wydajności kotłów w praktycznym użytkowaniu 832
D. Wartości charakterystyczne pracy ogrzewania. 835
Rozdział trzynasty. Obliczanie urządzeń wentylacyjnych
i klimatyzacyjnych. 838
I. Obliczanie rozdzielczych przewodów powietrznych. 838
A. Spadek ciśnienia w prostych odcinkach przewodów. 838
B. Opory miejscowe. 838
1. Opór przepływu w przepustach powietrznych. 839
2. Odgałęzienia i łączenie się przewodów. 839
C. Tablice robocze 10, 11 i 12. 840
1. Przewody o przekroju kołowym. 840
2. Przewody prostokątne. 840
D. Układanie przewodów rozprowadzających. 840
E. Przykład obliczenia. 842
II. Przepusty powietrzne. 844
A. Otwory nawiewne (ścienne) dla wentylacji strumieniowych . . . 845
1. Prędkość osiowa. 845
2. Zasięg strumienia. 847
3. Stosunek zmieszania. 848
B. Sufity perforowane 849
1. Ogólny obraz przepływu. 850
2. Wzory obliczeniowe. 851
C. Otwory wywiewne. 852
D. Przykłady obliczeń. 853
III. Wydajność ogrzewania i chłodzenia. 855
A. Pojęcia. 855
B. Wydajność ogrzewania. 856
1. Wielkość ogrzewania pomieszczenia Qh. 856
2. Ciepło na pokrycie strat przez wentylację Ql. 857
3. Ciepło do nawilżania powietrza Qf. 858
4. Straty i zyski ciepła Qv. 859
5. Podział wydajności ogrzewania na nagrzewnicę wstępną i nagrzewnicę wtórną. 859
C. Wydajność chłodzenia. 861
1. Wielkość chłodzenia pomieszczenia Qk. 863
2. Chłodzenie i osuszanie powietrza Qle. 862
3. Dopływ ciepła przy przetłaczaniu powietrza Qv + Qn . 862
4. Całkowita wydajność chłodzenia Qkl. 863
D. Napływ ciepła do pomieszczenia chłodzonego. 863
1. Przepływ ciepła przez powierzchnie okien. 863
2. Przepływ ciepła przez powierzchnie ścian. 865
IV. Wydajność wentylacji i wartości stanu powietrza. 870
A. Dane ogólne do obliczeń wydajności wentylacji. 870
B. Bilans ciepła i wilgotności. 871
C. Przykłady obliczeń. 872
V. Obliczanie urządzenia klimatyzacyjnego. 878
A. Zadanie. 879
B. Obliczenie wielkości chłodzenia. 880
C. Wydajności wentylacji i wartości stanu powietrza przy pracy w lecie 881
D. Wydajność chłodzenia i wielkość chłodnicy. 884
E. Wydajność ogrzewania i wartości stanu powietrza przy pracy w zimie 884
F. Obliczenie poszczególnych elementów. 886
Dodatek. 888
Skorowidz nazwisk obcych. 893
Skorowidz nazwisk polskich. 896
Skorowidz rzeczowy. 897
Część trzecia (w oddzielnej oprawie)
TABLICE LICZBOWE I WYKRESY TABLICE LICZBOWE
I. Tablice własności fizycznych (A 1 -=- A 10). 7
II. Obliczanie zapotrzebowania ciepła (A 11 -=- A 25). 18
III. Obliczanie powierzchni grzejnych i izolacji (A 26 -^ A 30). 33
IV. Obliczanie sieci rur (A 31 -H A 40). 37
V. Dane ogólne (A 41 -=- A 43). 44
Wykresy. 46
Najważniejsze aktualne normy polskie z zakresu ogrzewnictwa i wentylacji . 49 Tablice robocze

PRZEDMOWA DO WYDANIA POLSKIEGO

Podręcznik Ogrzewania i Wietrzenia H. Rietschla jest jedną z nielicznych książek w literaturze technicznej, która wydana po raz pierwszy w r. 1893 uzyskuje czternaście wydań w języku niemieckim i wiele tłumaczeń na języki obce. Autor tego podręcznika już dawno nie żyje, ale pracę Jego przejęło szereg wybitnych naukowców i specjalistów, podejmując się modernizacji i uzupełnień do każdego nowego wydania, zachowując jednak z dużym pietyzmem układ podręcznika i klasyczne zasady obliczeń, które zostały przyjęte i powszechnie stosowane w technice ogrzewania i wietrzenia. W wielu oryginalnych podręcznikach opracowanych przez licznych autorów z różnych krajów widać wyraźnie wpływy klasycznej metody Rietschla.
W tym długim okresie czasu ukazało się bardzo dużo prac z dziedziny ogrzewania i wietrzenia. Prace te, często na bardzo wysokim poziomie, wyczerpują niektóre zagadnienia znacznie głębiej i obszerniej, a jednak wartość „starego" podręcznika Rietschla pozostała niewzruszona i uważana jest w wielu krajach jako pozycja najwyższa w tej dziedzinie. Niewątpliwie zasługą wielu współautorów, z których wymienię: prof, dr Brabbeé, prof, dr H. Gröber, dr hab. F. Bradtke, prof, dr W. Raiss jest to, że podręcznik ten nie zestarzał się, że ostatnie XIV jego wydanie zawiera wszystkie najważniejsze nowe osiągnięcia i że na pewno warto było przetłumaczyć go na na język polski.
Ogrzewnicy polscy od dawna korzystali z podręcznika Rietschla i stosowali go jako podstawę przy projektowaniu. Jeszcze przed wydaniem tłumaczenia polskiego w użyciu powszechnym były oryginalne wydania niemieckie lub tłumaczenia tego podręcznika na języki obce. W roku 1933 wydane zostaje pierwsze tłumaczenie polskie wydania IX. Tłumaczami byli inżynierowie W. Kamler i J. Teichfeld, redaktorem naukowym prof, inż. F. Bąkowski. W r. 1948 wznowiono to pierwsze polskie wydanie, przy czym pomimo ukazania się w tym czasie dwóch nowych wydań niemieckich zdecydowano się przedrukować je metodą fotograficzną, wprowadzając nową przedmowę, erratę i sprostowania oraz mapę temperatur obliczeniowych w nowych granicach Polski, opracowaną przez prof. inż. M. Nierojewskiego. W związku z tym, że nakład w ilości 3150 egzemplarzy bardzo szybko wyczerpał się, wydano w r. 1950 następny nakład bez żadnych zmian. Ze względu jednak na to, że w r. 1948 ukazało się w Niemczech nowe XII wydanie podręcznika Rietschla, dużo obszerniejsze w po-
równaniu z wydaniem IX z r. 1930, podjąłem się na zlecenie Państwowych Wydawnictw Technicznych (obecnie WNT) opracowania polskich uzupełnień, polegających na przetłumaczeniu czterech nowych rozdziałów dotyczących ogrzewania przez promieniowanie, ogrzewania wodą o wyso-kiej temperaturze, central cieplnych i klimatyzacji, dodaniu polskich komentarzy, dostosowaniu do warunków polskich, podaniu nowych norm i spisu literatury technicznej. Podręcznik ten został nazwany częścią II Rietschla i wraz z częścią I z r. 1933 stanowił komplet materiałów niezbędnych przy pracach specjalistów z dziedziny ogrzewania i wentylacji.
Wydanie XIII, które ukazało się w r. 1958 w porównaniu z wydaniem XII zostało przez prof, dra W. Raissa w bardzo dużym stopniu zmienione, unowocześnione i poszerzone. Wobec zupełnego wyczerpania od szeregu lat wydań polskich zadecydowano zrealizować nowe wydanie oparte na wydaniu XIII oryginału. Tłumaczenia, opracowania komentarzy i uzupełnień polskich podjąłem się na zlecenie Wydawnictwa Arkady. Niestety, pracę tę wykonywać musiałem dwukrotnie i w bardzo długim okresie czasu, gdyż w końcowej fazie tłumaczenia zasygnalizowano wydanie XIV znowu z dużymi zmianami. Należało zatem pracę przerwać, oczekiwać na nowe wydanie, a następnie wprowadzić zmiany wynikające ze zmian w oryginale. Stąd też wynikło tak duże opóźnienie wydania polskiego, o które od wielu lat dopomina się ogół specjalistów polskich.
Już po oddaniu niniejszej książki do druku, nakładem Wydawnictwa Springera, ukazał się dodruk (Neudruck) XIV wydania. Przedrukowano z niego nowe zestawienie wytycznych i norm. Pozostałych nielicznych zmian dotyczących tylko grzejników (w NRF nastąpiła nowelizacja norm z tego zakresu), jako nieistotnych w warunkach polskich, nie wprowadzono do tłumaczenia.
Przydatność podręcznika Rietschla w naszej technice polega w dużej mierze na podobieństwie warunków klimatycznych, podobieństwie metod projektowania i wykonywania oraz na zbliżonej pod względem typów produkcji przewodów i uzbrojenia. Niektóre ważniejsze różnice zachodzące w warunkach polskich i niektórych metodach projektowania i wykonania ująłem w komentarzach zaznaczonych +). Jako istotne uzupełnienia podałem otrzymane z PIHM mapy klimatyczne, wykresy i tablice liczbowe, charakteryzujące klimat i przebiegi zmian klimatu w Polsce. Dla uzysRania możliwie pełnej przydatności podręcznika załączono kilkanaście aktualnych norm polskich w pełnym brzmieniu. Normy te są aktualne w czasie oddania podręcznika do druku, liczyć się jednak należy z ich nowelizacją. Sprawa nowelizacji jest specjalnie ważna i aktualna dla normy obliczeń strat ciepła, której nowa wersja jest obecnie opracowywana, jednak praca nad nią nie została dotąd zakończona i w podręczniku norma ta załączona jest w obecnie obowiązującej postaci. W komentarzach wymieniłem również prace z dziedziny ogrzewnictwa i wen-
tylacji opublikowane przez autorów polskich, dotyczące omawianych zagadnień
Przyjęcie podręcznika Rietschla jako podstawowego źródła wiedzy dla ogrzewników polskich nałożyło na mnie obowiązek ustalenia i ujednolicenia słownictwa technicznego i symbolistyki. W dziedzinach tych panowała duża różnorodność. Trudne to zadanie starałem się wypełnić, przeprowadzając szereg narad z Kolegami. Wiele posiedzeń Sekcji Ogrzewnictwa i Wietrzenia PAN było w dużym stopniu poświęconych dyskusjom nad wyborem właściwej terminologii. Unikałem neologizmów, tam gdzie to było możliwe, nie wszędzie jednak udawało się to, szczególnie jeżeli w oryginale użyte były neologizmy niemieckie. Przykładem tego może być termin „Lamellenheizdecke", który może niezbyt trafnie spolszczyłem jako żebrowy strop grzejny. Pełnego spolszczenia symbolistyki 'nie udało mi się zrobić, gdyż rysunki w wydaniu polskim odtworzone są metodą fotograficzną i chcąc zmienić symbole należałoby te rysunki wykonywać często od nowa.
Bardzo wartościową częścią podręcznika Rietschla są tablice do obliczania strat ciśnienia w przewodach. Ze względu na to, że normy rur niemieckich są prawie całkowicie zgodne z normami rur polskich, można było tablice oporów pozostawić tak jak w oryginale z wyjątkiem kolumn dotyczących średnic 3/s", 51 i 76, 90 mm oraz skasowania nie stosowanej praktycznie do ogrzewnictwa w Polsce rury kotłowej 40 mm.
Ze względu na nieco mniejszy format podręcznika polskiego zdecydowano jego podział na dwie części: część opisową i obliczeniową i część liczbową. Podział taki jest słuszny, gdyż część pierwsza stanowić będzie zbiór wszystkich wiadomości technicznych i metod obliczeniowych, a część druga tylko materiał liczbowy niezbędny do pracy nawet dla najwyżej kwalifikowanych specjalistów.
W bardzo żmudnej, trwającej kilka lat, pracy nad przekładem Rietschla spotkałem się z wielką życzliwością i pomocą ze strony Kolegów, z których wiedzy i czasu korzystałem i którym pragnę w tym miejscu gorąco podziękować. Dziękuję synowi mojemu mgr inż. Jackowi Kamlerowi za współpracę przy żmudnym i pracochłonnym tłumaczeniu tekstu, opinio-dawcom mgr inż. Bohdanowi Chybowskiemu, mgr inż. Janowi Mieszkow-skiemu i prof, dr Janowi Justowi za wnikliwe zaopiniowanie i cenne uwagi, kolegom z Sekcji Ogrzewania i Wietrzenia przy Komitecie Inżynierii Lądowej PAN i PKN za dyskusje i wydanie opinii dotyczącej słownictwa i symbolistyki, prof. Józefowi Kozierskiemu i dr Zenonowi Wierz-bickiemu z PIHM za opracowanie materiałów dotyczących polskich warunków klimatycznych, mgr inż. Teresie Jądrzejewskiej-Scibak za opra-cowarie zmian w tablicach do obliczania strat ciśnienia, doc. dr Witoldowi Wasilewskiemu za sprawdzenie tych zmian i dr inż. Piotrowi Okoniowi za korektę terminologii budowlanej. Dziękuję pracownikom pomocniczym Katedry Ciepłownictwa Politechniki Warszawskiej,
a w szczególności mgr inż. Mieczysławowi Borowieckiemu, mgr inż. Józefowi Celińskiemu, mgr inż. Teresie Marczak, mgr inż. Krystynie Borowik i mgr inż. Zbigniewowi Piotrowskiemu za pomoc przy korekcie.
Szczególnie serdecznie dziękuję redaktorom naukowym Wydawnictwa Arkady inżynierom Leszkowi Buczkówskiemu i J. Stefanowi Mielnickiemu oraz pani Aleksandrze Peviplowej za wielką pracę i okazaną mi zawsze dużą życzliwość przy realizacji tak trudnego i poważnego wydawnictwa.
Pragnę również podziękować w imieniu Kolegów Ogrzewników Kierownictwu Wydawnictwa Arkady za zrozumienie potrzeb naszej dyscypliny naukowej i za zrealizowanie tak potrzebnego dla nas wydawnictwa.
WITOLD KAMLER Warszawa, styczeń 1963 rok.
PRZEDMOWA DO CZTERNASTEGO WYDANIA NIEMIECKIEGO
W nowoczesnej technice ogrzewnictwa i wentylacji przy wyborze i wy^ konywaniu urządzeń coraz większe znaczenie mają względy fizjologiczno--higieniczne. Wydało mi się zatem konieczne rozpatrzenie zagadnień cieplno-fizjologicznych i higienicznych w czternastym wydaniu książki w zakresie szerszym niż dotychczas. Przedstawiono więc Czytelnikowi całkowity przegląd obecnego stanu wiedzy w tej dziedzinie — pomimo, że szereg uzyskanych wyników badań nie ma dziś jeszcze bezpośredniego zastosowania w technice. Zadanie to przejął prof. Roedler w zastępstwie zmarłego dra Bradtke.
Uzupełniono znacznie podstawy obliczania urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. W rozdziale 10 omówiono zagadnienie przepływu strumienia swobodnego; ma ono istotne znaczenie przy obliczaniu otworów powietrza nawiewanego. Szerzej niż dotychczas potraktowano obliczanie wydajności nagrzewania, wydajności chłodzenia oraz wydajności powietrza w urządzeniach klimatyzacyjnych.
We wszystkich prawie rozdziałach wprowadzono pewne zmiany. Rozdział 5 został częściowo na nowo rozdzielony i dostosowany do wymagań wentylacyjnych zgodnie z normą VDI-Lüftungsregeln 1959. Do obliczania zewnętrznego współczynnika przejmowania ciepła wężownic grzejnych w podgrzewaczach wodnych służy dodatkowy wykres w rozdziale: „Wymienniki ciepła". Dzięki uwagom prof. Missenarda (St. Quentin), przy obliczaniu grawitacyjnych ogrzewań wodą ciepłą uwzględniono również kryterium rozruchu zimnych pionów. Za powyższą uwagę oraz za wszystkie inne uwagi nadesłane przez Czytelników pragnę złożyć podziękowanie. Ze względu jednak na krótki okres przygotowania 14 wydania książki do druku, niektóre z proponowanych uzupełnień musiały być odłożone do następnego wydania. Inne propozycje przekraczają granice zasady przedstawienia nowości technicznych zebranych w podręczniku przeznaczonym do szkolenia. Poprzedni wieloletni wydawca tej książki prof, dr Gröber pisze w przedmowie do 10 wydania. „Nie powinna ona zawierać żadnych nie sprawdzonych nowości i nie powinna rozstrzygać dyskutowanych jeszcze zagadnień. Omawianie tego rodzaju problemów jest sprawą czasopism".
Należy zaznaczyć, że ze względu na dążenie do wprowadzenia jednolitego, przyjętego na forum międzynarodowym, systemu miar zachowano na razie „techniczny system miar". Jako miarę ilości czynnika przyjęto
więc jego ciężar. Kilogram jest jednostką siły a jednocześnie jednostką ciężaru "). Wielkości jednostkowe odniesione odpowiednio do 1 kG ciężaru. Moim współpracownikom dypl. inż. Lenzowi, dypl. inż. Nehringowi i dypl. inż. Usemannowi wyrażam podziękowanie za pomoc przy obliczeniach związanych z opracowywaniem przykładów i przy wykonywaniu korekty,
W. RAISS Berlin, w październiku 1959 r.
PRZEDMOWA DO TRZYNASTEGO WYDANIA NIEMIECKIEGO
Rosnąca działalność budowlana w latach, które upłynęły od ukazania . się 12 wydania tego podręcznika, stawia przed techniką ogrzewnictwa i wentylacji poważne i częściowo nowe zadania. W tym okresie czasu nastąpiło w Niemczech odnowienie przerwanych na długo stosunków naukowych w dziedzinie techniki. Okoliczności te silnie wpłynęły na rozwój ogrzewnictwa i wentylacji, stało się zatem konieczne przygotowanie pełnego, nowego opracowania tego podręcznika.
W pierwszej części książki chodziło przede wszystkim o omówienie postępu w budowie urządzeń, konstrukcji i ich części składowych. Bardziej szczegółowo niż dotychczas rozpatrzono ogrzewanie płaszczyznowe wraz z jego złożonymi problemami ogrzewniczymi i fizjologicznymi. Znacznie rozszerzono rozdział: „Ogrzewanie zdalaczynne", zwłaszcza że dotychczas brak jest ogólnego opracowania tej coraz ważniejszej dziedziny publicznego zaopatrzenia w energię. Starano się przy tym udostępnić inżynierom ogrzewnikom zrozumienie zależności między wytwarzaniem energii elektrycznej a zaopatrzeniem w ciepło. W rozdziale: „Technika wentylacji i klimatyzacji" omówiono również rozwój indywidualnych zespołów oraz specjalnych typów central klimatyzacyjnych.
Nowo opracowany rozdział: „Wymiana ciepła" zawiera omówienie fizycznych zasad wymiany ciepła w stanie ustalonym oraz najważniejsze wzory praktyczne. Dla uproszczenia obliczeń wymienników ciepła dodano dwa wykresy graficzne, obejmujące wymianę ciepła przez konwekcję i promieniowanie.
Podstawą obliczania zapotrzebowania ciepła jest ostatnio opracowane, nowe wydanie normy DIN 4701. W odróżnieniu od poprzednio stosowanej metody obliczeniowej stosuje się tu osobne obliczenie strat związanych z wietrzeniem budynku. Podano również uproszczone metody obliczeniowe dla przypadków specjalnych, jak ogrzewanie krótkotrwałe, ogrzewanie hal itd. Tablice wartości współczynników k uzupełniono i uzgodniono z wartościami normy DIN 4108 „Wärmeschutz im Hochbau".
Nowe badania umożliwiły uzupełnienie wartości k dla grzejników oraz dla ich zależności od temperatury. Podano metodę obliczania betonowych stropów grzejnych, opartą na uproszczonym rozwiązaniu dla dwuwymiarowego przepływu ciepła. Obliczanie żebrowe stropów grzejnych oparto na teorii żebra, przy czym uwzględniono również wpływ niedo-
kladności wykonawstwa na wydajność stropów oraz wpływ stref brzego-
wvch
Najważniejszą nowością, o jakiej należy wspomnieć, przy obliczaniu sieci rur jest przepracowanie tablic spadków ciśnienia w rurach stalowych. Współczynniki tarcia obliczono na podstawie nowych badań nad szorstkością rur wg Colebrooka.
Wartości liczbowe w zakresie rur gwintowanych odnoszą się obecnie do średnic (w świetle) najczęściej stosowanych rur wg DIN 2440. Spełniono często spotykane w praktyce życzenie i podano dla ogrzewań wodą ciepłą tablice z wartościami co 1 OC obok tablic z wartościami co 20 C. Tablice te oraz załączona dodatkowo tablica z wykresem siatkowym mogą byc wykorzystywane przy projektowaniu sieci wodnych o wyższych lub niższych temperaturach od 80 OC, z użyciem dodatkowych tablic pomocniczych, jeżeli zachodzi potrzeba większej dokładności. Dla uproszczenia obliczeń wysokoprężnych przewodów parowych opracowano specjalne dwie tablice
robocze. , .
Metoda obliczeń ogrzewań grawitacyjnych z górnym rozdziałem została dostosowana do obecnego stanu znajomości tego zagadnienia. Dla ogrzewań mieszkaniowych zaproponowano uproszczony przebieg obliczeń.

W. RAISS
Berlin, w marcu 1958.

SKOROWIDZ NAZWISK OBCYCH

Achenbach A Assmann R Bachmann H Back O Bahlsen H Barlach H Baturin W W Bauer B Baxmann H S Becher P Bechtler H C Beck H Beck K Beckmann H Bedfort S Belz H Berestneff A Bergmann A Berliner P Black F W Boltzmann L Bongards H Bormann K Bössow H Brabbée K Bradtke F Brandi O H Busse A Caemmerer W Cammerer J S Cadiergues R Carnot S Chrenko F A Christian W Colebrook C F Dalton J Donohue D A Dürhammer W Diirselen H Eberle Eck B Eckert E Egli M Elfort W J Enden J Epperlein H Erk S Fauth Faxén O H Flachsbart O Frank W Freymark H Friedrich H Fritz W Fröhr F Galavics F Gauger R Ghai M A Gini A Golman S F v Gonzenbach W Graf O Grashof F Grigull U Gröber H Gruda G Grün L Hasler O Hansen W Häusler W Hecpke W Heidtkamp G Heilmann R Hendriks E Henselmann E Herbst W Hermann P Hill L Hottinger M Houghten F T Huber Chr Hübener F Humboldt A v Hutchinson F W Jacobi E Jansscn H Jaspers B Jungbluth M Junker B v Jürgensonn H Kamm H Kast W Kirchhoff G R Kisskalt K Kleber F Koch H Koch J Koch R Koestel A Kollmar A Körting J Krause B Krause H Kraussold H Kretzschmer F Krischer O Krüger W Krüpe E Kuhrasch H FCulmar E Laakso H Lambert J H Landfernmann C A Landt E Lehmann J Lenz H Leppin O Leusden F P Liese W Linden P Linge K Linke W Lofstedt B E Lüder H Lukowsky G Macskasy A Malmendier C v d Marel A Mayer I Meyer R O Min T C Missenard A Mollier B Moody L F Müller E A Nessi A Niebergall W Nielsen M Nikuradse J Nisolle L Nusselt W Oldenbourg R C Oppelt W Ostertag A Parmelee G V Pedersen L Pettenkofer M Pfleiderer C Planck M Plank R Pohl W Prandt L Prinke B Raber B F Raiss W Rath K Recknagel H Redtenbacher F Regenscheit B Reichard H Reichow G Reiher H Richter II Rietschel II Roedler F Ronge II E Rullkötter F Rydberg J Sander H Sartorius H Schack A Schaefer H Scharlau K Scharnow B Scheinemann W Schilling H Schlee G Schlüter G Schmidt E Schmidt Th E Schmidt W Schmitz J Schnittel S Schubert J Schule W Schulz E Schulz W Schutrum L F Schwank G Schwedler F Seelmeyer G Seiffert K Seiler K Siebert W Sieder E N Sieler W Simon W Simson K Spillhagen W Sprenger E Stefan J Stegemann M Strebel J Strempel E Sülzle W Süring R Täte G E Tenelius F Tichelmann P Tirel J Töpritz E Tonne F Tuve G L Vernon H M Vick F Vouris J D VVahlenmayer F Weber A P Wende W Wenzel H G Wiedemann F Wien W Wierz M Wiese F F Winslow C E Wolf G Wolfer H Zeller W Zimmermann E Zimmermann W Zinzen A v Zuilen D

SKOROWIDZ NAZWISK POLSKICH

Adamus J Bęczkowski W Biłyk T Chlipalski T Chodakowski J Ciborowski J Chybowski B Czerniakowski Z Flisek J Garwoliński E Gosztowtt L Hobler T Jastrzębski B Jędrzejewska-Scibak T Kamler J Kamler W Kapitaniak A Kawa F Kłoś C Kłyk F Kolodziejczyk L Kondracki W Kostewicz E Kozierski J Kurzyń ski J Maller A Maszczyński E Michalak T Mielnicki J S Mizgier J Mroczkowski J Nierojewski M Okołowicz-Grabowska B Kokosz J Rosada J Silberring L Smolny S Stępień H Switalski Z Unger A Wagner J Waiden H Wasilewski W Wąsowski J Wierzbicki Z Wilk Z Wolski S Wroczyński R Zajączkowski J Ziemba W Żołędziowski J J^^gggĘggg^ SKOROWIDZ RZECZOWY%) Absorbcja (ciepła) Akumulacja cieplna przy ogrzewaniu budynku — - w ogrzewaniach sufitowych — ciepła -------w piecach kaflowych Anemostat Armatura odcinająca Bakterie Bezkanałowe ułożenie przewodów Bezwładność ogrzewania Cena ciepła Centrala klimatyzacyjna — wentylacyjna Centrale cieplne Ciągomierz Ciepło oddawanie Ciepła parowania wody — właściwe Ciężar właściwy Charakterystyka budynków patrz zapotrzebowanie ciepła na wentylację — obciążenia ogrzewania Charakterystyka obciążenia roczna — pompy — sieci — pomieszczenie Charakterystyka wentylatora — zużycia Chłodnica powietrzna — powierzchniowe Chłodzenie powietrzne — sufitowe Ciśnienie cząstkowe pary wilgotnego powietrza — dynamiczne — nominalne — robocze w przewodach — nasycenia pary wodnej — statyczne Czas nagrzewania (zbiornik wody ciepłej) — pracy ogrzewania Częstotliwość występowania zewnętrznych temperatur Czynnik cieplny w ogrzewaniach centralnych wybór — grzejny w ogrzewaniach zdalaczyn-nych wybór Czujnik temperatury Daltona prawo Dezynfekcja powietrza Dni ogrzewania Dobowa charakterystyka obciążenia cieplnego Dobowe zapotrzebowanie opału Dobowy przebieg temperatury powietrza Dodatek na przerwy w pracy ogrzewania Dodatki (zapotrzebowanie ciepła) Dysza dysza równoważna Dwutlenek węgla ------- zawartość Dwuzłączki Elektrociepłownie Emisja Filtr — elektronowy — elektrostatyczny — metalowy — taśmowy Fizyczne czynniki klimatu pomieszczenia Frouda liczba Gęstość cieplna Głośność Grzejnik płytowy — rurowy elektryczny — z ogniw — z rur ------ obliczanie Grzejniki malowanie — na parę wysokoprężną — obliczenia — wykonanie Ilość powietrza — spalin Izolacja „Alfol" — cieplna -f- Jednoestki miar patrz symbole wielkości fizycznych Jednostkowe zapotrzebowanie ciepła — zużycie pary Kamień kotłowy Kanał wyciągowy Kanały ciepłownicze — powietrzne Kata wartość Katatermograf Katatermometr Klimat — zewnętrzny Klimatyzacja — elementy urządzeń — pełna — obliczanie — regulacja —wykonanie — wysokoprężna Kocioł co — duży — gazowy — na koks — na węgiel — natężenie powierzchni ogrzewalnej — obliczanie — olejowy - osprzęt — wybór — stalowy — żeliwny — na gaz — na wodę gorącą — kocioł płomienicowy — płomieniówkowy Kocioł sprawność - typu „Automatic" ------„Emma" — wodny dane —' z członów pierścieniowych — ze spalaniem dolnym ----------górnym Kotły żeliwne członowe Komfort cieplny Komin — ciąg - przekrój — obliczanie —wykonanie — wysokość Komora mieszania — nawilżania powietrza Kompensator — dławnicowy — lirowy — osiowy — z łuków Kondensat chłodzenie Konwektory Korozja Koszt ciepła Kotłownia Kotłownia ustalanie liczby kotłów Kratka wentylacyjna patrz przepusty powietrzne Krzywa parności Krzywe charakterystyki działania Lepkość — olejów opałowych Liczby stopniodni pełnego użytkowania Licznik przepływu ciepła Magazynowanie wody użytkowej MAK wartości Nagrzewnica powietrza ------gazowa ------ścienna — wstępna — wtórna Najekonomiczniejsza grubość izolacji — średnica rury Napowietrznik Nastawienie wstępne zaworu Natężenie powierzchni ogrzewalnej kotła ----------pieca Nawilżanie Normy Obejście (urządzenie klimatyzacyjne) Objętość właściwa wody Obliczanie ogrzewania parowego Obsługa kapitału (izolacja) ------(przewody zdalaczynne) Oczyszczanie powietrza Odbicie Odcinanie pionów Odciągi oparów Oddawanie pary wodnej przez człowieka Odkraplacz Odpowietrzanie (w ogrzewaniu) Odpowietrznik Odprowadzanie kondensatu — spalin Odwadniacz — labiryntowy — pływakowy — szybko działający Odwodnienie Ograniczenie siły ciągu Ogrzewanie akumulacyjne nocne — gazowo-powietrzne — grawitacyjne ------ obliczanie — jednorurowe — kościołów — miejskie — mieszkaniowe ------ obliczanie — ogniowo-powietrzne — przez promieniowanie — parowe ------niskiego ciśnienia -------------- obliczanie sieci przewodów ------ wysokoprężne ------podciśnieniowe

...

H. RIETSCHEL
PODRĘCZNIK OGRZEWANIA I WIETRZENIA
Wydanie 14 poprawione Część trzecia
TABLICE LICZBOWE I W Y KR ESY
opracował
Dr inż. W. RAISS
St. Profesor Uniwersytetu Technicznego w Berlinie (Zach,) Dyrektor Instytutu Ogrzewnictwa i Went/lacj i
Tłumaczył oraz opracował komentarze i uzupełnienia
Mgr inż. WITOLD KAMLER
Prcfesor Politechniki Warszawskiej
ARKADY
WARSZAWA 1963

SPIS TREŚCI

I. TABLICE WŁASNOŚCI FIZYCZNYCH
Str.
A 1. Przeliczenie jednostek. . 7
A 2. Porównanie temperatury wyrażonej w CC z temperaturą wyrażoną w CF 8
A 3. Własności fizyczne gazów, par i cieczy. 8
A 4. Własności fizyczne ciał stałych. 9
A 5. Dane do obliczeń wilgotnego powietrza przy ciśnieniu barometrycznym
760 mm Hg (760 Tr). 10
A 6. Ciepło parowania wody. 13
A 7. Paliwa stałe. 14
A 8. Paliwa płynne. 15
A 9. Paliwa gazowe. 16
A 10. Stopień czarności s (promieniowanie całkowite) względnie sn (promieniowanie w kierunku prostopadłym do płaszczyzny) przy temperaturze t
dla różnych materiałów. 17
II. OBLICZANIE ZAPOTRZEBOWANIA CIEPŁA
All. Dane klimatyczne w technice ogrzewniczej. 18
A 12. Temperatury sąsiednich pomieszczeń nieogrzewanych oraz gruntu . . 19
A13. Temperatury pomieszczeń. 19
A 14. Dodatki zo i zu w 0/o.:. 20
A 15a. Współczynnik przepuszczalności szczeliny a na 1 m szczeliny (m3/h) dla
okien i drzwi o prawidłowym wykonaniu i normalnej wielkości skrzydeł 20 A 15b. Stosunek długości szczeliny I do powierzchni F okna lub drzwi do szacunkowego określenia długości szczeliny (w = --). 21
F
A 16. Współczynnik charakterystyczny pomieszczenia R dla pomieszczeń o oknach i drzwiach o normalnej wielkości, normalnej ilości i długości
szczelin. 21
A 17. Współczynnik charakterystyczny budynku H. 21
A 18. Współczynnik k dla okien i drzwi. 22
A 19. Współczynnik Je dla ścian. 23
A 20. Współczynnik k dla dachów. 26
A 21. Opór przenikania ciepła l//c sufitów, podłóg i płaskich dachów oraz tarasów . 30
A 22. Współczynniki przewodzenia ciepła różnych materiałów budowlanych . 27
A 23. Współczynnik przewodzenia ciepła różnych materiałów izolacyjnych . 29
A 24. Współczynnik przejmowania ciepła a. 32
A 25. Opór cieplny warstw powietrza. 32
III. OBLICZANIE POWIERZCHNI GRZEJNYCH I IZOLACJI
Str.
A 26. Współczynnik k i wydajność cieplna grzejników z ogniw. 33
A 27. Wydajność cieplna rur żebrowych. 34
A 28. Współczynnik przenikania ciepła ke dla płaskiej ściany, przy różnicy
temperatur wynoszącej 100 CC. 34
A 29. Współczynnik id odniesiony do średnicy (do równania [9-61]) . 35 A 30. Współczynnik przenikania ciepła h' dla izolowanych rur ogrzewania
w budynkach; k' - 1,15 k;. 36
IV. OBLICZANIE SIECI RUR
A 31. Wymiary, ciężary i pojemności rur stalowych.37
A 32. Kołnierze do przyspawania ND 10 wg DIN 2632.38
A 33. Ciężar właściwy1 i objętość właściwa wody przy 1 at.38
A 34. Ciężar właściwy i objętość właściwa wody przy ciśnieniu nasycenia pary 39 A 35. Zmiana ciężaru właściwego wody przy zmianie temperatury . 39 A 36. Ciśnienie grawitacyjne w ogrzewaniach grawitacyjnych na metr różnicy '
wysokości, kG/m2.40
A 37. Ogrzewanie grawitacyjne z rozdziałem górnym. Sieć przewodów. Uwzględnienie strat ciepła przewodów przy określaniu ciśnienia czynnego (obliczenie wstępne).40
A 38. Ogrzewanie grawitacyjne z rozdziałem górnym. Powierzchnie grzejne. Uwzględnienie strat ciepła przewodów przy określaniu powierzchni
grzejnych (obliczenie wstępne).42
A 39. Udział oporów miejscowych w całkowitej stracie ciśnienia sieci przewodów .42
A 40. Średnica przewodów kondensacyjnych w ogrzewaniach parowych nisko-
prężnych.43
V. DANE OGÓLNE
A 41. Podgrzewacze ciepłej wody użytkowej jednopłaszczowe z głowicą wg
DIN 4802.44
A 42. Podgrzewacze ciepłej wody użytkowej jednopłaszczowe z odejmowaną
dennicą wg DIN 4801.44
Podgrzewacze ciepłej wody użytkowej dwupłaszczowe z odejmowaną dennicą wg DIN 4803.44
A 43. Współczynniki oporów miejscowych Çsvm dla jedno-, dwu- i trójramien-
nych przyrządów bezpieczeństwa.45
WYKRESY
1. Parametry stanu pary wodnej.46
2. Częstotliwość występowania średnich temperatur dobowych dla niektórych miejscowości europejskich.47
2ł) Częstotliwość występowania średnich temperatur dobowych dla niektórych
miejscowości polskich.48
NAJWAŻNIEJSZE, AKTUALNE NORMY POLSKIE Z ZAKRESU OGRZEWNICTWA I WENTYLACJI
Str.
PN-59/B-02402. Temperatury obliczeniowe pomieszczeń ogrzewanych w budynkach .50
PN-57/B-02403. Najniższe temperatury obliczeniowe otoczenia budynków i nie-
ogrzewanych przestrzeni zamykanych.55
PN-57/B-02405. Współczynniki przenikania ciepła k dla przegród budowlanych.
Wartości liczbowe.58
JN-57/B-03404. Współczynniki przenikania ciepła k. Dane do obliczeń k dla
przegród budowlanych.73
PN-56/B-03406. Centralne ogrzewanie. Obliczanie strat ciepła pomieszczeń . . 77
PN-55/B-03407. Centralne ogrzewanie. Obliczenie powierzchni ogrzewalnej
kotłów. 83
PN-59'B-02411. Centralne ogrzewanie. Kotłownie centralnego ogrzewania niskiego ciśnienia. Wytyczne wykonania i wyposażenia.85
PN-57/B-02412. Centralne ogrzewanie. Zabezpieczenie urządzeń ogrzewania
parowego niskoprężnego (kotłów i wyparników). Wymagania techniczne 88
PN-57/B-02413. Centralne ogrzewanie. Zabezpieczenie urządzeń ogrzewania
wodnego systemu otwartego. Wymagania techniczne.94
PN/B-02415. Projekt. Ciepłownictwo. Zabezpieczenie wodnych sieci cieplnych
systemu zamkniętego.100
PN-59 B-10425. Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Warunki i badania techniczne przy odbiorze.112

TABLICE ROBOCZE

1. Ogrzewanie wodą ciepłą (At = 1 0C), spadek ciśnienia R = 0,05 -f- 5,0 mm HaO/m (ogrzewanie grawitacyjne).
2. Ogrzewanie wodą ciepłą (At = 1OC), spadek ciśnienia R = 3,0 -f- 200 mm H2O'm (ogrzewanie pompowe).
3. Ogrzewanie wodą ciepłą (At = 20 OC), spadek ciśnienia R = 0,05 -f- 5,0 mm H2O/m (ogrzewanie grawitacyjne).
3a. Ogrzewanie wodą ciepłą (At = 25 0C), spadek ciśnienia R = 0,05-=-5,0 mm H2O/m (ogrzewanie grawitacyjne).
4. Ogrzewanie wodą ciepłą (zlt = 20oC), spadek ciśnienia R = 2,2 -f- 100 mm H2O/m (ogrzewanie pompowe).
4a. Ogrzewanie wodą ciepłą (Jt = 25OC), spadek ciśnienia R = 2,2 -f- 100 mm H2O/m (ogrzewanie pompowe).
5. Opory miejscowe dla przewodów wodnych i parowych.
6. Ogrzewanie parowe niskoprężne.
7. Strata ciśnienia i prędkość w przewodach wody ciepłej.
8. Strata ciśnienia w przewodach parowych.
9. Prędkość przepływu w przewodach parowych.
10. Określanie przekrojów kanałów dla urządzeń wentylacyjnych, średnice przewodów 50 -f- 500 mm.
11. Określanie przekrojów kanałów dla urządzeń wentylacyjnych, średnice przewodów 500 -4- 2500 mm.
12. Średnice równoważne dr i przekroje kanałów prostokątnych.
13. Wykres i — x dla powietrza wilgotnego.
14. Wymiana ciepła przy konwekcji i kondensacji.
15. Współczynnik kątowy napromieniowania przy wymianie ciepła przez promieniowanie .

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.