To było Słońce, jakiego wcześniej nie oglądał żaden człowiek. Astronauci na pokładzie Skylab zobaczyli oślepiająco jasny dysk, wyraźnie widoczny, poruszający się na tle czarnej przestrzeni kosmicznej. Przez wiele tysiącleci ludzie patrzyli na Słońce jedynie przez atmosferę Ziemi. Dopiero Wiek Kosmosu dał nam nową perspektywę, pozwalającą na dostrzeżenie wielu twarzy Słońca, co zmusiło nas do zmiany poglądów na jego temat.

Atmosfera planet Układu Słonecznego to niesamowity zbiór różnego rodzaju klimatów. Wenus to prawdziwe piekło z kwaśnymi siarkowymi deszczami, spadającymi z ogromnych chmur i metalicznymi opadami w górach. Na całej powierzchni Marsa pojawiają się burze piaskowe. Na Uranie nieustannie utrzymuje się mgła, złożona z kropel o wielkości piłki plażowej. Na Neptunie szaleją najsilniejsze wiatry, a układy chmur formują się i znikają zaledwie w ciągu paru minut. Obecnie największym wyzwaniem inżynieryjnym jest zbudowanie statku, który z prędkością 180 tys. km/godz. doleci do atmosfery Jowisza, na którym są gwałtowne turbulencje i burze, podczas których wiatr wieje z prędkością tysięcy kilometrów, ale nie dotyka stałego lądu.