Yo' wunt wan yo' cawfeh? (Chcesz kawy?)
Zbierana ręcznie z drzew rosnących na stoku Tedside oraz wokół naszej posiadałości w Maimiti Haven.
Kawa Arabica rośnie dzika i rozrasta się bujnie a zebranie jej to pewnego rodzaju misja.
Ziarna namiękają w ciągu dnia, po kilku dniach są obierane, myte i suszone na stojakach na słońcu do momentu całkowitego wysuszenia.
Mimo że jest tu zima i około 23C, w kuchni unosiła się para pieczonej kawy na ciężkiej żeliwnej patelni z unoszącym się smakiem. Ziarenka są powoli schładzane w naczyniach ze stali nierdzewnej. Na szczęście workowate spodnie i koszulka są bardzo przewiewne a taniec wokół pieca przy dobrej muzyce był zabawą. Dziękuję swojej 8-letniej siostrzenicy Torika za zrobienie tego super zdjęcia. Ona jest doskonałym fotografem.
Przy temperaturze ok. 200C, kawa zaczyna ciemnieć a jej zapach zaczyna się unosić w domu i poza domem. To co jest pewne to to, że Czysta Kwara Arabica nie zawiera żadnych dodatków i nie jest mieszana z innymi ziarnami.
Teksty i zdjęcia pochodzą z bloga Meraldy Warren z Pitcairn
http://www.meraldaonpitcairn.com/
Czy potrafisz sobie wyobrazić miejsce na kuli ziemskiej, które jest najdalej położonym punktem na jej powierzchni? Tak odległe że nie da się tam dotrzeć samolotem? Jak sądzisz, gdzie może się znajdować? Chiny, Japonia, Nowa Zelandia … ? Otóż nie, takim miejscem jest maleńki archipelag Pitcairn, zagubiony pośród fal Oceanu Spokojnego. Od najbliższego dużego lądu oddziela go ponad osiem tysięcy kilometrów.
Pitcairn jest ostatnim pacyficznym terytorium Wielkiej Brytanii, znajdującym się nadal we władzy korony brytyjskiej. Ten mały archipelag składa się z czterech wysp: Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno, z których tylko ta pierwsza jest zamieszkała. Wszystkich mieszkańców wyspy jest zaledwie 48. Większość z nich to potomkowie marynarzy ze statku Bounty, którzy podnieśli bunt na okręcie, po czym wraz z towarzyszącymi im Polinezyjczykami osiedlili się na wyspie. Ta romantyczna, zabarwiona nutką egzotyki i wręcz legendarna historia została uwieczniona przez Juliusza Verne’a, a później jego opowiadanie stało się kanwą dla licznych filmów.
Niezwykła historia wyspy Pitcairn rozpoczęła się w 1790roku – w samym środku ery wielkich żaglowców – kiedy to do jej brzegów dobił brytyjski statek Bounty, niosąc na swym pokładzie zbuntowanych marynarzy i grupkę mieszkańców Tahiti. Postanowili oni zamieszkać na wyspie i w tym celu spalili swój statek.
Nowi osadnicy byli odcięci od reszty świata aż do 1808 roku, kiedy na Pitcairn przybył amerykański statek Topaz. Pierwsi Brytyjczycy pojawili się dopiero sześć lat później, kiedy to wyspę odnalazła flotylla Royal Navy. Wtedy to archipelag ostatecznie trafił na mapy, a w roku 1838 stał się kolejną brytyjską kolonią.
Na tym jednak nie kończy się przedziwna historia tego malutkiego skrawka ziemi. Szybko się okazało, że dla rosnącej populacji wyspa staje się za mała. Koloniści poprosili rząd o pomoc, a w odpowiedzi otrzymali możliwość przesiedlenia na wyspę Norfolk. Być może z powodu szczerej fascynacji swoim wyspiarskim rajem, a być może z czystej tęsknoty za dawnym domem, większość emigrantów wkrótce wróciła na Pitcairn.
Społeczność Pitcairn ewoluowała, w roku 1890 pojawili się misjonarze, dzięki którym poziom życia na wyspie znacznie się podniósł. Wkrótce po tym mieszkańcy, przy pomocy przebywającego na wyspie brytyjskiego admirała, powołali własny rząd i parlament, w ten sposób, nie zrywając zależności od Zjednoczonego Królestwa, stali się jedną z najmniejszych republik na świecie.
Izolacja wyspy dobiegła końca wraz z ukończeniem budowy Kanału Panamskiego w 1914 roku. Nagle położona na końcu świata wyspa znalazła się zaledwie kilkadziesiąt mil od nowego szlaku wodnego. Do dziś jednak pozostaje jednym z najbardziej niedostępnych miejsc na Ziemi. Nie ma tu lotniska, nie ma nawet portu – do statku stojącego na redzie towary i pasażerowie podpływają łodziami, czyli zupełnie tak jak w czasach wielkich odkryć geograficznych.
Zapewne zastanawiasz się teraz, czym mogą się zajmować mieszkańcy tak egzotycznego miejsca? Otóż, jak ma to miejsce w przypadku większości tropikalnych wysp, większość przychodów pochodzi od turystów, przyciąganych przez lazurowo czyste morze, wygasłe wulkany i fantastyczne rafy koralowe. Jednak tym co wyróżnia Pitcairn są miejscowe znaczki pocztowe, będące nie lada gratką dla filatelistów ale również dziko rosnąca kawa arabica.
