Colt 1911 – informacje o wersji palnej z Wikipedia.pl

Pistol, Caliber .45, Automatic, M1911A1 (starszy desygnat Automatic Pistol, Caliber .45, M1911A1) - amerykański pistolet samopowtarzalny kalibru .45 ACP. Wywodzi się z konstrukcji zaprojektowanej przez Johna Browninga w 1900. W 1911 Colt M1911 wszedł do wyposażenia armii amerykańskiej.

W 1926, po kolejnych niewielkich zmianach wynikających z doświadczeń I wojny światowej, opracowano wersję: M1911A1 którą można rozpoznać po podfrezowaniu w okolicy spustu, które ma ułatwiać strzelanie z tego pistoletu osobom o krótszych palcach, oraz tylnej części chwytu (poniżej bezpiecznika) z frezowanymi podłużnymi nacięciami zmniejszającymi obracanie się broni na boki.

Pistolet w czasie II wojny światowej był etatowym wyposażeniem oficerów i podoficerów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (m.in. żołnierzy 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej) oraz niektórych oddziałów partyzanckich działających na terenie okupowanej Polski.

Pistolet wykonany jest z wytrzymałego tworzywa. Magazynek mieści 12 kulek. Replika posiada bezpiecznik motylkowy umieszczony nieopodal kurka. Pod lufą umieszczona została szyna RIS 22mm o długości 50mm. Dzięki niej możliwe jest zamontowanie dodatkowych akcesoriów takich jak latarka czy celownik laserowy. Replika napędzana jest za pomocą sprężyny. Wpływa to na powtarzalność wyników pomiaru prędkości wylotowej. Okładziny chwytu pistoletowego pokryte są chropowatą powierzchnią dzięki której replika leży stabilnie w dłoni.