Nagrywanie coverów piosenek Dylana to zadanie tylko dla śmiałków i niejeden z nich już przy tym poległ. W Polsce, przypomnijmy, brały się za to największe sławy, że przypomnę tu tylko nagrania Maryli Rodowicz czy Martyny Jakubowicz. Jak przy nich wypada dużo młodszy i mniej znany muzyk? Ano nie najgorzej! Przede wszystkim zwraca na płycie uwagę bardzo stylowa, pięknie zagrana muzyka.
Wiadomo, że Dylan nie posiada jakiejś jednej, ostatecznie ustalonej wersji brzmienia swych kompozycji. Często zmienia on utwory spopularyzowane w wersji akustyczno-folkowej w ostry rock i vice versa. Krupa rozwiązał ten dylemat opierając się przede wszystkim na pierwotnych – jeśli chodzi o czas nagrania – wersjach płytowych. Utrzymał też większość z nich w konwencji folk-rockowej, z którą Dylan kojarzony jest najczęściej, co nadaje płycie stylistyczną spójność.
U t w o r y:
Ja nim nie będę (It Ain’t Me, Babe); Jutro jest bardzo daleko (Tomorrow Is a Long Time); Gończy list (Wanted Man); Dziewczyna z północnych stron (Girl of the North Country [!]); Każdy musi zostać zatłuczony (Rainy Day Women); I z nami był Bóg (With God on Our Side); Nie martw się, wszystko gra (Don’t Think Twice, It’s Alright); Jeszcze jedna kawa (One More Coup of Coffe [!]/ Valley Below); Odrzuciłem to jak śmieć (I Threw It All Away); Twój w pamięci ślad (I’ll Remember You); Ona należy do mnie (She Belongs to Me); Tak jak kobieta (Just Like a Woman); Zabijać ten świat (Licence to Kill)
Muzycy: Piotr Krupa, śpiew, gitary, mandolina, harmonijka ustna; Grzegorz Krawczyk, perkusja; Piotr Piątek, gitara basowa; Mateusz Ziółko, fortepian
