20 września 1519 roku z portu hiszpańskiego Sanlucar de Barrameda w śmiały rejs dookoła świata wyruszyło pięć statków. Były to flagowy „Trinidad”, na którym płynął dowódca wyprawy, admirał Ferdynand Magellan oraz „San Antonio”, „Santiago”, „Concepcion” i „Victoria”.

7 kwietnia 1521 roku statki Magellana kotwiczą koło bogatej wyspy Cebu, której król zgadza się przyjąć chrześcijaństwo. Tym samym Magellan – żeglarz i odkrywca – zamienia się w kolonizatora i misjonarza. Uniesiony ambicją wdaje się w zatargi między królami poszczególnych wysp archipelagu i wyrusza na tragiczną wyprawę na wyspę Matan. Od strzał i dzid nagich wojowników ginie pogromca największego z Oceanów – Pacyfiku.

Całą sławę i wszelkie honory zbiera Sebastian del Cano, który samotnym rejsem na „Victorii” z wynędzniałą 18-osobową załogą pokonuje przestrzeń dzielącą Moluki od Hiszpanii. Przywiózł nie tylko ładunek o olbrzymiej wartości, lecz także wiadomość, że wszystkie istniejące lądy na świecie oblewa dookoła jeden olbrzymi ocean.