Na zamek króla Waloroza XXIV, władcy Paflagonii, przybywa poseł od króla Padello. Anonsuje przyjazd królewskiego syna, księcia Bulby, który stara się o rękę księżniczki Angeliki. W tym samym czasie pojawia się również Czarna Wróżka, ale odźwierny Gburiano nie chce jej wpuścić. Za karę wróżka zamienia go w metalową kołatkę u bramy.

Książę Lulejko, bratanek Waloroza XXIV, syn nieboszczyka króla i prawowity dziedzic korony, zmożony chorobą i przebywający pod troskliwą opieką garderobianej Rózi, dowiaduje się o przygotowywanym balu na cześć księcia Bulby i postanawia rozmówić się z Angeliką, z którą był zaręczony. Angelika wyrzuca pierścionek, który dostała od Lulejki, ów czarodziejski pierścionek, który czynił ją piękną.

Klejnot znajduje przechodząca przez dziedziniec zamkowy szpetna Gburia-Furia, żona Gburiana i staje się urodziwa. Tymczasem przybywa książę Bulbo. Początkowo wzbudza śmiech swą nieforemną postacią, ale obdarowany przez Czarną Wróżkę magiczną różą staje się ładny i interesujący. Natomiast odtrącony Lulejko zaleca się do przemienionej Gburii-Furii, a ta po balu przygotowuje specjalny dokument, w którym pod słowem honoru książę obiecuje pojąć ją za żonę - i podstępnie zmusza Lulejkę do jego podpisania. Zadowolona z uknutej intrygi, wydając polecenie Rózi, daje jej także pierścionek...