Płyta „Pieśń o Bogu ukrytym” to moje, nowe interpretacje wczesnych wierszy Karola Wojtyły (pierwszy raz drukiem ukazały się w 1946 roku). Zmierzenie się z twórczością tak wybitnej postaci było dla mnie wielkim wyzwaniem. Od samego początku zastanawiałem się, czy mam do tego moralne prawo. Ale wszystko, co wiąże się z tym projektem działo się i dzieje się niejako poza mną. Mam poczucie, że jestem tylko instrumentem. Sam pomysł tego projektu nie zrodził we mnie. Wypłynął od Grzegorza Łęcickiego – mojego przyjaciela, teologa, autora wielu książek o Janie Pawle II. Po śmierci papieża, w czasie żałoby, prowadziłem w Radiu Dla Ciebie audycję, do której zaprosiłem Grzegorza i właśnie po niej padła taka propozycja. Miałem skomponować muzykę do kilku wierszy Karola Wojtyły i zaśpiewać je na koncercie 18 maja 2005 (w rocznicę urodzin Karola Wojtyły). Początkowo o tym zapomniałem, ale kupiłem w księgarni kilka tomików z poezją Karola Wojtyły. Dalej wszystko potoczyło się samo. Ta poezja po prostu sobie mnie wzięła. A muzyka do niej tylko przeze mnie przepłynęła. Najpierw powstały dwie kompozycje do wierszy: „Ktoś się długo pochylał nade mną...” oraz „Miłość mi wszystko wyjaśniła...”. Zostały one dobrze przyjęte przez publiczność 18 maja 2005 i wtedy już wiedziałem, że muszę stworzyć cały koncert z wybranych wierszy poematu „Pieśń o Bogu ukrytym”. Cel, jaki mi przyświecał w pracy nad tą poezją, był jeden: pokazać jej głębię i prostotę zarazem. Sam Karol Wojtyła w jednym z wierszy pisze: „Często myślę o tym dniu widzenia, który pełen będzie zdziwienia nad tą Prostotą, z której świat jest ujęty”. Dlatego też wierszom tym nadałem prostą formę, melodyjnych piosenek. Myślę, że to daje szanse na dotarcie z przekazem poetyckim do szerszej grupy odbiorców. Nowością tego przedsięwzięcia jest także prezentacja poezji św. Jana od Krzyża, która stanowiła dla Karola Wojtyły duchową i artystyczną inspirację. Kompozycja do fragmentu poematu św. Jana od Krzyża „Żyję, nie żyjąc w sobie” to pionierskie dzieło. Do tej pory nikt w Polsce nie śpiewał poezji tego hiszpańskiego mistyka. Na płycie znajdą się również trzy moje piosenki: „Modlitwa modlącego się” (do słów Krzysztofa Buszmana, w aranżacji tylko na fortepian), „Niech” (piosenka, która powstała w czasie pracy nad twórczością Karola Wojtyły) oraz „Santo subito” (finałowy utwór będący hołdem dla Jana Pawła II).

Płyta utrzymana jest w poetyckiej stylistyce, nie brak w niej jednak rock-n-rollowej ekspresji czy orientalnej pulsacji. W nagraniach oprócz muzyków, z którymi na co dzień współpracuję: Kubą Chmielarskim – gitary, Filipem Krzemieniem – fortepian, instrumenty klawiszowe, wzięli udział także Miki Wielecki – instrumenty perkusyjne, Paweł Mazurczak – kontrabas. Gościnnie na fortepianie w "Modlitwie modlącego się" zagrała Karolina Marchlewska. Ich talent i profesjonalizm sprawił, że płyta brzmi naprawdę oryginalnie.

1. Z wolna słowom odbieram blask.... ( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 2'49
2. To przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią...( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 2'50
3. Co to znaczy, że tyle dostrzegam, gdy nic nie widzę...( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 4'32
4. Ktoś się długo pochylał nade mną... ( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 2'37
5. Dalekie wybrzeża ciszy zaczynają się tuż za progiem... ( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 3'38
6. O, czuć tę chwilę nicości...( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 2'54
7. Często myślę o tym dniu widzenia... ( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 2'28
8. Miłość mi wszystko wyjaśniła...( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 3'42
9. Proszę Cię, byś mnie ukrywał... ( sł. Karol Wojtyła, muz. Marcin Styczeń) 3,31
10. Żyję, nie żyjąc w sobie (sł. św. Jan od Krzyża, tł. o. Bernard od Matki Bożej, muz. Marcin Styczeń) 2'17
11. Santo subito (sł. i muz. Marcin Styczeń) 2'46
12. Modlitwa modlącego się (sł. Krzysztof Cezary Buszman, muz. Marcin Styczeń) 2'50
13. Niech (sł. i muz. Marcin Styczeń) 3'49