JUSTYNA RYCZEK

PIĘKNO W KULTURZE PONOWOCZESNEJ

Wydawnictwo Rabid, Kraków 2006

nakład wyczerpany

wydanie ilustrowane

okładka miękka lakierowana

stron 227

Książka z własnej biblioteki, w bardzo dobrym stanie, praktycznie jak nowa.

skrócony spis treści:

Awangarda wobec piękna

Piękno w projektach historycznej awangardy

Awangarda w ujęciu Petera Burgera

Estetyzacja świata rzeczywistego

Trzy znaczenia terminu "estetyzacja"

Teoria simulskrum Baudrillarda

Estetyzacja i anestetyzacja

Projekty estetyki egzystencji

Piękno ponowoczesnej kulturze popularnej

Obraz kultury popularnej w filozofii krytycznej

Zmiana spojrzenia na kulturę popularną: John Fiske i Richard Shusterman

Obecność piękna

Sztuka wobec estetyzacji rzeczywistości

Piękno i wzniosłość w nowoczesności

Wzniosłość ponowoczesna

Doskonałość - piękno w fotografiach Roberta Mapplethorpe'a

Piękna Orlan?

Vanessa Beecroft - piękne ciało jako ready-mades

Billboardy - związek z kulturą popularną

Słynna Grupa Ładnie

Doświadczanie zdarzeń codziennych

cytat z okładki:

"Piękno to tradycyjna kategoria estetyczna. Jest niedoścignionym ideałem, a równocześnie wartością mocno powiązaną z naszym codziennym życiem. Ta podwójność niesie wiele konsekwencji: dobrych i złych. Związki z życiem zapewniają pięknu nieustanną ważność i znaczenie, natomiast szeroki kontekst odniesień wywołuje jego rozmycie.

Autorka pracy "Piękno w kulturze ponowoczesnej" nie rezygnuje z przedstawienia złożoności sytuacji, jednocząc teorię z praktyką. Specyficzna pozycja piękna wymaga zarówno filozoficznych rozważań, jak i analizy konkretnych przykładów tekstów kulturowych. Dlatego w książce spotykają się intrygujący dyskurs estetyzacji oraz filozoficzne problemy wartości estetycznych z teoriami kultury popularnej. Pole teoretyczne zostało wzbogacone interesującymi przykładami działań artystycznych oraz reklam. Pozwoliło to przedstawić różnorodne zagadnienia: współczesne odwołania do klasycznego rozumienia piękna, połączenie piękna z problemem kształtowania tożsamości, rozumienie piękna w zespoleniu z wzorami społecznymi, przenikanie sztuki i kultury popularnej oraz krytykę piękna. Praca "Piękno w kulturze ponowoczesnej" nie stanowi zamkniętej teorii, lecz jej autorka z perspektywy filozoficznej snuje otwarte refleksje nad otaczającą nas rzeczywistością."