Piękny brąz (AE 18) w typie Filipa II wybity pośmiertnie przez Lizymacha w mennicy w Lizymachei między 306/5 a 301/300 r. przed Chr. (SNG ANS 999):

Aw. głowa Apollona w wieńcu laurowym w prawo;
Rew.  ΦΙΛΙΠΠOY [czyt. "Filippu ", tj. gen. "Filipa" sc. moneta] nad jeźdźcem macedońskim w prawo, pod brzuchem konia protoma lwa, pod jego nogami skrót ΛY.

Waga: 5, 93 g

Średnica: 18 mm

 
Mennictwo rządzonej przez Antygonidów Macedonii zachowywało swój odrębny charakter i niższy od attyckiego standard wagowy: tetradrachmy macedońskie Filipa II ważyły średnio ok. 14,4 g, podczas gdy attycka 17,4. O ile jednak tetradrachmy były potrzebne przede wszystkim do dużych transakcji, na rynku lokalnym dominowały nominały brązowe, co również wyróżnia ówczesne mennictwo Macedonii w okresie walk diadochów. Jeden z nich Lizymachos, władający od śmierci Aleksandra III Tracją, w 306 r. przed Chr. przyjął tytuł królewski, a po kilku latach zaczął zgłaszać pretensje do tronu macedońskiego. Wcześniej, w 309 r., odbudował zniszczoną dawną, tracką kolonię Miletu - Kardię i przemianował ją na Lizymacheję!