Ładny i dość rzadki tetrobol (2/3 drachmy = 1/5 tetradrachmy) wybity w Amfipolis pośmiertnie, między 323 a 315 r. przed Chr. dla Filipa II Macedońskiego (359-336 przed Chr.) (SNG ANS 656):

Aw. głowa Apollona w tasiemce (gr. taenia) w prawo;
Rw. ΦΙΛΙΠΠOY [czyt. "Filippu ", tj. gen. "Filipa" sc. moneta] nad jeźdźcem macedońskim w prawo, pod brzuchem konia monogram mennicy MA w ligaturze.

Waga: 2, 03 g

Mennictwo rządzonej przez Antygonidów Macedonii zachowywało swój odrębny charakter i niższy od attyckiego standard wagowy: tetradrachmy macedońskie Filipa II ważyły średnio ok. 14,4 g, podczas gdy attycka 17,4. Mimo że syn i następca Filipa - Aleksander III Wielki - wprowadził na olbrzymim zdobytym przez siebie obszarze standard attycki (drachma: 4,36 g; tetradrachma: 17,44 g), w Macedonii nadal, przynajmniej do ostatnich dziesięcioleci IV w. przed Chr. bito tetradrachmy i tetrobole wg dawniejszego schematu równolegle z drachmami i tetradrachmami wg standardu attyckiego.

Ikonograficznie oferowana moneta srebrna jest bardzo bliska popularnym brązom Filipa, od których różni je jedynie nieco mniejsza średnica i grubość.