Niemal wszystkie peperomie (Peperomia) to z pochodzenia "Amerykanki": w warunkach naturalnych rosną głównie w Ameryce Południowej i Środkowej, a także w południowych stanach USA (tylko kilka gatunków wywodzi się z Afryki).
Peperomie należą do rodziny pieprzowatych (Piperaceae) i pewnie dlatego czasami zwane są też pieprzownikami. Jest to rodzaj bardzo bogato reprezentowany - niektóre źródła podają, że nawet przez 1000 gatunków (przeważnie byliny). Rośliny te mają wzniesione lub zwisłe pędy, osiągające od 10 do 30 (rzadziej 50) cm długości. Wydają dziwne wydłużone kwiatostany zielonkawej barwy. Większość gatunków zasiedla miejsca cieniste i wilgotne, ale niektóre tolerują również silne nasłonecznienie. Wiele z nich to epifity, bytujące w konarach drzew.

Peperomie źle rosną bezpośrednio na słońcu. Latem w bardzo słoneczne dni trzeba je cieniować, natomiast zimą można je przestawiać bliżej okna.
Rośliny te najlepiej się czują w temperaturze 18-25°C. Zimą może być nieco chłodniej, jednak nie mniej niż 15°C (marzną już w temperaturze 5-8°C). Warto o tym pamiętać, gdy przynosimy je z kwiaciarni do domu lub wietrzymy pomieszczenie.
Podlewanie i wilgotność powietrza. O powodzeniu w uprawie peperomii najczęściej decyduje prawidłowe podlewanie. Ich liście zawierają dużo wody, dlatego nie jest dla tych roślin groźne okresowe przesuszenie podłoża. Bardzo szkodzi im natomiast nadmierne podlewanie - często jest przyczyną gnicia korzeni i zamierania pędów. Przed kolejnym podlaniem ziemia powinna lekko przeschnąć. Peperomie wymagają wysokiej wilgotności powietrza, nie powinny więc stać w pobliżu kaloryferów.
Nawożenie. Od wiosny do jesieni dokarmiamy peperomie co 2-3 tygodnie słabym roztworem nawozów wieloskładnikowych lub organicznych. Przenawożenie może prowadzić do uszkodzenia korzeni i opadania liści, dlatego najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie nawozów wolno działających, np. Osmocote. Od września do marca roślin w ogóle nie należy zasilać.
Przesadzanie. Peperomie rzadko przesadzamy, i to tylko egzemplarze silnie rozrośnięte. Zabieg ten najlepiej przeprowadzać wiosną. Rośliny te mają płytki system korzeniowy, stąd najlepiej rosną w płytkich naczyniach. Na dno nowej doniczki trzeba koniecznie położyć grubą warstwę drenażu, a następnie wypełnić pojemnik gotową mieszanką do roślin doniczkowych albo mieszaniną ziemi liściowej, kompostowej, piasku i torfu. Odczyn podłoża powinien być lekko kwaśny (pH 6-6,5).