Nie jest to zwykła biografia,a może nawet nie jest nia w ogóle. W tej złej historii dobrze opowiedzianej, jak pisała o swoim życiu Agnieszka Osiecka, jestem tylko przewodnikiem po miejscach które uznałam za najbardziej znaczące. Wysłuchałam rozmów Agnieszki samej z sobą i starałam się słowem wyreżyserować spektakl z rozpisanego życia, bo jak mówiła wszystko co piszę, jest o mnie. Rozmawiałam też z wieloma jej przyjaciółmi, bez pomocy których ksiązka ta by nie powstała. Dzięki Agacie Passent, która umożliwiła mi zapoznanie się ze złożonym w depozycie Muzeum Literatury, archiwum matki, mogę przedstawić czytelnikowi fragmenty niepublikowanych dotąd pamietników, listów, zapisków, piosenek i wierszy. To, co napisała Agnieszka Osiecka, jest w tej książce najwazniejsze.