Książka Bogusława Śliwerskiego stanowi kolejne potwierdzenie niezwykle wysokiego statusu tego naukowca we współczesnych naukach o edukacji. Stoi ? pod każdym względem ? na bardzo wysokim poziomie merytorycznym, posiadając przy tym wszystkie te cechy, które charakteryzują dzieła wybitne: oryginalność idei, swobodę i wartkość narracji, integralność wywodów, odwoływanie się do bogatej i reprezentatywnej literatury przedmiotu, erudycyjność, wreszcie ?mądrą metanarracyjność?. [?] Jest przy tym dzieło to wspaniałą i udaną próbą potwierdzenia statusu naukowego pedagogiki jako dyscypliny z istoty swojej interdyscyplinarnej, która pozostając na styku idei i rzeczywistości, krystalizuje wiele problemów teoretycznych i społecznych. Jednocześnie podręcznik ten zawiera ? bardzo trafną ? autorefleksję pedagoga nad tożsamością pedagogiki jako nauki i jako praktyki społecznej, przy jednoznacznym opowiedzeniu się za ideą ?kulturowego krytycyzmu? i orientacją na tworzenie ?lepszego świata?. To także tożsamość, której integralną częścią jest rezygnacja z jakiegokolwiek autorytaryzmu i orientacja na rozwój podmiotowości młodych ludzi.
Z recenzji prof. dr. hab. Zbyszko Melosika
Seria autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce:
1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości
2. Dydaktyka. Podrecznik akademicki
3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podrecznik akademicki