że w naturalny sposób mają one swe odniesienie w kluczowych obszarach oddziaływań wychowawczych.
Tym samym kreśli postać "dialogicznej filozofii stosowanej" - pedagogiki dialogu.
Jego praca w swych konkluzjach podejmuje dyskusję z propozycjami dwóch polskich myślicieli, Tadeusza Gadacza ("wychowanie do wolności") i Mariana Nowaka ("wychowanie do wartości"), a zaproponowaną koncepcję wychowawczo-edukacyjną można określić mianem "wychowania do wyboru".
Wstęp 9
1. Filozofia dialogu jako przedmiot badań 15
1.1. Filozofia dialogu i jej problematyka 15
1.1.1. Historiozoficzne punkty podparcia paradygmatu dialogicznego 16
1.1.2. Historyczny rozwój nurtu filozofii dialogu 19
1.1.3. Wybrani przedstawiciele dialogiki i ich poglądy 24
1.2. Wytyczenie horyzontów filozoficznych 33
1.2.1. Filozofia "nowego myślenia” 34
1.2.2. Filozofia "dwóch typów relacji” 35
1.2.3. Filozofia "radykalnej inności” 38
1.3. Wytyczenie horyzontów pedagogicznych 40
1.3.1. Problem "reprezentacji” i zakresu pedagogicznego
doświadczenia 40
1.3.2. Antropologiczno-aksjologiczne wymiary wychowania 42
1.3.3. Dialogika jako przesłanka dla antropologicznych
założeń pedagogiki 45
2. Kluczowe kategorie filozofii dialogu
i j ej horyzonty myślowe 51
2.1. Totalność 51
2.1.1. Totalność jako "roszczenie unifikacji” 51
2.1.2. Totalność jako upozorowanie "zastępowalności” 59
2.1.3. Totalność jako uprawomocnienie "totalitaryzmów” 63
2.2. Drugi 69
2.2.1. Drugi jako ten "w pobliżu” 69
2.2.2. Drugi jako ten "naprzeciw” 79
2.2.3. Drugi jako ten "inny” 85
2.3. Relacja 95
2.3.1. Relacja jako "zobowiązanie” 95
2.3.2. Relacja jako "zainicjowanie” 108
2.3.3. Relacja jako "nawiedzenie” 123
2.4. Mowa 133
2.4.1. Mowa jako "zagadnięcie i odpowiedź” 133
2.4.2. Mowa jako bezpośredniość i "włączenie siebie” 141
2.4.3. Mowa jako obecność i "darowanie świata” 148
2.5. Wolność i odpowiedzialność 156
2.5.1. Wolność i odpowiedzialność jako "czyn miłości” 157
2.5.2. Wolność i odpowiedzialność jako "krzyż” 160
2.5.3. Wolność i odpowiedzialność jako "etyka heroiczna” 162
2.6. Porównawcze summa summarum filozoficznych
projektów dialogiki 165
2.6.1. Religijne i filozoficzne źródła inspiracji 165
2.6.2. Styl i forma filozoficznych wypowiedzi 168
2.6.3. Sumaryczne zestawienie dialogicznych kategorii 169
3. Filozofia dialogu jako źródło inspiracji
pedagogicznych 179
3.1. Kluczowe obszary filozofii dialogu implikujące
pedagogiczne pryncypia 179
3.1.1. Dialogiczny model struktury podmiotowości ludzkiej 180
3.1.2. Dialogiczne racje intersubiektywnych odniesień 186
3.1.3. Dialogiczne ukierunkowanie i otwartość na to,
co transcendentne 191
3.2. Wychowanie do wyboru 194
3.2.1. Wychowanie do wyboru jako ethos powinności 196
3.2.1.1. Paideia jako dezyderat powinności zaniechania
i wyrzeczenia się (negacji) 197
3.2.1.2. Paideia jako dezyderat powinności rozpoczęcia
i zainicjowania (kreacji) 200
3.2.1.3. Paideia jako dezyderat powinności podkreślania
i preferowania (emfazy) 204
3.2.2. Wychowanie do wyboru jako pedagogia perennis 208
3.2.2.1. Fenomen wolności jako możliwość i powinność wyboru 210
3.2.2.2. Pedagogiczna dialektyka czasu i form aktywności 218
3.2.2.3. Antropologiczna formuła homo dialogicus i fenomen
wychowania jako logika "bycia dla” 221
3.2.3. Triadyczna struktura wychowania do wyboru 228
3.2.3.1. Transgresja jako "horyzont wychowania” 229
3.2.3.2. Transcendencja jako "horyzont wychowania” 233
3.2.3.3. Aproksymacja jako "horyzont wychowania” 239
Zakończenie 245
Bibliografia 251
Summary 261
Indeks osób 263
