Rok wydania: 2009.

Stan: nowa w folii.

Opis: "Czuję się częścią kultury pop. W pewnym specyficznym sensie czuję się również pionierką" - mówi bodaj najsłynniejsza rockowa skandalistka Merrill Nisker, od końca lat 1990. występująca pod pseudonimem Peaches.

Nisker przemieniła się w Peaches, gdy z nudnawego Toronto przeniosła się do wibrującego muzyką i seksualną swobodą Berlina. Jej pierwsze próby ("The Teaches Of Peaches", 2000) były wyprawą w stronę techno i electro-popu, ale to historia. Bowiem dzisiejsza Peaches z równą biegłością sięga do glam-rocka, jak i do hip hopu, nigdy jednak nie tracąc z pola widzenia bardzo radykalnego, feministycznego spojrzenia na seksualną swobodę, jaką - jej zdaniem - kobiety winny dzielić razem z mężczyznami (zero tolerancji dla dyskryminacji ze względu na płeć). Nowy album Peaches, zatytułowany "I Feel Cream" to już krzyk walczącego feminizmu dla praw i swobód kobiet po czterdziestce. W utworze "Mommy Complex", kluczowym dla płyty, opowiada o pewnej kascie kobiet, zwanych "cougars", które to kobiety (w zaawansowanym wieku średnim) preferują towarzystwo młodych mężczyzn. Peaches ostro podpiera się przykładami znanych postaci, które odmówiły sobie prawa do starzenia się z godnością i postawiły na seksualną satysfakcję: Mae West, Tina Turner, Grace Jones....

Peaches współpracowała m.in. z Iggy'm Popem, Bety Ditto i Joan Jett, pisała piosenki dla Pink, dziś uważa się ją za patronkę debiutów takich bezkompromisowych obyczajowo wykonawczyń, jak La Roux, Little Boots czy Yo! Majesty. Album, "I Feel Cream" jest - według niej - finalną częścią trylogii, na jaką składają się "Shake Yer Dix" i "Two Guys (For Ever Girl)". Jednak jest ta płyta jednak częścią większej całości twórczości tej niezwykle bojowej i nieprzejednanej w swych przekonaniach wokalistki, do której nie sposób nie włączyć tak mocnych obyczajowo i politycznie tytułów, jak "Fatherf***er" i, przed trzema laty "Impeach My Bush".