Niniejsza publikacja przedtawia tematykę śmierci nieczystej w obrządku pogrzebowym społeczeństwa żyjącego w czasach późnego średniowiecza i w dobie wczesnonowożytnej. Autor skupił się na trzech reprezentatywnych dla tego zagadnienia grupach, a mianowicie dzieciach nieochrzczonych, samobójcach i skazańcach. Wymienionym osobom odmawiano pogrzebu w poświęconej ziemi i ich ciała chowano zazwyczaj w odosobnionych miejscach gorszej kategorii. Atutem pracy jest interdyscyplinarność spojrzenia. Książka wpisuje się w nurt archeologii historycznej, lecz wykorzystuje także źródła etnograficzne i historyczne, dzięki czemu zawarte w niej treści powinny zainteresować szeroką grupę czytelników.