Thriller, w którym główny bohater całkowicie przypadkowo wplątuje się w aferę, z której jak przystało na prawdziwego twardziela wychodzi obronną ręką. Pomysł zatem stary jak świat, ale najwidoczniej niektórzy reżyserzy sądzą, że można coś jeszcze z niego wycisnąć, skoro tak chętnie do niego wracają. John Cutter jest najlepszym w całych Stanach specem od bezpieczeństwa lotniczego. To właśnie on opracował większość systemów kontroli dla przedsiębiorstw lotniczych. Pewnego dnia dostaje propozycję pracy w jednej z największych firm lotniczych, a ponieważ kontrakt jest bardzo lukratywny, przyjmuje go bez wahania. W tym momencie pojawia się wyświechtany element przypadkowości. John wsiada do samolotu, aby polecieć podpisać umowę ze swoimi nowymi szefami i akurat ten właśnie samolot porywają terroryści. Oczywiście Cutter stawia im czoła, a to jak film się skończy nie jest chyba dla nikogo tajemnicą.

Warto wspomnieć o tym, iż wersja, jaką zapisano na dysku z reedycją Pasażera 57 jest, inaczej niż w pierwszym wydaniu, całkowicie nieocenzurowana, co akurat w tym przypadku ma dość duże znaczenie. Co do sposobu, w jaki film ten został wydany, to nikt z nas nie powinien czuć się zawiedzony. Przede wszystkim dźwięk stoi na bardzo wysokim poziomie. Dialogi są znakomicie słyszalne i nie zagłuszają tła. Surroundy pracują praktycznie bez wytchnienia, a różnorodność dźwięków jest wręcz pokazowa. Zwłaszcza głośniki tylne pokazują, co potrafią w scenach walk i strzelanin, ale równie dobrze radzą sobie ze znakomitą muzyką, co jest zasługą naprawdę dobrej roboty speców od authoringu. Również subwoofer ma pole do popisu. Wszelkie wybuchy sprawiają że ta (zazwyczaj) czarna skrzynka wylewa z siebie siódme poty. Co do obrazu, na całe szczęście niewiele ustępuje dźwiękowi. Kolory są czyste i żywe, lecz momentami zlewają się ze sobą. Czernie są również nieźle wyeksponowane, choć nieco mało szczegółowe. Obraz ma delikatne rozmycie, przez co sprawia wrażenie miękkości i nie powoduje zmęczenia oczu.



Dodatki: noty produkcyjne, zwiastuny.