01 Pancerna Pięść • Tomasz Szlagor

Stron 62

... Nadeszła nasza kolej. Wioska była już otoczona i wróg był zamknięty w niej jak w potrzasku. Rosjanie jednak nie poddawali się. Zapadła noc. Pociskami z dział czołgowych zapaliliśmy kilka domów na obrzeżach wioski, by mieć kontrolę nad sytuacją, płonące strzechy rozświetlały okolicę, uniemożliwiając Iwanowi wyrwanie się pod osłoną ciemności” – Unterscharführer Will Fey, dowódca jednego z Tygrysów 8. kompanii 2. Pułku Pancernego Dywizji „Das Reich”, uważnie lustrował przedpole. Co planował osaczony nieprzyjaciel? – Fey kontynuował swoją relację – Rosjanie nie dawali za wygraną, walcząc z rozpaczliwą determinacją. Zasypywali nas ogniem z armat czołgowych, dział przeciwpancernych, granatników i broni maszynowej. Nasi grenadierzy wczołgali się pod czołgi, gdyż zamarznięta na kamień ziemia nie dawała żadnej osłony. Straty były nieuniknione, część czołgów została już unieruchomiona trafieniami w gąsienice.