Pamiętniki ks. arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego (1822 - 1895), wydane uprzednio w latach 1897 i 1911, w pełni zasługują na nowe opracowanie krytyczne i reedycję. Ze względu na swe walory literackie, piękną polszczyznę i niebagatelną wartość jako źródło do dziejów polskiego narodu i Kościoła należą one do wyjątkowych pozycji pamiętnikarstwa XIX wieku. Opisując wypadki, które dane było mu przeżyć, autor daje m.in. obraz tzw. ziem zabranych począwszy od lat trzydziestych ubiegłego wieku, porusza sprawę spisku Konarskiego, opisuje studia w Moskwie, emigrację we Francji, przyjaźń z Juliuszem Słowackim, udział w powstaniu wielkopolskim 1848 r., lutową i czerwcową rewolucję w Paryżu. Część druga, obejmująca lata 1[zasłonięte]851-18. tj. studia teologiczne w Żytomierzu i Petersburgu, pierwsze lata działalności duszpasterskiej, okres władania stolicą arcybiskupią w Warszawie oraz zesłanie, jest niewątpliwie uboższa pod względem literackim - Feliński nie zdążył jej nadać ostatecznego szlifu. Stanowi jednak cenniejsze źródło historyczne: w tym czasie autor zajmował eksponowane stanowisko kościelne i polityczne, co pozwoliło mu dać ostrą i krytyczną ocenę powstania styczniowego oraz poprzedzających je wypadków

stron 763

wyd.
Wydawnictwo PAX
1979 r.
ISBN 83-[zasłonięte]-0762-1

twarda okładka

stan:
bardzo dobry -

uwaga:
lekkie otarcia brzegów papierowej obwoluty