|
Tytuł:
|
Pamiętniki
Janczara przed rokiem 1500 napisane,
|
|
Wydanie:
|
Sanok, Nakład i druk
Karola Pollaka 1857, zeszyt pierwszy i drugi w jednym woluminie
oraz zeszyt trzeci w drugim voluminie
|
|
Stron:
|
187
|
|
Stan:
|
Oprawy miękkie, pamiętniki szyte, bloki
zwarte, w środku dobrze zachowane, czyste,
|
|
Wymiary:
|
13 x 20 cm
|
Płatność: przelew bankowy
bezpośrednio na moje na konto
43 2490 [zasłonięte] 0[zasłonięte]0050000 [zasłonięte] 434336 (Alior Bank S.A.)
Dostawa: list polecony, koszt wysyłki 8 zł.
Pamiętniki Janczara czyli
kronika turecka Konstantego z Ostrowicy
Wstęp: Jan Konrad hrabia
Załuski
PAMIĘTNIKI JANCZARA. Kronika turecka, dzieło Konstantego Michailovicia
z Ostrovicy, Serba (wszystkie informacje o biografii
autora mają charakter hipotetyczny), powst. w XV w., znane z przekazów
rękopiśmiennych czes. i pol. z XVI i pocz. XVII w., tekst
czes. druk. 1565 w Litomyślu u A. Augezdeckiego,
tekst pol. wydał A. Gałęzowski (W. 1828) jako pamiętniki Janczara Polaka; wyd. kryt. w oprac. J.
Łosia (Kr. 1912 BPP 63). Filol. próby ustalenia, w jakim języku dzieło zostało
napisane, nie dały ostatecznego rezultatu; hipotezy Łosia i D. Żivanovicia (tłumacza i wydawcy przekł. serb. Belgrad 1959,
1966) przyjmują za oryginał tekst pol.; autorka analizy językowej dzieła, G. Jovanović (1972), przychyla się raczej do tezy A.
Brucknera, że wersje pol. były tłum. z czeskiego. A. Danti z kolei utrzymuje, że redakcja czes. była nałożona na
pierwotny tekst serbski (1980). W części pamiętnikarskiej autor przedstawia swe
losy w niewoli tur.; wcielony do oddziałów janczarskich 1455 w wieku lat 20,
wyzwolony został dzięki dostaniu się do niewoli węg. 1463; o dalszych kolejach
życia nie pisze. Daje kronikę walk serb.-tur., informuje o organizacji polit.-wojsk, państwa
otomańskiego, religii i obyczajach; apeluje do królów-braci: Jana Olbrachta i
węg. Władysława Jagiellończyka o zwołanie krucjaty antytureckiej.
Liczne odpisy pol. z XVI i XVII w. świadczą o
popularności P. J. i aktualności ich problematyki w dawnej Rzplitej
(m. in. znana była przeróbka fragm. —> S. Otwinowskiego).
Wydanie P.J. 1828 przyniosło dziełu nowy rozgłos; jego walory epickie podnosił
Mickiewicz w wykładach paryskich 1841 (Literatura słowiańska, kurs I wykł. 27). Korzystał z P.J. Sienkiewicz, zwł. w noweli
Niewola tatarska-, dziś P.J. są przedmiotem żywego zainteresowania slawistów
jako istotny akcent w dziejach wczesnych związków literackich serbsko-czesko-polskich.
Link- Pamiętnikami Janczara
