Inne nazwy: daktylowiec karłowaty, daktylowiec Roebeleniego. W naturalnym środowisku można ją spotkać w północnych Indiach, ale również w Laosie i na południu Wietnamu. Daktylowiec niski może dorastać do 3 m. Ma pokrój krzaczasty, rosnąc dziko wytwarza liczne odrosty, w uprawie doniczkowej zazwyczaj ma tylko jeden pień. Młode pędy liściowe są pokryte szarawym nalotem. Rozwinięte liście są pierzaste, delikatne i ładnie wygięte, na łodygach mają cienkie, ostre kolce. Powierzchnia pnia przypomina fakturą niedojrzały ananas i pokryta jest w górnej części brązowymi włóknami.
Wymagania: Ziemia dla tej palmy powinna być dobrze przepuszczalna, bogata w próchnicę, o obojętnym pH. Może to być mieszanka odkwaszonego torfu, ziemi do roślin wrzosowatych i polistyrenu spienionego. Stanowisko jasne, cały rok ciepłe (ok. 18-20 st. C) i wilgotne, podłoże stale lekko wilgotne. Z tego powodu nie zaleca się wystawianie tej palmy na zewnątrz, szczególnie kiedy egzemplarz jest jeszcze młody. Podlewamy umiarkowanie, palma ta nie znosi wody stojącej w korzeniach. Zimujemy w temperaturze co najmniej 10 st. C. Nawozimy od kwietnia do września nawozem do roślin zielonych lub specjalnym nawozem do palm. Przesadzamy jedynie wtedy, gdy korzenie niemal rozsadzają doniczkę.
Rozmnażanie: Z nasion.
Szkodniki i choroby: Nadmierna wilgoć podłoża, która prowadzi do zgnilizny korzeni. W przypadku zbyt suchego powietrza mogą atakować przędziorki.