|
DOSKONAŁY PREZENT !!!
OFERUJĘ DO SPRZEDAŻY PIĘKNĄ LITOGRAFIĘ PICASSO ZE ZNANEJ "SUITY VOLLARDA" I NIE MNIEJ CENIONEJ PRZEZ NABYWCÓW EDYCJI LIMITOWANEJ S.P.A.D.E.M. Z ROKU 1973
OPRAWIONA W RAMĘ ZE SZKŁEM ORAZ CZARNE PASSEPARTOUT PIĘKNIE PODKREŚLAJĄCE WALORY TEJ PRZEPIEKNEJ LITOGRAFII
Zapraszam na inne moje aukcje !!!
LITOGRAFIA
ARTYSTA :
PABLO RUIZ PICASSO
CYKL:
SUITA VOLLARDA (SUITE VOLLARD)
TYTUŁ:
PLANSZA LII – Trzej mężczyźni
FORMAT ARKUSZA :
32CM X 42 CM NA PAPIERZE CZERPANYM „ARCHES”
W RAMIE 40CMX50CM
EDYCJA LIMITOWANA:
1973 S.P.A.D.E.M. (1200 EGZ.) ; LITOGRAFIE RĘCZNIE NUMEROWANE , SYGNATURA DRUKOWANA NA PŁYCIE , REMARQUE(GŁOWA) W PRAWYM LUB LEWYM DOLNYM ROGU. NA ODWROCIE OPIS EDYCJI.
NUMER:
1021/1200
WYSYŁKA GRATIS !!!!!!
O SPADEM.
Société de la Propriété Artistique et des Dessins et Modules,, często nazywane SPADEM lub S.P.A.D.E.M., celem tej organizacji jest ochrona praw autorskich i kolekcji utworzonej przez artystów wizualnych i ich spadkobierców we Francji.
Jest jedną z kilku takich organizacji we Francji, które specjalizują się według określonych rodzajach sztuki, cel SPADEM jest podobny do ASCAP i innych organizacji obrony praw artystów.
Członkowie organizacji - artyści i ich spadkobiercy subskrybowali za symboliczną opłatą monitoring wszystkich dzieł wizualnych, nieautoryzowane wykorzystanie zarejestrowanego członka prace były nadzorowane, a standardowe opłaty odzyskiwane i przekazane do członków, SPADEM skutecznie działa do dnia dzisiejszego i ma swoje własne lokalne biura lub współdziałające inne organizacje o podobnym charakterze na całym świecie, z którymi monitorują rynek sztuki według wzajemnych ustaleń w zakresie egzekwowania praw autorskich.
Taką organizacją współdziałającą jest m.in. The Design and Artists Copyright Society (DACS), która powstała w grudniu 1983 roku, do egzekwowania praw autorskich w Wielkiej Brytanii, nie tylko w Wielkiej Brytanii na bazie brytyjskich artystów i ich spadkobierców, ale także zagranicznych artystów i ich spadkobierców, których prawa autorskie były często przedmiotem nieautoryzowanego użycia. Poprzednik DACS, Artists Union, która funkcjonowała od 1972 do 1983 roku, została utworzona w celu obrony interesów artystów wizualnych. Chodziło nie tylko o prawa autorskie, ale także o ich "prawa moralne" do kontroli, do jakich celów ich sztuka została wykorzystana.
O „SUITE VOLLARD”:
Vollard Ambroise (1867 - 1939)-
francuski marszand, właściciel galerii i wydawca. Jest jednym z najważniejszych artystów XX wieku. W 1901 r. odbyła się jego pierwsza wystawa prac Pabla Picassa, 1904, pierwsza wystawa Matisse. Wśród artystów, których prace prezentował w tym czasie był m.in. bardzo kontrowersyjny Vincent van Gogh i Paul Cézanne. Jego sale wystawowe były punktem wyjścia dla wielu artystów, np. Auguste Renoir i Emila Zoli. Ambroise Vollard działał także jako wydawca. Ze względu na różnorodne kontakty wśród przedstawicieli francuskiej sztuki awangardowej, udało mu się przyciągnąć najlepszych malarzy swego czasu również jako ilustrator książek.
Cykl „Suite Vollard” to początkowo kilkanaście , potem uzupełnione do 100 projektów (plansz) Pabla Picasso wykonane dla Ambroise Vollarda w latach 1930 do 1937 wydane w kilku edycjach :
1. Pierwsza edycja – Vollard (1930/37) 100 plansz – 303 egz. Częściowo podpisane na montval
2. Druga edycja – Hatje (1956) 5000 egz./pl oraz Gili – 540egz./pl – na papierze offsetowym wykonane drukiem maszynowym
3. Trzecia edycja – S.P.A.D.E.M. (1973) 1200 egz./pl – ręcznie numerowane, sygnatura drukowana, remarque (próba) w prawym lub lewym dolnym rogu
4. Czwarta edycja - Plitt (1990) 300egz./pl – nie numerowane, sygnatura drukowana Richard-de-Bas
O AUTORZE:
Pablo Picasso hiszp. Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruíz y Picasso (ur. w Maladze w Hiszpanii, zm. w Mougins we Francji) - malarz, rzeźbiarz, grafik i ceramik, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem.
Talent Picassa został odkryty przez jego ojca, znakomitego rysownika. Następnie Pablo kształcił się w Hiszpanii, później w Paryżu (1[zasłonięte]900-19), gdzie znaczny wpływ na jego twórczość miało zetknięcie z postimpresjonistami (m.in. Henrim de Toulouse-Lautrekiem, który miał duży wpływ na jego twórczość sprzed 1901 roku). Prace Picassa z lat 1[zasłonięte]901-19 określa się jako okres błękitny. Były to dzieła utrzymane w kolorycie melancholijnym, ukazujące tematykę i postaci osób biednych (Życie, Stary gitarzysta, Dwie siostry, Prasowaczka). Jego pracownia mieściła się przy ulicy La Boètie.
Po tym okresie twórczość Picassa weszła w okres różowy, między innymi sceny z życia cyrkowców (Dziewczyna na kuli, Kuglarze, Toaleta, Rodzina arlekina).
Od 1907 Picasso pod wpływem Paula Cézanne'a oraz sztuki iberyjskiej i afrykańskiej rozpoczął twórcze eksperymenty z geometryzacją i uproszczeniem formy, które dały początek kubizmowi (Panny z Avignon, Portret Gertrudy Stein). W dalszym okresie po współpracy z Georges’em Braque’m skrystalizowały się zasady kubizmu analitycznego, hermetycznego i syntetycznego.
Za manifest kubizmu uważana bywa premiera utworu scenicznego Parady do libretta Jean Cocteau, do którego muzykę napisał Erik Satie, a scenografię zaprojektował Picasso. Wystawiony został w 1917 przez "Balety Rosyjskie" Siergieja Diagilewa.
Następne lata charakteryzowały ciągłe poszukiwania twórcze. Gdy wybuchła wojna domowa w Hiszpanii opowiedział się po stronie republikańskiej, a w 1937 za 200 tys. peset namalował słynną Guernicę, obraz wystawiony w Pawilonie Hiszpanii na Wystawie Światowej w Paryżu. Okres II wojny światowej spędził w Paryżu, w 1944 wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, a po wojnie zaangażował się po stronie ruchów lewicowych i pokojowych.
Między innymi wziął udział w Kongresie we Wrocławiu w 1948 oraz namalował obrazy antywojenne (Masakra w Korei, Wojna, Pokój). Okres twórczości powojennej Picassa jest bardzo bogaty, różnorodny i nie poddający się klasyfikacji. Na tle sztuki XX wieku osobowość twórcza Picassa miała olbrzymi wpływ na każdą dziedzinę współczesnej plastyki.
CZYM JEST LITOGRAFIA -
— technika graficzna zaliczana do druku płaskiego, gdzie rysunek przeznaczony do powielania wykonuje się na kamieniu litograficznym, także odbitki wykonane tą techniką.
W klasycznej litografii rysunek nanosi się zatłuszczającą kredką lub tuszem litograficznym na kamień — gładko wypolerowany lub przetarty ostrym piaskiem, co daje efekt gruboziarnistej faktury na odbitce. Po wykonaniu rysunku powierzchnia kamienia jest zakwaszana słabym roztworem kwasu azotowego i gumy arabskiej. Dzięki temu niezarysowane partie zostają uodpornione na zatłuszczenie farbą — stają się oleofobowe, a zarazem pozostają hydrofilne, czyli przyjmujące wodę. Wtedy właśnie rysunek zwilża się wodą, po czym nanosi się na niego farbę drukarską, którą przyjmują tylko oleofilowe — niewytrawione, zatłuszczone wcześniej kredką lub tuszem — fragmenty. Odbitki wykonuje się przykładając zwilżony papier do kamienia stanowiącego matrycę i odbijając na prasie litograficznej, która ze względu na kruchość kamienia skonstruowana jest inaczej niż prasa używana w technikach metalowych.
W grafice artystycznej popularna jest technika zwana ossa sepia polegająca na wykonywaniu rysunku negatywowego na kamieniu.
Niektóre odmiany tej techniki, takie jak kamienioryt czy kwasoryt na kamieniu należą do druku wklęsłego. Techniką litograficzną wykonuje się też matryce na płytach aluminiowych — algrafia i na płytach cynkowych — cynkografia.
Technikę litograficzną wynalazł w 1798 roku Alois Senefelder (1771—1834). W Polsce pierwszą pracownię litograficzną założono w 1818.
Litografię uprawiali wybitni malarze i graficy:
Alfons Mucha
Honoré Daumier,
Eugène Delacroix,
Odo Dobrowolski,
Henri de Toulouse-Lautrec,
Pierre-Auguste Renoir,
Henri Matisse,
Marc Chagall,
Pablo Picasso,
Stanisław Wyspiański,
Leon Wyczółkowski,
Joan Miro,
Bernard Buffet,
Leonor Fini,
Camile Hilaire,
Georges Braque,
Pierre Alechinsky I inni
TO JEST AUKCJA PRYWATNA, WIĘC NIE WYSTAWIAM FAKTUR !!!
GORĄCO POLECAM!!!
|
