Czas przedstawić wreszcie głównego bohatera niniejszego artykułu - płytę główną FIC AU13-L. Płyta ta oparta jest na chipsecie NVIDIA nForce 2 Ultra 400 a więc zapewnia obsługę wszystkich procesorów AMD dla podstawki Socket A (Athlon i Duron : Thorton, Thoroughbred, Applebred, Barton i starsze), pamięci DDR typu PC3200, PC2700 i starsze, także w trybie dwukanałowym przy zastosowaniu dwóch modułów. Dodatkowo AU13-L oferuje obsługę kart graficznych zgodnych ze specyfikacją AGP 3.0 (tryb AGP x8), napędów ATA-133 i starszych, urządzeń USB 2.0 i wreszcie kontroler FireWire, sieciowy 10/100Mbps i pełnowartościowy NVIDIA Sound Storm. Wszystkie te zalety to efekt połączenia mostka północnego nForce2 SPP z mostkiem południowym nForce2 MCP-T. Konstrukcja PCB jest w dużej mierze podobna do płyt ASUS A7N8X Deluxe podczas, gdy poprzednie płyty FIC AU11 były wręcz wierną kopią konstrukcji EPoX 8RDA.

Mostek północny nForce2 SPP chłodzony jest przez niewielkich rozmiarów, aluminiowy radiator podobny do tych, stosowanych jeszcze kilka lat temu na kartach graficznych. Do normalnej pracy, taki mały kawałek aluminium bez najmniejszych wątpliwości oczywiście jest wystarczający do zapewnienia w pełno stabilnej pracy systemu.

Jeśli zajrzymy pod radiator, ujrzymy bardzo małą przekładkę termiczną, która niestety nawet po kilkugodzinnych testach, nie przykleiła się do mostka północnego. Na zdjęciu obok widać wyraźnie, że nawet brzegi przekładki pomimo "rozgrzania" nie przykleiły się do układu. Ale jak już wspomniałem przed chwilą, płyta pomimo tychże wad pozostaje w pełni stabilna.

O ile chłodzenie zastosowane na mostku północnym warto choć troszkę skrytykować, o tyle to samo chłodzenie, zastosowane na mostku południowym jest bardzo miłym zaskoczeniem. Rzadko bowiem zdarza się, aby producenci montowali jakiekolwiek chłodzenie na mostku południowym. Tutaj firmie FIC należy się (skromna) pochwała. Radiator zastosowany w tym przypadku jest identyczny jak ten, prezentowany wyżej a i sprawa przekładki termicznej pozostaje bez zmian.

Na płycie do dyspozycji mamy trzy sloty dla modułów pamięci DDR-400 (ale także z pełnym wsparciem starszych standardów). Aby wykorzystać oferowany przez nForce 2 tryb Dual-Channel wystarczy zamontować dwa moduły w slotach  1+2 lub 1+3. Tryb dwukanałowy będzie także bez problemu działał przy obsadzeniu wszystkich trzech slotów pamięci. Przy okazji, w kadrze zmieściły się porty IDE, FDD oraz złącze zasilania. Trzeba przyznać, że takie ich umiejscowienie jest jak najbardziej optymalne, zwłaszcza jeśli mówimy o zasilaniu.

Wokół Socket A mamy całkiem poro wolnej przestrzeni zatem nie powinniśmy mieć problemów z zamontowaniem nawet dużych rozmiarów systemów chłodnących. Dość dużym uchybieniem w tym przypadku jest jednak brak osłonek płyty głównej pod zaczepami Socket'u. Zamiast osłonek producent zmusza nas do zadowolenia się "podróbkami" w postaci nadrukowanych, białych prostokątów.

Kolejną niezbyt miłą niespodzianką jest sensor termiczny. FIC AU13 nie odczytuje temperatury z diody termicznej, zintegrowanej w procesorach AMD a ze zwykłego czujnika zewnętrznego. Takie rozwiązanie, pomimo iż jest już trochę przestarzałe na pewno nie budzi zaufania, jeśli tylko przyjrzymy się z bliska owemu czujnikowi. Do tej pory miałem okazję sprawdzić czujniki termiczne AU13 na przykładzie trzech różnych egzemplarzy tych płyt. Bardzo niepokojący jest fakt, iż w każdym przypadku ów czujnik jest zupełnie inaczej "wciśnięty" wewnątrz podstawki. Na zdjęciu obok, wygląda jakby ktoś go ręcznie wpychał, aby tyko się zmieścił. Efekt ? Rozbieżność temperatury procesora między FIC AU13 a np. ABIT NF7-S 2.0 w tym przypadku to ponad 20 stopni (67 dla FIC, 45 dla ABIT, 45 dla EPoX, 44 dla ASUS - temperatury w stanie bezczynności)

Do dyspozycji mamy slot AGP x8 oraz sześć slotów PCI. Pomimo, że slot AGP na szczęście nie koliduje ze slotami DIMM, to zamontowanie na przykład karty GeForceFX 5900 powoduje, że bez jej demontażu nie wymienimy modułów pamięci.

Jako, że na panelu tylnym płyty mamy cztery porty USB, dwa dodatkowe możemy wykorzystać poprzez podłączenie dodatkowego śledzia do płyty głównej (na zdjęciu, pod baterią).

Dodatkowe gniazdo zasilania 12V umieszczono w miejscu, w którym zwyczajowo większość producentów montuje standardowe złącze.

Na panelu tylnym płyty znajdziemy dwa porty PS/2, dwa komunikacyjne, port drukarki, cztery porty USB, port FireWire, sieciowy RJ-45 oraz analogowe wyjście głośników przednich, wejście mikrofonu i wejście liniowe.