PŁOMYKOWE KRONIKI
LATA 1922 — 1939
Wybór : Maria Kochanowska
Opracowanie graficzne : Zenon Porada
Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia Warszawa 1984
Stron 368, twarda oprawa, format ok. 24 cm x 16,5 cm
OD WYDAWCY :
Pismo „Płomyk" zaczęło się ukazywać jeszcze w czasie pierwszej wojny światowej, w roku 1916;
w 1921 roku przejęło je pod swoją opiekę nowo powstałe wydawnictwo „Nasza Księgarnia",
które — jak łatwo to obliczyć — w 1981 roku obchodziło sześćdziesięciolecie.
W związku z tym właśnie jubileuszem „Nasza Księgarnia" postanowiła opublikować wybór tekstów
z dawnego „Płomyka", mając nadzieję, że tego typu książka będzie nie tylko interesująca,
ale przybliży zarazem współczesnemu czytelnikowi jeden z ważniejszych fragmentów historii naszego kraju.
Z pierwszych roczników pisma dochowały się tylko pojedyncze numery, zresztą już w okresie międzywojennym
trudno je było skompletować, o czym świadczy (znajdujący się w wyborze) list administracji „Płomyka" z roku 1923.
„Płomykowe kroniki" zawierają więc teksty drukowane w piśmie w okresie od 1922 do 1939 roku.
Dokonanie wyboru z dwudziestu prawie roczników nie było sprawą łatwą.
Tak z powodu niemożności dotarcia do wszystkich numerów, jak i dlatego, że wartość publikacji w „Płomyku" była
— jak w każdym zresztą piśmie — bardzo niejednakowa. Chodziło przecież o to, aby wybrać teksty,
które świadczyłyby o czasie, w jakim powstały, teksty, które mogłyby zainteresować współczesnego czytelnika,
a zarazem te, które odznaczają się wysokimi walorami literackimi.
Nie wszystkie roczniki „Płomyka" — z dzisiejszej perspektywy to oceniając — obrodziły pod tym względem jednakowo.
Postanowiono więc niektóre z roczników połączyć i — aby tom był bardziej przejrzysty — podzielić całość
na dwanaście „numerów", z wyraźnym zaznaczeniem, które lata obejmuje każdy z nich.
Część tekstów — bardzo nieznaczna — została przez autorkę wyboru skrócona. Dotyczy to przede wszystkim
większych całości, na których zaprezentowaniu bardzo wydawnictwu zależało, a których bez skrótów
— ze względu na objętość tomu — nie można by było w ogóle zamieścić.
Wszystkie skróty zostały zasygnalizowane kropkami w nawiasach. Niektóre pozycje były później wydawane
w publikacjach książkowych i mogły być przez autorów poprawiane, w „Płomykowych kronikach" przyjęto oczywiście wersję,
w jakiej drukowane były w piśmie.
Równie ważną sprawą, jak sprawa tekstu, było opracowanie graficzne „Płomykowych kronik".
Tu także postarano się oddać cechy charakterystyczne dla poszczególnych okresów rozwoju czasopisma
— poprzez odpowiednio dobrane okładki, winiety czy ilustracje. Ale ścisłe dostosowywanie się do ram czasu
— jak to jest w przypadku tekstów — było niemożliwe ze względów edytorskich.
Nie jest to przecież rocznik złożony z luźnych numerów „Płomyka", lecz książka, która tylko w jakiś sposób
do takiego rocznika nawiązuje.
Egzemplarz z uszkodzeniami i zagięciami oprawy jak na fotografiach do aukcji
(w tym naddarcia na górze i dole grzbietu). Drobne uszkodzenia krawędzi oprawy i folii okładki.
Nie wysyłam za pobraniem !
|
|
|
|
|
