|
Jeżeli masz już serdecznie dość pornografii uprawianej w literaturze dla samej pornografii lub szmirowatych romansowych fabuł, rażących swą ckliwością i brakiem autentyzmu...
Jeśli chcąc zgłębiać dzieje wielkich uczuć i burzliwych namiętności, pragniesz zarazem obcować z wybitnymi osobowościami pisarskimi, słowem, jeżeli cenisz sobie dobre i sprawdzone w ciągu pokoleń wzorce powieściowe..
Po prostu sięgnij po książki z serii Labirynty Miłości.
Gabriele Michele Raffaele Ugo d'Annunzio (ur. 12 marca 1863 w Pescarze, zm. 1 marca 1938 w Gardone Riviera) – włoski poeta, dramaturg i prozaik. Znany zwłaszcza dzięki bestsellerowej powieści z 1894 Triumf śmierci.
Ojciec Gabriela zmienił nazwisko z Rapagnetta na d'Annunzio. Przyszły pisarz uczył się w Toskanii. Zadebiutował w 1879 tomikiem Primo Vere nawiązującym do klasycyzmu. Wsławił się brawurą, walcząc jako lotnik w czasie pierwszej wojny światowej. Pomimo sprzeciwu rodziny, poślubił księżniczkę Marię Hardouin di Gallese. Biografowie uważali jednak Elvirę Natalię Fraternali (w jego twórczości i korespondencji występująca jako Barbara Leoni lub Barbarella, żona hrabiego Leoni) za "jedyną miłość w życiu poety"[1]. Jej osoby dotyczy część jego twórczości (Niezwyciężona, Triumf śmierci).
W swoich utworach wyrażał panteistyczną radość życia; jego twórczość przesiąknięta jest egotyzmem. Zdaniem Jana Tomkowskiego włoski odpowiednik Przybyszewskiego[2]. Wpływ na jego twórczość wywarła filozofia Artura Schopenhauera i Fryderyka Nietzschego. Interesował się również literaturą Dostojewskiego i Tołstoja, nie odnajdując jednak pełnego dla niej zrozumienia.
Gabriele d'Annunzio często jest uważany za jednego z prekursorów włoskiego faszyzmu. Benito Mussolini zaczerpnął wiele z jego myśli, m.in. koncepcję wskrzeszenia Imperium Romanum. 12 września 1919 roku D'Annunzio na czele oddziałów ochotniczych dokonał zajęcia Fiume (obecnie Rijeka), co spowodowało wycofanie sprzymierzonych oddziałów francusko-brytyjsko-amerykańskich i proklamowanie Regencji Carnaro. D'Annunzio utrzymał się w mieście do 30 grudnia 1920 roku, pragnąc aby przyłączono Dalmację do Włoch. W późniejszym okresie drogi D'Annunzia i Mussoliniego rozeszły się, wskutek zdecydowanego sprzeciwu D'Annunzia wobec sojuszu Włoch z III Rzeszą.
Zmarł na zawał serca w Gardone Riviera.
1879 – Primo Vede (debiutancki tomik poezji)
Powieści spod znaku Róży
1889 – Rozkosz (Il Piacere, zamieszczona na indeksie ksiąg zakazanych)
1894 – Triumf śmierci (Trionfo della morte)
1892 – Niewinne (L'innocente)
1891 – Giovanni Episcopo
1895 – Dziewice wśród skał (Le Vergini delle Rocce)
1900 – Ogień (Il fuoco)
1900 – Elegie romane (poezje)
1882 – Dziewicza ziemia (La Terra vergine)
Powieści spod znaku Lilii
Powieści spod znaku Owocu Granatu
Niezwyciężona (L'Invincibile)
Gioconda – poezje
Deszcz w sosnowym lesie
|
