Pomimo brutalnego otoczenia, w jakim upływa jej dzieciństwo, Radosna nie może płakać.Matka Radosnej, która przepłakała całą ciążę, bita przez małżonka, myśli, że ukradła swej córce wszystkie łzy. Jedynie Mikołaj Delfin wnosi nieco radości w smutną egzystencję bohaterki. Radosna uroni pierwszą łzę po śmierci matki. Będzie to łza szczerozłota, co w świecie rządzonym przez zachłanność i materializm rychło staje się źródłem nieszczęść.