Jak rozwiązać problem bezrobocia? Zaufać wolnemu rynkowi, że stworzy właściwą liczbę miejsc pracy a może wręcz przeciwnie – stworzyć i wprowadzić w życie ideę powszechnie gwarantowanego, nie związanego z pracą dochodu? Profesor Edmund S. Phelps po latach badań doszedł do innego wniosku. Postawił na system dopłat do najsłabiej opłacanych miejsc pracy. Swoją koncepcję opisał w latach 1[zasłonięte]995-19. Okazuje, że dziś, po osiemnastu latach, pomimo olbrzymich zmian, które zaszły w gospodarce - globalizacji, migracji ludności, rewolucji technologicznej - postulaty Phelpsa bronią się i zachowują aktualność. Z tezami „Płacy za pracę” powinni zapoznać się nie tylko decydenci polityki społecznej lecz również przedstawiciele biznesu i wszyscy ci, których interesują mechanizmy funkcjonowania rynku pracy. „Wartością pracy E.S. Phelpsa jest zarówno wnikliwa analiza mechanizmu narastającej deprywacji ekonomicznej pracowników z niżej opłacanych grup zawodowych, jak i szerokie ujęcie skutków tego procesu. Ważne jest zwłaszcza ukazanie kosztów społecznych wykraczających poza zwykle dyskutowane nierówności ekonomiczno-społeczne – erozji...