Krzew wysokości do 4 metrów, często z zakorzeniającymi się gałęziami dotykającymi ziemi i powstającymi w ten sposób wtórnymi krzewami. Pędy nagie, w zimie jasnoszare. Pączki okryte 2 łuskami. Liście szerokojajowate, 3-5 klapowe, długości 5-12 cm i szerokości 3-9 cm, u nasady z 3-5 nerwami, grubo i nierównomiernie ząbkowane, z wierzchu nagie, od spodu delikatnie owłosione, w jesieni szkarłatnopurpurowe. Ogonki liściowe bruzdkowane, z kilkoma tarczowatymi gruczołkami. Kwiaty białe w płaskich podbaldachach średnicy do 10 cm, na brzegu płonne, duże, wewnątrz drobne z pręcikami i słupkami. Kwitnie w maju-czerwcu. Owoce krwistoczerwone, błyszczące, dojrzewają we wrześniu, bardzo długo utrzymują się na gałązkach Owoce kaliny koralowej warto zbierać zimą, są wówczas kwaśne podobnie jak porzeczki, a oprócz tego zawierają więcej witaminy C niż cytrusy! Jest w nich także moc pektyn, cukrów i kwasów organicznych. Można je spożywać na surowo lub robić z nich kompoty, kisiele, galaretki lub nalewki. Lecznicze właściwości kaliny były wykorzystywane już w XVI wieku. Wzmacniają organizm, poprawiają czynność serca oraz wspomagają leczenie nerwic. Sok i odwar z owoców kaliny koralowej zmieszany z miodem pomaga wyleczyć przeziębienie i kaszel.