Owies znajduje obecnie zastosowanie w dietetyce, w lecznictwie, w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym i chemicznym, jak również spożywczym.

  

 

Zawiera wiele niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych- stanowią one ok. 75% całkowitej zawartości tłuszczu w owsie,15 % białka, 2% włókna surowego. Zawiera również lipoproteiny, aminokwasy, peptydy, sterole, saponiny, witaminy z grupy B (B1, B2, B6), kwas pantotenowy, witaminę E, kwas fitonowy, sole mineralne, w tym rozpuszczalną w wodzie krzemionkę. Wyróżnia się ponadto wysoką zawartością wapnia, magnezu, sodu, miedzi i lecytyny. Polisacharydy nieskrobiowe tworzą tzw. błonnik, niezbędny w codziennej diecie człowieka. Zawarte w błoniku (jedynie tym z nieprzetworzonego ziarna owsa, w produktach takich jak otręby czy płatki owsiane) beta-glukany przyczyniają się między innymi do redukcji "złego" cholesterolu we krwi, pomagają zapobiegać cukrzycy typu II oraz zmniejszają ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej. Niektórzy naukowcy przypisują im również działanie zapobiegające chorobom nowotworowym układu pokarmowego. Ziarno owsa zgodnie z najnowszymi badaniami nie jest szkodliwe dla osob cierpiących na celiaklię.

Zboże te przerabiane jest na płatki, kaszę i otręby, wytwarza się również mąkę owsianą, która nie nadaje się jednak do wypieku chleba.

Owies ma wiele cennych właściwości leczniczych, o których można przeczytać w wielu publikacjach. Są to m.in.:

- obniżenie poziomu cholesterolu

- stosowany jest przy zaburzeniach żołądka i jelit

- oddziałowuje na układ nerwowy

- działa korzystnie w chorobach reumatycznych, artretyzmie, kamicy nerkowej i schorzeniach nerek

- pomocny w chorobach skórnych, jak trądzik, świąd i łojotok.