Autor

W. Konrad Osterloff

Tytuł

Ród Pizarrów

Rok wydania

Wydawnictwo

ilustracje zdjęcia rysunki

Stron

Okładka, oprawa

Stan i inne informacje

1972

MON

-tak

285

Miękka + obwoluta

Dst+

Opis

spis treści lub fragment

Ze spisu treści:   Wszystkiemu winne świnie. Na niegościnnym wybrzeżu.  Biorę cię w posiadanie. Zwariowana spółka. Los Trece de la Fama.  Na rozbiegu.  Przed schyłkiem . Ku sławie. Skrwawione złoto.  Pępek świata.  Kłopoty wodzów. Miasto królów. Oblężenie.  Kawalerze ,czas do domu , czas.  W Salinowych wądołach.  I chrzescianin boi sie śmierci. W poszukiwaniu pozłacanego króla.  Bunt metysa  . 

Fragment z jednego rozdziału:

" Statki podnoszą kotwice. Przekleństwem żegnają Hiszpanie złe wybrzeże. Ledwie brygantyny wzięły kierunek na pełne morze, niezłomni krajowcy już wchodzą w opustoszałe osiedle. Może leży ciche i prawie nieruchome, lecz niebo zwisa dziś nad nim przerażliwie nisko, a widzialność jest słaba."

…o autorze książki

Wiesław Konrad Osterloff (ur. 25 stycznia 1915 w Janowie Podlaskim, zm. 17 kwietnia 1980 w Warszawie) - polski pisarz, autor utworów dla młodzieży.

Był synem lekarza weterynarii Konrada Władysława i Marii Zofii z Kotkowskich. Po uzyskaniu matury w 1933 r. studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1939 r. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej, w 1940 r. aresztowany przez Gestapo i wysłany wraz ze swym bratem Lechosławem do obozu w Buchenwaldzie. Został zwolniony po dwóch latach na podstawie dokumentów poświadczających szwedzkie pochodzenie rodziny.

Po wojnie pracował jako dziennikarz w Polskiej Agencji Prasowej oraz wydawnictwach handlu zagranicznego. Publikował krytyki literackie i felietony na łamach m.in. "Kuźnicy", " Odrodzenia", "Problemów" i "Życia Literackiego".

Kultura i historia Ameryki Łacińskiej, którymi się pasjonował, stała się tematem większości jego książek ("Dzieci słońca" oraz "Ród Pizarrów", przetłumaczony w 1974 na język czeski). Napisał także "Historię sportu" (1976) oraz książkę "Od Aten do Montrealu" (1977, wspólnie z W. Źróbikiem). Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej w Warszawie w grobie rodzinnym (aleja D, kwatera 55).

 Bibliografia  [edytuj]

"Zmierzch azteckich Bogów" (1966)

"Ród Pizzarów" (1967)

"Synowie kuguara i lisicy" (1968)

"Dzieci Słońca" (1969)

"W zielonym piekle pozłacanego kacyka" (1970)

"Na stadionach Azteków. XIX IO Meksyk 1968" (1971)

"Zanim przyszli Hiszpanie" (1972)

"Trapalanda - stolica indiańskich cezarów" (1974)

"Historia sportu" (1976)

Opis rozszerzony

ciekawostki

Francisco Pizarro (ur. 16 marca 1478 w Trujillo, zm. 26 czerwca 1541 w Limie) - hiszpański konkwistador, który podbił imperium Inków, a także założył miasto Lima, współczesną stolicę Peru.

Od 1502 roku brał udział w wyprawach w Ameryce. W 1531 roku wyruszył na czele 180 żołnierzy i 37 koni na podbój państwa Inków. Po uwięzieniu i zamordowaniu władcy inkaskiego Atahualpy w ciągu dwóch lat opanował z garstką żołnierzy niemal cały kraj. Doszło do tego, gdyż Inkowie uważali przybyszów za bogów, których przybycie przepowiadała ich religia, nie śmieli więc się im przeciwstawić. Zginął w walkach, które wybuchły między przywódcami konkwistadorów.

 Pizarro w kulturze  [edytuj]

Relacja między nim a uwięzionym Atahualpą jest tematem dramatu Petera Shaffera The Royal Hunt of the Sun (Królewskie polowanie na Słońce) i filmu pod tym samym tytułem.

W romantyczno-awanturniczej powieści na kanwie upadku państwa Inków - Antoine B. Daniel: trylogia Inkowie.

W serialu animowanym Tajemnicze złote miasta Pizarro przedstawiony jest jako bezlitosny zabijaka myślący jedynie o zdobyciu złota.