|
Zdeněk Pluhař
(16. května 1913 Brno ? 18. června 1991) byl český spisovatel,
typický představitel socialistického realismu.
Vystudoval reálku v Brně, poté se roku 1937 stal stavebním inženýrem.
Za druhé světové války byl vězněn nejprve v Brně, poté v Terezíně a
nakonec na Pankráci.
Po válce pracoval jako stavbyvedoucí, poté se v r. 1952 stal
konstruktérem a od roku 1956 byl spisovatel z povolání. V roce 1982
získal titul národní umělec.
Dílo
Člověk staví,
1944
Kříže rostou v Pacifiku, 1947
Mraky táhnou nad Savojskem, 1949
Modré údolí, 1954
Voda slouží člověku, 1956
Opustíš-li mne, 1957 - román je příběhem tří mladých lidí, kteří
emigrují (1948). V názvu použit verš Dykovy básně Země mluví
Ať hodí kamenem,
Konečná stanice,
Devátá smrt,
Minutu ticha za mé lásky, 1969
Skleněná dáma, 1973
Jeden stříbrný, 1974
Bar u ztracené kotvy, 1979
V šest večer v Astorii, 1982
Wbrew przyjętym schematom, do jakich
przywykliśmy czytając książki o losach ludzi starych i odsuniętych od życia,
powieść Pluhařa, traktująca o tych właśnie sprawach, jest lekturą pogodną i
nie pozbawioną humoru, choć porusza i niewesołe problemy.
Dom starców, w którym toczy się akcja książki, to miejsce, gdzie ludzie
przeżywający jesień życia nie zrezygnowali jeszcze z jego uroków, kultywują
własne zainteresowania, buntują się przeciw rezygnacji, a nawet przeżywają
późną miłość. Dążenie do uchwycenia istoty i sensu życia, jego rozmaitych
kształtów i koncepcji - oto cel, który przyświecał autorowi i który tej
lekkiej na pozór powieści nadaje głębię, zmuszającą do refleksji i zadumy.
|
