Oskar Arnulfo Romero, ur. 15 sierpnia 1917 r. w Ciudad Barrios, w prowincji San Miguel, święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1942. W 1977 roku Romero został arcybiskupem w San Salvador, stolicy Salwadoru. W swoich kazaniach stawał w obronie ubogich, krytykował prześladowanie niewinnych ludzi, piętnował nieprzestrzeganie praw człowieka. Mimo licznych szykan i gróźb coraz głośniej wołał o sprawiedliwość i poszanowanie praw najuboższych. 24 marca 1980 roku został zastrzelony przez nieznanego sprawcę podczas odprawiania Mszy świętej.

Biskup Romero może nam być szczególnie bliski przez swoje podobieństwo do księdza Jerzego Popiełuszki. Zyskał światowy rozgłos jako człowiek, który wolał umrzeć, niż sprzeniewierzyć się nakazom własnego serca i własnego sumienia. Od chwili śmierci dzień w dzień przy jego grobie gromadzą się tłumy, by czerpać siłę do życia. Wielu przybywa z daleka (był wśród nich również papież Jan Paweł II), najczęściej jednak przychodzą do niego zwykli ludzie, którzy zachowali go w sercu. Ta książka opowiada historię niezwykłego życia.

Biskup Romero był na pewno wielkim świadkiem wiary, człowiekiem o wielkich chrześcijańskich cnotach, który walczył o pokój i przeciw dyktaturze, i został zabity, kiedy odprawiał Mszę św. Jego śmierć jest zatem naprawdę wiarygodnym świadectwem wiary. Problemem, jaki się jednak pojawił, było to, że jedno z ugrupowań politycznych próbowało przywłaszczyć sobie jego postać i bezprawnie uczynić z niego swój sztandar, emblemat. Co zrobić, by ukazać tę postać we właściwym świetle i uchronić ją od owych prób instrumentalizacji? Na tym polega cały problem, który jest obecnie analizowany, a ja z pełnym zaufaniem oczekuję na stosowne orzeczenie Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Benedykt XVI ( 2007 r.)