Katarzyna Osińska

Teatr rosyjski XX wieku wobec tradycji. Kontynuacje, zerwania, transformacje

stron: 383

format: 165x235

Teatr rosyjski drugiej połowy XX wieku konfrontował się głównie z własną przeszłością: z dokonaniami Stanisławskiego, Meyerholda, Wachtangowa. Niemal prawidłowością było to, że rosyjscy twórcy teatralni otwarcie deklarowali swoje przywiązanie do dziedzictwa przeszłości. Autorka książki przygląda się bliżej temu dziedzictwu: ideom teatralnym, konkretnym technikom i metodom, a także tak trudno uchwytnej materii, jaką są etos bądź atmosfera towarzyszące poszukiwaniom pionierów dwudziestowiecznego teatru, zwłaszcza w jego nurcie studyjnym. Analizuje również sposób, w jaki dokonywała się transmisja tradycji: bezpośrednio od mistrzów (lub od ich uczniów), za pośrednictwem lektur czy też świadectw z drugiej ręki.

SPIS TREŚCI

01. UWAGI WSTĘPNE.

02. ROZDZIAŁ 1. EWOLUCJA STUDIÓW I LABORATORIÓW TEATRALNYCH W XX WIEKU

03. ROZDZIAŁ 2. AWANGARDA W TEATRZE RADZIECKIM I ROSYJSKIM XX WIEKU.

04. ROZDZIAŁ 3. EKSCENTRYZM, BIOMECHANIKA, PANTOMIMA 

(OD CYRKU DO TAŃCA)

05. ROZDZIAŁ 4. CIĘŻAR DZIEDZICTWA. CZECHOW W TEATRZE 

RADZIECKIM I ROSYJSKIM XX WIEKU

06. ROZDZIAŁ 5. LEW DODIN: MIĘDZY WSPÓLNOTĄ A TEATREM 

REŻYSERSKIM

07. ROZDZIAŁ 6. ANATOLIJ WASILJEW: NOWATOR W DIALOGU Z 

TRADYCJĄ

PRZYPI SY

08. BIBLIOGRAFIA

09. SPIS ILUSTRACJI