Autor: Jean Orieux

 Tytuł: Wolter

 Wydawca: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986

Seria: Biografie Sławnych Ludzi

 Ilość stron: 845

 Oprawa: twarda z obwolutą

Waga: 1,004 kg

 Stan ogólny: dobry +

Stan obwoluty: dobry

  Uwagi: obwoluta jest trochę wytarta, 

brzegi stron są lekko zakurzone

Opis merytoryczny książki: 

Spośród wymienionych powyżej filozofów i myślicieli największe znaczenie przypisuje się Wolterowi nazywając go „królem filozofów”, on też uchodził za najbardziej wpływowego myśliciela doby Oświecenia we Francji.

 Wolter (1694 – 1778) był synem paryskiego notariusza, w 1704 roku rozpoczął naukę w kolegium jezuickim, następnie został królewskim historiografem. W wieku 16 lat opublikował swój pierwszy utwór literacki, w kolejnych latach napisał wiele satyr, powieści, poematów, dramatów, prac historycznych, a przede wszystkim powiastek filozoficznych. Wolter namiętnie uprawiał publicystykę, był współautorem pierwszej na świecie encyklopedii. Jego najpopularniejsze utwory to:

„Kandyd”,

„Dziewica orleańska”,

„Zadig”,

„Tak toczy się światek”,

„Księżniczka Babilonu”,

„Prostaczek”,

„Traktat o tolerancji”,

Słownik filozoficzny”.

 Wolter toczył bujne życie towarzyskie, znano go nie tylko w kręgach dworu francuskiego, ale i pruskiego, gdzie przyjaźnił się z Fryderykiem II. Los skierował Woltera nawet do „wnętrza Bastylii”, gdzie przebywał jedenaście lat. Po powrocie z więzienia wystawiono jego tragedie zatytułowaną „Edyp”, w której wypowiedział znamienne słowa: „ Temu co nasze oczy widzą zaufajmy: W tym tkwią wyrocznie, trójnóg i bogowie!”. Wyjątkowość tych słów tkwi w zwróceniu uwagi na możliwość poznania zmysłowego i rozumowego, którego w owym czasie Wolter był gorliwym orędownikiem racjonalizmu.

 W latach 1726 – 1729 Wolter przebywał na terenie Anglii, po powrocie do Francji wydał (w roku1733) „Listy o Anglikach”, w których wychwalał postępowość tamtejszej polityki, szczególnie ustroju oraz filozofii (był prawdopodobnie pod wpływem J. Locka ). Wolter popierał (podobnie jak Locke) walkę z dogmatyzmem oraz uznanie wolności człowieka. Zwalczał feudalizm i monarchię despotyczną, był zwolennikiem empiryzmu. Twierdził, że prawdziwe jest jedynie to co racjonalne i dające się poznać rozumem, który ma władzę wszechmocna i niezawodną. Wolter krytykował wszelką metafizykę twierdząc: „ Na końcu prawie każdego rozdziału, poświęconego metafizyce powinniśmy postawić dwie litery: N.L., non liquet, to niejasne”.

Wolter napisał wiele powiastek filozoficznych, które propagowały nowe, oświeceniowe poglądy. Podobne do głoszonych przez Woltera idee, postawy, tendencje w literaturze i publicystyce nawet stosowanie formy powiastek filozoficznych nazywano wolterianizmem.

***