Witam na mojej aukcji
Przedmiotem aukcji jest:
ORGANIZACJA SŁUŻBY WAGONOWEJ
KRIWORUCZKO
Wydawca:WYDAWNICTWA KOMUNIKACYJNE WARSZAWA 1955
Autor:N.Z.KRIWORUCZKO
Rok: 1955
Oprawa:TWARDA
Format: 24,5 x 17,5 x 2,3 CM
Strony: 383 + ZAŁĄCZNIKI
WYDANIE: I NAKŁAD : 3130 EGZ.
Stan: BARDZO DOBRY MINUS (OPRAWA - widoczne rysy i zadrapania w przedniej części oprawy, WNĘTRZE - książka kompletna,bez uszkodzeń wewnątrz)
ILUSTRACJE, MAPY ITP.
ZAWIERA 199 RYSUNKÓW plus załączniki
SPIS TREŚCI
Tłumaczenie
mgr Jadwiga Krzemieniecka — Część pierwsza, druga i trzecia
mgr inż. Teobald Neumamn — Część czwarta i I rozdział części piątej
Romuald Rakowski — Część piąta (od rozdz. II) i szósta
Książka zawiera opis jednostek służby wagonowej na kolejach ZSRR, ich organizacji i wyposażenia. Opisuje również procesy technologiczne naprawy wagonów oraz omawia metody utrzymania, obsługi, oględzin technicznych i naprawy wagonów na podstawie doświadczeń przodujących stachanowców służby wagonowej.
W ZSRR książka została zatwierdzona jako podręcznik dla kolejowych średnich szkół technicznych. U nas może być pomocą dla uczniów techników kolejowych, a treść jej powinna wzbudzić zainteresowanie organizatorów i kierowników służby mechanicznej PKP. Zalecana też może być dla studentów wydziału komunikacyjnego politechnik i szkól inżynierskich.
PRZEDMOWA DO POLSKIEGO WYDANIA
Gospodarka wagonowa stanowi jeden z ważniejszych odcinków pracy w kolejnictwie nie tylko ze względu na poważne środki finansowe zainwestowane w olbrzymiej ilości wagonów towarowych i osobowych, ale również ze względu na konieczność stworzenia właściwych warunków technicznych dla pracy przewozowej osób i ładunków. Należyte wykorzystanie wagonów przy jak najmniejszych kosztach ich utrzymania jest zadaniem kolei, a wielkość tych kosztów i stan techniczny wagonów świadczą o jakości pracy służby wagonowej. Toteż zadaniem służby wagonowej jest przede wszystkim współpraca ze służbą ruchu w zakresie eksploatacji wagonów i takie zorganizowanie dostarczania wagonu) do eksploatacji, aby w miarę możności rewizje ich i naprawy mogły być wykonywane bez naruszenia procesu technologicznego pracy stacji i bez pogorszenia wskaźnika obrotu wagonów.
W ZSRR na pracę służby wagonowej zwrócono szczególną uwagę. Służba ta została wydzielona w samodzielny pion, przy czym zadania jej i obowiązki zostały dokładnie określone.
Książka kandydata nauk technicznych N. Z. Kriworuczki pt. „Organizacja służby wagonowej"', którą przyswajamy polskiej literaturze technicznej, zaznajamia czytelnika z zadaniami służby wagonowej w ZSRR. organizacją oględzin technicznych i bieżących napraw wagonów, zasadami planowania napraw, a także z urządzeniami warsztatów, wagonowni towarowych i osobowych. Ponadto książka szczegółowo omawia organizację warsztatów do napraw urządzeń wagonowni i wagonowych zakładów naprawczych, jak również wiele innych spraw wchodzących w zakres gospodarki wagonowej.
Gospodarka wagonowa na PKP w wielu przypadkach odbiega od organizacji tej gospodarki w ZSRR i dlatego wskazania wypływające z tłumaczonej książki bez specjalnego omówienia nie mogą być bezpośrednio realizowane na PKP, zwłaszcza że i struktura organizacyjna gospodarki wagonowej w ZSRR i szczegóły jej pracy, jak np. oznaczanie wagonów, przydział wagonów towarowych do dyrekcji, sposoby rejestracji technicznej i sposoby przekazywania wagonów zagranicę itp,, są inne niż na PKP. Inne są również cykle napraw wagonów i karty technologiczne
wymiany poszczególnych zespołów przy naprawach bieżących, a to ze względu na odmienną konstrukcją wagonów, inne są też systemy płac dla pracowników gospodarki wagonowej itp.
Czy wobec tylu różnic, jakie istnieją w organizacji gospodarki wagonowej w ZSRR i na PKP, było słuszne udostępnienie tej książki polskiemu czytelnikowi?
Brak w tym zakresie jakiejkolwiek literatury w języku polskim domaga się wydania książki, która mogłaby przynajmniej częściowo wypełnić istniejącą lukę. W związku z tym Wydawnictwa Komunikacyjne zdecydowały się na wydanie polskiego tłumaczenia książki Kriworuczki, aby dać polskiemu czytelnikowi przynajmniej pełny obraz organizacji gospodarki wagonowej w ZSRR.
Książka Kriworuczki przeznaczona jest dla pracowników służby wagonowej, którzy znają już gospodarkę wagonową PKP z praktyki i istniejących przepisów i w pracy swej muszą rozwiązywać rozmaite zagadnienia i trudności tej służby.
Książka Kriworuczki powinna stać się lekturą wszystkich pracowników służby wagonowej na PKP, którzy zarządzają w terenie poszczególnymi odcinkami gospodarki wagonowej, gdyż mogą oni znaleźć w niej rozwiązania lepsze, aniżeli stosują dotychczas w swojej codziennej pracy. Powinna stać się ona również lekturą pracowników stojących na wyższych szczeblach służby wagonowej, gdyż znajdą oni w tej książce wytyczne i kierunki, w jakich powinna iść właściwa organizacja służby wagonowej.
Nie ulega wątpliwości, że przetłumaczona książka w rękach pracownika służby wagonowej PKP spełni swoje zadanie, wzbogaci wiedzę fachową naszych kolejarzy, pozwoli im podnieść sposoby realizacji zadań gospodarki wagonowej na wyższy poziom, da wytyczne do lepszego zorganizowania służby wagonowej oraz należytego wyposażenia jej w budowle, urządzenia i przyrządy — wszystko to przyczyni się do lepszego wykorzystania wagonów, utrzymania ich w dobrym stanie technicznym oraz obniży koszty własne utrzymania i naprawy wagonów. Zaoszczędzone w ten sposób miliony złotych rocznie zostaną przeznaczone na zwiększę-nie potęgi gospodarczej Polski Ludowej i podniesienie dobrobytu ludzi pracy.
PRZEDMOWA DO WYDANIA ROSYJSKIEGO
Służba wagonowa na kolejach ZSRR jest jedną z najważniejszych gałęzi transportu kolejowego.
Pomyślne wykonywanie państwowych planów przewozowych w znacznym stopniu zależy od niezawodnej pracy taboru wagonowego, który jest podstawą gospodarki wagonowej.
Służba wagonowa kolei ZSRR dysponuje potężną bazą techniczno~produkcyjną, rozporządzającą wystarczającymi środkami do terminowego i należytego utrzymywania taboru kolejowego w stanie sprawności technicznej i gotowości eksploatacyjnej. Podobnego wyposażenia techniczno--produkcyjnego służby wagonowej nie ma w krajach kapitalistycznych.
Wagony towarowe kolei ZSRR nie są przydzielone do określonych okręgów terytorialnych, lecz na podstawie przepisów eksploatacji kursują po całej sieci kolejowej bez jakichkolwiek ograniczeń. Naprawiony wagon oddala się o tysiące kilometrów od punktu, w którym był naprawiany. Od jakości naprawy i utrzymania wagonów w dużym stopniu zależy bezpieczeństwo ruchu pociągów i normalna praca kolei. Ta właściwość pracy wagonów towarowych wymaga od pracowników służby wagonowej szczególnie troskliwego ustosunkowania się do nich i stawia zwiększone wymagania co do utrzymania i naprawy wagonów towarowych. Jeszcze większe wymagania stawiane są w stosunku do naprawy i utrzymania wagonów osobowych.
Wszystko to pozwala na zaliczenie służby wagonowej do jednej z najbardziej skomplikowanych części gospodarki kolejowej.
Dlatego na zagadnienie rozbudowy gospodarki wagonowej na kolejach zwraca się w ZSRR specjalną uwagę.
W czasie Wielkiej Wojny Narodowej znaczna liczba wagonów i urządzeń gospodarki wagonowej została uszkodzona i wycofana z eksploatacji, jednak pracownicy służby wagonowej potrafili w swojej bohaterskiej pracy jak najbardziej wykorzystać posiadane wagony i łącznie z całą wielomilionową armią kolejarzy z honorem wykonali zadania przewozowe postawione przez partię i rząd.
W powojennym pięcioletnim planie stalinowskim na pracowników służby wagonowej nałożono zadanie jak najszybszej odbudowy taboru wagonowego, wzmocnienia bazy remontowej i polepszenia jakości naprawy i utrzymania wagonów.
Dzięki powszechnemu zastosowaniu metod pracy przodowników-stachanowców, lepszemu wykorzystaniu czasu roboczego, usprawnieniu organizacji pracy i wykorzystaniu posiadanych urządzeń, maszyn i przyrządów, pracownicy służby wagonowej wykonali z powodzeniem stalinowski plan pięcioletni.
Jednakże w tym celu, aby służba wagonowa zajęła przodujące miejsce pośród podstawowych gałęzi kolejnictwa, pracownicy służby wagonowej muszą znacznie podnieść poziom pracy i wprowadzić do wszystkich ogniw swojej gospodarki najnowsze przemysłowe metody produkcji.
Jak wiadomo, najważniejszym środkiem, mogącym usprawnić obecną organizacją i technologię naprawy wagonów, jest wszechstronna mechanizacja procesów produkcyjnych, która jest zasadniczym środkiem do dalszego zwiększenia wydajności pracy i polepszenia techniki produkcji.
Pomyślne wprowadzanie przy naprawie wagonów i ich części metody potokowej i potokowej ulepszonej nie jest możliwe bez jednoczesnej mechanizacji procesów pracy. Dlatego jak największa mechanizacja procesów pracy jest jednym z najważniejszych zadań stojących przed służbą wagonową w obecnym etapie jej rozwoju.
Jednocześnie pracownicy służby wagonowej powinni całkowicie wykorzystywać posiadane rezerwy przez wprowadzanie do produkcji małej mechanizacji. Zastosowanie przy naprawie bieżącej i innych rodzajach napraw wagonów prostych urządzeń (przyrządów, uchwytów, różnych wózków, lekkich zmechanizowanych dźwigników, narzędzi itp.), których wykonanie wymaga niewielkich nakładów, pozwala na ułatwienie pracy ręcznej i stwarza odpowiednie warunki do zastosowania całkowitej mechanizacji procesów pracy.
Innym, niemniej ważnym zadaniem pracowników wagonowych jest umasowienie i szerokie rozpowszechnienie na całej sieci stachanowskich metod oględzin technicznych i naprawy wagonów. Na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza walka przodujących zespołów wagonowni i odcinków wagonowych o zmniejszenie liczby wagonów uszkodzonych, prowadzona za pomocą organizowania naprawy bieżącej wagonów bezpośrednio na torach stacyjnych, bez wstawiania ich do wagonowni.
Wszystko to przyspiesza obrót wagonów, przyczynia się do dalszego. zwiększenia przewozów i należytego wykorzystania taboru.
Uwzględniając doniosłość podniesienia poziomu technicznego w służbie wagonowej, autor w drugim uzupełnionym i poprawionym wydaniu podręcznika poświęcił szczególną uwagę naświetleniu zagadnień nowych -form organizacji naprawy wagonów (specjalizacja, kooperacja, naprawa według stopni zużycia, planowanie produkcyjne' i techniczne itd.j, mechanizacji procesów pracy i zastosowania metody potokowej oraz potokowej ulepszonej przy naprawie wagonów nie tylko w wagonowych zakładach naprawczych, ale i wagonowniach.
W podręczniku rozpatrywane są również i inne niemniej ważne zagadnienia organizacji gospodarki wagonowej, jak na przykład: utrzymywanie wagonów towarowych i osobowych w należytym stanie technicznym, organizacja i technologia naprawy wagonów, przodujące metody oględzin i naprawy wagonów, projektowanie' i planowanie jednostek służby wagonowej i ich wyposażenia, organizacja smarowania wagonów i utrzymywania hamulców zespolonych oraz inne zagadnienia wchodzące w zakres nauki o organizacji gospodarki wagonowej dla średnich kolejowych szkół technicznych.
Wydanie drugie uzupełniono rozdziałem opisującym podstawowe zagadnienia organizacji produkcji w wagonowych zakładach naprawczych.
Autor składa podziękowanie inż. I. F. Jurczenko za pomoc okazaną mu przy napisaniu dwóch rozdziałów podręcznika, a mianowicie: „Normowanie techniczne i płace" oraz „Rozrachunek gospodarczy w wagonowniach".
SPIS TREŚCI
Przedmowa do polskiego wydania........... 3
Przedmowa.................. 5
CZĘŚĆ PIERWSZA
Rozdział I. Wstęp................. 7
1. Krótki przegląd rozwoju służby wagonowej........ 7
2. Gospodarka wagonowa w powojennym stalinowskim planie pięcioletnim 12
Rozdział II. Struktura organizacyjna kolei i służby wagonowej ..... 13
1. Organizacja zarządzania kolejami w ZSRR........ 13
2. Rola i zadania służby wagonowej w organizacji kolejnictwa . . 15
3. Organizacja zarządu służby wagonowej......... 15
4. Centralny Zarząd Służby Wagonowej Ministerstwa Komunikacji (CW) 17
5. Zarząd Służby Wagonowej Okręgu Kolejowego (OW) i Służba Wagonowa Dyrekcji Kolejowej (W) .... ....... 18
6. Oddział eksploatacyjny i odcinek wagonowy (WCz) ....'.. 19
7. Wagonownia (WCzD).............. 20
Rozdział III. Ogólne wiadomości o organizacji ruchu pociągów..... 22
1. Powiązania służby wagonowej z innymi gałęziami kolejnictwa ... 22
2. Zdolność przepustowa i przewozowa.......... 22
3. Marszrutyzacja przewozów i jej znaczenie......... 23
4. Wykres ruchu i rozkład jazdy pociągów......... 24
Rozdział IV. Tabor wagonowy i jego wykorzystanie........ 25
1. Podział taboru wagonowego i przydział wagonów...... 25
2. Paszport techniczny wagonów towarowych i osobowych . ... 27
3. Zasady kursowania wagonów towarowych na kolejach ZSRR ... 27
4. Ilostan wagonów towarowych i sposób ich ewidencji..... 28
5. Ilostan wagonów osobowych............ 29
6. Sposób przeprowadzania spisów z natury wagonów towarowych i osobowych................-. 29
7. Zasady przekazywania wagonów z kolei ZSRR na koleje zagraniczne . 30
Rozdział V. Podstawowe mierniki wykorzystania wagonów towarowych i osobowych ................... 31
1. Wiadomości ogólne o miernikach wykorzystania wagonów towarowych 31
2. Praca oddziału eksploatacyjnego, dyrekcji i sieci....... 31
3. Przebiegi wagonów............... 31
4. Statyczny i dynamiczny załadunek wagonów...... 33
5. Obrót wagonu towarowego............. 34
6. Przeciętny przebieg dobowy wagonu towarowego....... 35
7. Podstawowe mierniki wykorzystania wagonów osobowych .... 35
8. Obrót składu pociągu pasażerskiego.......... 35
9.. Przeciętny dobowy przebieg wagonu osobowego....... 36
10. Przeciętne zaludnienie wagonu osobowego......... 37
Rozdział VI. Obliczanie zapotrzebowania wagonów towarowych i osobowych . 37
1. Ustalanie potrzebnego ilostanu roboczego wagonów towarowych ... 37
2. Ustalanie potrzebnego ilostanu wagonów osobowych...... 40
CZĘŚĆ DRUGA
str. Rozdział I. Techniczne utrzymanie wagonów towarowych..... 42.
1. Zasady technicznego utrzymania wagonów towarowych.....42
2. Stacje kolejowe, ich urządzenie i przeznaczenie...... 42
3. Proces technologiczny pracy stacji ....:".....' 4-
4. Oględziny techniczne oraz naprawa wagonów na punktach ładowania^ wyładowywania i przygotowywania wagonów do załadunku .....' 45
5. Oględziny techniczne i naprawa bieżąca wagonów na stacjach rozrządowych..................
6. Organizacja i planowanie robót związanych z oględzinami technicznymi
i bieżącą naprawą wagonów............
7. Sposób sporządzania i przykłady procesów technologicznych naprawy -wagonów bez wyłączenia z ruchu...........
8. Urządzenie miejsc roboczych przy naprawie bieżącej.....
9. Mechanizacja procesów pracy przy naprawie bieżącej wagonów ...
10. Oględziny i naprawa wagonów na stacjach odcinkowych.....
Rozdział II. Techniczne utrzymywanie wagonów osobowych.....
1. Właściwości technicznego utrzymywania wagonów osobowych ...
2. Podstawy organizacji technicznego utrzymywania wagonów ....
3. Harmonogramy obrządzania i przechodzenia składów przez tory grupy technicznej..................
4. Sposób sporządzania wykresu przechodzenia składów przez grupy torów
5. Organizacja technicznych oględzin składów pociągów pasażerskich na stacjach macierzystych (zestawiania)..........
6. Organizacja naprawy wagonów osobowych bez wyłączenia z ruchu . .
7. Obrządzanie składów pasażerskich...........
8. Stacje techniczne, ich przeznaczenie i charakter wykonywanej pracy .
9. Urządzenie stacji technicznej............
10. Praca stacji technicznych.............
11. Ustalenie potrzebnej liczby pracowników do wykonywania naprawy bez wyłączenia wagonów z ruchu i do obrządzania wagonów osobowych .
12. Zaopatrzenie składów pociągów pasażerskich w paliwo.....
Rozdział III. Techniczne utrzymywanie wagonów towarowych i osobowych
w czasie biegu pociągów.............
1. Rola i zakres czynności pociągowych rewidentów wagonów ....
2. Obowiązki pociągowych rewidentów wagonów.......
3. Wyposażenie rewidentów pociągowych.........-
4. Odcinki obsługi i sposoby obsługi pociągów. Normy pracy i odpoczynku rewidentów pociągowych..............
5. Sposoby obliczania potrzebnej liczby pociągowych rewidentów wago-nów do obsługi pociągów towarowych.....
6. Ustalanie potrzebnej liczby pociągowych rewidentów wagonów na pod ^ stawie wykresu obrotu..........
7. Ustalanie potrzebnej liczby pociągowych rewidentów wagonów na podstawie współczynnika zapotrzebowania na jedną parę pociągów . . -
8. Ustalanie potrzebnej liczby pociągowych rewidentów wagonów na podstawie przeciętnego miesięcznego przebiegu . . - - - ' ' .
9. Właściwości obsługi i obliczanie potrzebnej liczby rewidentów pociągowych pociągów pasażerskich..........
m
CZĘŚĆ TRZECIA
Rozdział I. Organizacja naprawy wagonów w wagonowniach i w zakładach ^ naprawczych wagonów.........,.----
1. Rodzaje i terminy naprawy wagonów.........
2. Ustalanie rocznej liczby wagonów wymagających naprawy ...
3. Ogólne wiadomości o procesie produkcyjnym i technologicznym . . - ^
4. Rodzaje i typy produkcji naprawczej wagonów. Naprawa według stopni zużycia i tolerancji..............
5. Specjalizacja i kooperacja przedsiębiorstw naprawczych..... 102
6. Główne zadania organizacji naprawy wagonów....... 102
7. Metody potokowej naprawy wagonów.......... jO5
8. Warunki, którym muszą odpowiadać oddziały montażowe przechodzące
na metodę potokową naprawy wagonów........- 108
9. Front robót i jego znaczenie............
10. Pojęcie rytmu i cyklu w potokowej metodzie naprawy wagonów . . 110
11. Metoda stanowiskowa naprawy wagonów........'. . m
12. Organizacja i planowanie robót przy naprawie wagonów..... H2
13. Sporządzanie wykresu naprawy wagonów......... 117
14. Organizacja drużyn naprawczych i ustalanie niezbędnej liczby pracowników do naprawy wagonów........... 119
I Rozdział II. Techniczne normowanie pracy i płace........ 121
1. Znaczenie i zadania normowania technicznego........ 121
2. Istota normowania technicznego............ 123
3. Normowanie techniczne w ZSRR........... 124
4. Metody normowania............... 125
5. Podział czasu roboczego.............. 126
6. Techniczne normy czasu i produkcji.......... 128
7. Fotografia czasu roboczego............. 131
8. Chronometraż.........^........ 132
9. Obliczanie czasu maszynowego............ 133
10. Płace w transporcie kolejowym w ZSRR......... 134
11. Wynagrodzenie za pracę poszczególnych kategorii pracowników służby wagonowej................. 136
12. Sposób ustalania oraz rewizji norm i cenników....... 139
CZĘŚĆ CZWARTA
I Rozdział I. Urządzenia służby wagonowej.......... 140
1. Podstawowe jednostki służby wagonowej i rozmieszczenie ich na sieci kolejowej................... 140
2. Typy budynków wagonowni............. 141
3. Ustalanie podstawowych wymiarów budynku oddziału montażowego . 142
4. Oddział naprawy wózków w wagonowni......... 144
I Rozdział II. Oddziały pomocnicze i pododdziały wagonowni...... 148
1. Zadania oddziałów pomocniczych i ich rozmieszczenie w stosunku do oddziału montażowego............... 148
2. Zasady projektowania oddziałów pomocniczych . . . ' . . . ; 149
3. Orientacyjne normy do obliczania powierzchni oddziałów pomocniczych wagonowni................. 150
4. Kuźnia i resorownia............... 152
5. Resorownia................. 157
6. Stachanowskie sposoby naprawy sprężyn nośnych...... 164
7. Oddział mechaniczny............... 165
8. Ustalenie potrzebnej liczby pracowników oddziału mechanicznego . . 167
9. Jednoczesna obsługa kilku obrabiarek, szybkościowe sposoby obróbki metali oraz planowanie wyposażenia oddziałów mechanicznych wagonowni 167
10. Oddział naprawy zestawów kołowych.......... 172
11. Obręczarnia................- . 177
12. Pododdział kołówek............... 183
13. Pododdział rewizji, rozbiórki i montażu łożysk tocznych..... 185
14. Ustalenie wielkości powierzchni oddziału naprawy zestawów kołowych, rozmieszczenie w nim pododdziałów i wyposażenia...... 186
15. Organizacja pracy w oddziale naprawy zestawów kołowych .... 187
16. Stachanowskie metody pracy w oddziale naprawy zestawów kołowych 188
17. Skład zestawów kołowych............. 190
18. Oddział spawalniczy............... 192
19. Zalewnia panewek............ . . l9^
20. Oddział obróbki drewna..............200
21. Narzędziarnia................ 201
22. Oczyszczalnia ............... 205
23. Oddział hamulcowy.............' 205
24. Oddział naprawy dachów i malarnia......... 206
25. Oddział ślusarsko-regeneracyjny.........." 206
26. Składnica................i ! 207
27. Pododdziały dodatkowe w wagonowniach osobowych..... 208
Rozdział III. Urządzenia dźwignicowe i transportowe, przyrządy i urządzenia
mechaniczne w oddziałach wagonowni......... 2nft
1. Znaczenie urządzeń i środków do mechanizacji prac podnoszenia i transportu przy naprawie wagonów.......... 208
2. Urządzenia dźwignicowe i transportowe w wagonowniach . . 209
3. Urządzenia transportowe do przewozu ciężarów..... 217
4. Urządzenia transportowe do przesuwania naprawianych wagonów . 219
5. Urządzenia i przyrządy do naprawy wagonów......' 220
Rozdział IV. Teren wagonowni........,..... 226
1. Rozmieszczenie wagonowni towarowych na terenie stacji .... 226
2. Podstawowe warunki budowy wagonowni........ 227
3. Urządzenia wagonowni.............. 228
4. Układ torów................. 228
5. Teren wagonowni osobowej............ 229
CZĘŚĆ PIĄTA
Rozdział I. Smarowanie wagonów............. 230
1. Wiadomości podstawowe z teorii smarowania........ 230
2. Podstawowe warunki, jakim powinien odpowiadać olej do czopów osi wagonowych................. 233
3. Gatunki i rodzaje olejów wagonowych.......... 235
4. Smary anty awaryjne.............. 237
5. Podbitki i poduszki maźniczne............ 237
6. Odbiór, zlewanie i przechowywanie wagonowych olejów osiowych . . 238
7. Przygotowanie oleju osiowego............ 238
8. Przygotowywanie podbitek i poduszek maźnicznych...... 239
9. Nasycanie odpadków na podbitki i poduszek maźnicznych .... 240
10. Urządzenie nasycalni materiałów podbitkowych i sposoby transportowania wagonowych olejów osiowych.......... 241
11. Obsługa maźnic w czasie eksploatacji.......... 244
12. Przyczyny grzania się maźnic i środki do ich zwalczania..... 247
13. Zasady, terminy i sposoby zmiany oleju......... 248
14. Warunki obsługi maźnic w zimie..........- ^
15. Środki do zmniejszania zużycia wagonowego oleju osiowego, podbitek
i poduszek maźnicznych..............
16. Regeneracja podbitek i poduszek maźnicznych........ ^°
Rozdział II. Punkty kontroli hamulców zespolonych........ 2o4
1. Główne zadania i klasyfikacja punktów kontroli hamulców zespolonych 254
2. Wyposażenie punktów naprawy hamulców '........ ~g
3. Organizacja naprawy i wykonywania prób urządzeń hamulcowych . _ . tw
4. Ustalenie potrzebnej liczby pracowników w punktach kontroli hamulców JW
5. Urządzenie i wyposażenie sprężalni punktu kontroli hamulców «jg
6. Główne zbiorniki powietrza............. £j~
7. Sieć powietrzna................. ~L
8. Praca punktu kontroli hamulców w okresie zimowym _..... ^»
9. Ustalenie zużycia sprężonego powietrza do prób hamulców . ._ . - ^
10. Obliczenie zużycia sprężonego powietrza na potrzeby wagonowni . . &t±
11. Ustalenie średnicy przewodów powietrznych........ "'
Rozdział III. Urządzenia specjalne do obsługi wagonów kolejowych . . . 275
1. Stacje czyszczenia cystern............. 275
2. Wyposażenie hali do czyszczenia cystern i ustalenie zasadniczych jej wymiarów.................. 277
3. Proces technologiczny czyszczenia cystern......... 279
4. Urządzenia do mechanicznego mycia cystern........ 280
5. Najnowsze sposoby czyszczenia cystern......... 281
6. Urządzenie osadnika ropy............. 283
7. Stacje mycia i odkażania............. 284
Rozdział IV. Urządzenia specjalne do obsługi wagonów osobowych .... 285
1. Urządzenia do zewnętrznego mycia wagonów........ 285
2. Urządzenia do wewnętrznego czyszczenia wagonów...... 287
3. Urządzenia do dezynsekcji wagonów.......... 287
4. Akumulatornia do naprawy i obsługi urządzeń elektrycznego oświetlenia wagonów......"........... 288
Rozdział V. Dyrekcyjne warsztaty kołowe oraz inne warsztaty specjalne . . 290
1. Przeznaczenie i zakres robót dyrekcyjnych warsztatów kołowych . . 290
2. Proces technologiczny robót i wyposażenie dyrekcyjnych warsztatów kołowych.................. 292
3. Organizacja pracy w dyrekcyjnych warsztatach kołowych .... 297
4. Warsztaty specjalne............... 297
Rozdział VI. Rozrachunek gospodarczy, planowanie i finansowanie jednostek
służby wagonowej................ 299
1. Istota i zasady rozrachunku gospodarczego........ 299
2. Pojęcie kosztów własnych produkcji........; 301
3. Sposób i kolejność sporządzania planu produkcyjno-finansowego jednostek służby wagonowej............. 303
4. Sposób opracowywania i zatwierdzania planu inwestycji i kapitalnych remontów środków trwałych jednostek służby wagonowej .... 304
5. Finansowanie jednostek służby wagonowej........ 305
6. Ewidencja i sprawozdawczość............ 307
7. Analiza wyników działalności i fundusz dyrektora...... 307
8. Sprawozdawczość techniczna............ 308
CZĘŚĆ SZÓSTA
Rozdział I. Organizacja wagonowych zakładów naprawczych..... 310
1. Rodzaje i rozmieszczenie wagonowych zakładów naprawczych . . . 310
2. Oddziały i urządzenia wagonowych zakładów naprawczych .... 311
3. Proces produkcyjny i jego główne elementy........ 313
4. Zasady planowania i kierowania produkcją........ 314
5. Struktura organizacyjna kierownictwa zakładów....... 315
Rozdział II. Organizacja naprawy wagonów w zakładzie naprawczym . . . 316
1. Zasady ogólne................. 316
2. Przygotowanie wagonów do naprawy.......... - 316
3- Typy budynków oddziałów montażowych......... 31?
4. Organizacja pracy w oddziale montażowym........ 317
Rozdział III. Podstawowe oddziały wagonowego zakładu naprawczego . . . 318
1. Oddział montażowy............... 318
2. Oddział malarski................ 327
3. Pododdział metalizacji.............. 338
4. Oddział naprawy wózków............. 341
5. Oddział kołowy................ 342
6. Oddział resorowo-sprężynowy............ 347
Rozdział IV. Oddziały przygotowawcze zakładu naprawczego..... 849
1. Kuźnia.................. 349
2. Odlewnia żeliwa................ 353
3. Oddział mechaniczny............... 357
4. Gospodarka drewnem w zakładach naprawczych....... 358
5. Oddział obróbki drewna.............. 361
Rozdział V. Oddziały pomocnicze i urządzenia usługowe zakładu naprawczego 364
1. Oddział naprawczo-mechaniczny........... 364
2. Gospodarka narzędziami w zakładzie naprawczym i oddział narzędziowy 367
3. Oddział regeneracji i wykorzystania odpadów........ 369
4. Oddział naprawy urządzeń elektrycznych......... S70
5. Oddziai budowlano-naprawczy............ 370
6.. Urządzenia usługowe zakładu............ 371
Rozdział VI. Organizacja zaopatrzenia, pomieszczenia składowe, transport wewnętrzny wagonowni i wagonowych zakładów naprawczych . ... . 371
1. Organizacja zaopatrzenia w części zapasowe i materiały ..... 371
2. Pomieszczenia składowe.............. 372
3. Transport międzyoddziałowy w wagonowni i zakładach naprawczych . 373
Rozdział VII. Bezpieczeństwo i higiena pracy w wagonowych zakładach naprawczych oraz w innych jednostkach służby wagonowej..... 374
1. Wiadomości ogólne............... 374
2. Niektóre podstawowe środki do zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach naprawczych i w innych jednostkach służby wagonowej .................. 374
Załącznik 1 Załącznik 2
SPIS TREŚCI RÓWNIEŻ NA ZDJĘCIACH... |
|
|
|
|
