Lebiodka pospolita (łacińska nazwa Origanum vulgare L.), zwana popularnie oregano, to roślina przyprawowa i zioło, występujące w całej Europie,. Właściwości prozdrowotne oregano znane już były w starożytnym Egipcie. W starożytnej Grecji zioło to nosiło nazwę “radość gór”, prawdopodobnie z powodu faktu, iż korzenie oregano zapobiegały wymywaniu górskich stoków przez deszcz lub „tylko” z powodu jego fantastycznego zapachu i właściwości zdrowotnych.

Główne składniki oregano to: olejki lotne (tymol i karwakol). Ponadto występują w nim gorycze, garbniki i kwas rozmarynowy. Wyciąg z tego zioła wzmaga wydzielanie śliny, soków trawiennych i śluzu (zwłaszcza w obrębie błon śluzowych górnych dróg oddechowych). Oregano ma silne właściwości antyoksydacyjne i w jednym z badań stwierdzono nawet, że jest 42 razy bardziej aktywne niż jabłka. Wynika to z synergistycznego działania związków fenolowych, a w szczególności kwasu rozmarynowego, który również odpowiada za właściwości antyoksydacyjne oraz chroniące kod DNA.

Jak działa ziele lebiodki?:

• - ze względu na obecność garbników i związków fenolowych (karwakrol i tymol) wykazuje właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że oregano hamuje wzrost bakterii, m. in. Pseudomonas aeruginosa, Staphylococus aureus, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Salmonella enterica, grzybów: Candida albican, pasożytów: Giardia duodenalis.
• - posiada wysoką efektywność przeciwutleniającą. Stanowi doskonałą ochronę przeciw wolnym rodnikom. Za antyoksydacyjne działanie oregano odpowiedzialne są: tymol, kwas rozmarynowy, flawonoidy, witaminy.
• - z uwagi na zawartość flawonoidów Origanum vulgare działa rozkurczająco na mięśnie gładkie oskrzeli, jelit, dróg żółciowych i moczowodów oraz na macicę w okresie krwawień miesięcznych
• literatura wskazuje, że ziele lebiodki jest także wykorzystywane w nieżytach górnych dróg oddechowych, kaszlu i utrudnionym odksztuszaniu.
• - zwiększa wchłanianie żelaza
• - usprawnia procesy trawienia i przyswajania pokarmów