 |
| |
Nadżib Mahfuz był wybitnym prozaikiem arabskim, laureatem literackiej Nagrody Nobla w 1988 roku. Jednym z jego najsłynniejszych dzieł jest trylogia "Opowieści starego Kairu", której akcja obejmuje lata 1[zasłonięte]917-19. Wtedy Egipt walczył z okupacją angielską, a w tradycyjnym społeczeństwie arabskim zachodziły rewolucyjne przemiany. Upadały uznawane przez wieki normy społeczne, następowała stopniowa emancypacja kobiet, coraz głębsze przenikanie do Egiptu zachodniej kultury, nauki i prądów filozoficznych. Mamy tu dokładnie opisany zwykły dzień rodziny, święta, zwyczaje, rozrywki, stroje, przedmioty użytku codziennego, potrawy, mentalność bohaterów. Powieść zawiera materiał o ogromnej wartości poznawczej i oddaje w sposób niepowtarzalny nastrój Kairu, urok i lokalny koloryt starych uliczek, zaułków, bazarów...
"Złodziej i psy".
Dramatyczne wydarzenia stanowiące kanwę tej sensacyjnej opowieści rozgrywają się zarówno w eleganckich dzielnicach Kairu położonych nad Nilem, jak i w domach biedoty wokół słynnej kairskiej cytadeli. Losy bohatera to alegoria odwiecznej konfrontacji jednostki ze społeczeństwem, osadzona w rzeczywistości egipskiej stolicy lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku, gdzie wszechobecna jest policja, a konflikty rozstrzygane są przemocą. Said Mahran, były posługacz w domu akademickim, niespełniony samouk, cyrkowiec i wreszcie złodziej wspierający finansowo grupę studentów spiskujących przeciwko monarchii, trafia do więzienia. Na wolność wychodzi po obaleniu władzy w 1953 roku, opętany pragnieniem zemsty na niewiernej żonie i na kolegach, którzy go zdradzili. W ciągu kilku dni, w gorączkowej atmosferze lipca, mają rozstrzygnąć się jego losy.
Obie książki są w bardzo dobrym stanie.
|
|
|
|
|
|
