O losie Martina Bormanna, osobistego sekretarza Hitlera i szefa kancelarii Trzeciej Rzeszy, który zaginął w ostatnich dniach II wojny światowej, napisano bardzo wiele. W październiku 1946 r. w Norymberdze ten najusilniej poszukiwany człowiek – zbrodniarz wojenny – został zaocznie skazany na karę śmierci. Większość historyków przyjmuje, że Bormann poniósł śmierć w pobliżu berlińskiego mostu Weidendamm w nocy z 1 na 2 maja 1945 r. Niektórzy twierdzą, że uciekł z oblężonego Berlina i ukrył się w Ameryce Południowej.

W swojej książce Ch. Creighton ujawnia jedną z najbardziej strzeżonych tajemnic II wojny światowej. Martin Bormann nie zginął, lecz został porwany z Berlina i uprowadzony do Anglii przez oddział brytyjskich komandosów, dowodzony przez Iana Fleminga (późniejszego twórcę postaci Jamesa Bonda) i autora książki. Tam nadano mu nową tożsamość; alianci wykorzystali udzielone przez Bormanna informacje, by odzyskać większość przechwyconych przez nazistów funduszy i złota z kont w bankach szwajcarskich. Operację pod kryptonimem JAMES BOND przeprowadzono na rozkaz szefa supertajnej komórki brytyjskiego wywiadu – majora Desmonda Mortona – z inicjatywy premiera Wielkiej Brytanii W. Churchilla i prezydenta USA F.D. Roosevelta.

Stron 255, Świat Książki