|
Dokument – 2 strony treści- na papierze ze stemplami opłaty skarbowej nad treścią. Dokument fundacyjny z 1810 roku – osoby z Rengersdorf – Stanów. Bardzo ładna kaligraficzna łacina dokumentu wypisanego 1 stycznia 1810 roku.
Na dole aprobata wpisana 9 marca 1810 roku i opieczętowana przez opata żagańskiego Antoniego Knaura.
Czerwona pieczęć lakowa opata - pięciopolowy herb - centralne pole – w kształcie serca a na nim krzyż. Pozostałe pola – powtarzające się (podwójne): Baranek Boży i kwiat. Na górze litery A A S – znaczące – Antonius Abbas Saganensis – Antoni Opat Żagański.
Więcej o herbach opatów żagańskich: W. Strzyżewski, Herby opatów żagańskich w: Kowalski S. (red.), Klasztor Augustianów w Żaganiu. Zarys dziejów, Żary 1999, s. 135-144)
Opat Antoni Knaur (1[zasłonięte]803-18) – był ostatnim opatem żagańskim.
Ten który nastał po opacie naprawdę błogosławionym,
doświadczył udręki powodzi, wojny, jako też innych plag. Przesławna kanonia królewskim edyktem została z korzeniem wyrwana,
onże więc poczet opatów zamyka, a doczekawszy starości życie zakończył.
(Sentencja łacińska z portretu Knaura znajdującego się w Żaganiu - przekład Jan Sczaniecki, w: Kowalski S. (red.), Klasztor Augustianów w Żaganiu. Zarys dziejów, Żary 1999, s. 199)
Sam dokument i podpis opata jest unikalny – może jeden z ostatnich podpisanych przez opata Knaura przed likwidacją zakonu przez pruskie władze – gdy jak pisze anonimowy poeta: „przesławna kanonia królewskim edyktem została z korzeniem wyrwana..”
|
