Książka na którą czekał Andrzej Lepper.
9 lipca 2007 r. opinia publiczna w kraju została wstrząśnięta informacją o rzekomo olbrzymiej aferze korupcyjnej, zwanej aferą gruntową, zorganizowanej, przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, z inspiracji i za wiedzą, Prezesa Rady Ministrów Jarosława Kaczyńskiego oraz Ministra Sprawiedliwości, Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobry. Do sposobu przeprowadzenia i efektów tej prowokacji CBA, z najwyższym uznaniem odniósł się Prezydent Rzeczypospolitej Lech Kaczyński. Nie żałował on pochwał i uznania dla twórców tej afery.
Jarosław Kaczyński w udzielonym z początkiem lipca 2007 r. wywiadzie telewizyjnym, poinformował społeczeństwo, że Konstytucyjny Minister Andrzej Lepper znalazł się w kręgu ciężkich podejrzeń i zarzutów kryminalnych. Z tego względu zmuszony był wystąpić z wnioskiem do Prezydenta RP o odwołanie go z pełnionych funkcji państwowych. Aktu tego odwołania dokonał w dniu 9 lipca 2007 r. nie Lecz Kaczyński, ale jego zwyczajny urzędnik Kancelarii Prezydenta w zakamarkach Pałacu Prezydenckiego.
Nie miał odwagi dokonać tego aktu prezydent Kaczyński, ani nikt z jego ministrów. Na Andrzeja Leppera wydano wyrok politycznej śmierci. Zrobiono z niego pospolitego przestępcę, zwyczajnego kryminalistę.
Celem niniejszej książki jest udowodnienie, że popełniona prowokacja była od samego początku wymierzona, w sposób bezprawny, wyłącznie w Andrzeja Leppera.