Wiecznie zielony, obficie kwitnący krzew o kwiatach pojedynczych lub pełnych pochodzący z południowej Europy, spotyka się go na całym obszarze śródziemnomorskim. Jest to bardzo popularna i lubiana roślina, która od 2 tys. lat zachwyca swymi walorami dekoracyjnymi. Oleander ma formę krzewu lub drzewka, wysokości do 2 m, liście równowąsko-lancetowate długości około 10-15 cm, skórzaste, rosnące w okółkach po trzy lub naprzeciwlegle. Kwiaty oleandra należą do bardzo ozdobnych i są dość duże (u form dzikich średnica ok. 3 cm, ale formy uprawowe mają większe) o lejkowatej koronie z głęboko powycinanym pięciodzielnym brzegiem. Dzikie formy oleandrów kwitną na różowo i biało, hodowane natomiast zachwycają również barwą żółtą, beżową oraz czerwoną. Uprawa: Oleander w naszych warunkach jest uprawiany jako roślina pojemnikowa, którą od połowy IV do X wystawiamy na słoneczne i ciepłe stanowisko, na wolnym powietrzu. Ciepłe stanowisko sprawa, że kwitnienie jest bardziej intensywne. Odmiany o kwiatach pojedynczych kwitną przeważnie lepiej i wcześniej. Podlewanie jest bardzo ważne zwłaszcza w upalne dni, kiedy jest niezbędnym dostarczać roślinie odpowiedniej ilości wody. Oleander lubi wilgoć a jej brak sprawia opadanie kwiatów. Najlepiej jest doniczkę wstawić w niskie naczynie z wodą i w miarę ubywania uzupełniać jej zawartość. Bujne kwitnienie sprawia, że jego zapotrzebowanie na składniki pokarmowe jest bardzo wysokie, dlatego trzeba regularnie nawozić, co tydzień od kwietnia do sierpnia. Przedłużenie tej czynności może tylko zaszkodzić roślinie, gdyż wytwarzanie nowych pędów w okresie przedzimowym bardzo osłabia. Gdy chcemy uzyskać oleandry silnie rozgałęzione, wówczas kilkakrotnie w ciągu lata usuwamy końce pędów. Przed przymrozkami, oleander musi trafić do możliwie jasnego pomieszczenia, w którym temperatura nie może przekraczać 4-8 ºC. Oleandry starsze przesadzamy, co 3-4 lata najlepiej czerwcu do większej donicy lub zmniejszyć bryłę korzeniową tak, aby wraz z nową ziemią mieścił się w starym pojemniku. Rozmnażanie poprzez sadzonki, które najlepiej pobrać wiosną lub wczesnym latem. Powinny mieć one ok. 10-15 cm długości, dolnym końcem zanurzamy je w naczyniu z wodą, po 2-3 tygodniach wypuszczają korzenie, następnie do donicy. Zastosowanie: Jako roślina pojemnikowa nadaje się zarówno do mieszkania, jak i na taras. Kwitnienie: Czerwiec- październik