OKNIŃSKI STEFAN DUSZAN CAR SERBÓW I GREKÓW 1932 R.

18-05-2012, 14:45
Aukcja w czasie sprawdzania nie była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik serdecznie

numer aukcji: 2349985658

Miejscowość Kraków

Koniec: 25-05-2012 19:38:01

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI - STEFAN DUSZAN CAR SERBÓW I GREKÓW
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
KOSZT WYSYŁKI 8 ZŁ - Koszt uniwersalny, niezależny od ilośći i wagi, dotyczy wysyłki priorytetowej na terenie Polski. Zgadzam się na wysyłkę za granicę (koszt ustalany na podstawie cennika poczty polskiej).

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

ZYGMUNT OKNIŃSKI
STEFAN DUSZAN
CAR SERBÓW I GREKÓW
KRAKÓW 1932
NAKŁADEM AUTORA
ODBITKA Z „PRZEGLĄDU POWSZECHNEGO"

Wiele cennych maferjałów znalazłem w wydawnictwie Ljubić"a Monumenfa specfanfia hisforiam Slavorutn meridio-nalium, kfóre zawiera liczne dokumenty, oświetlające stosunek cara Stefana do Wenecji.
Prace historyczne obywateli Dubrownika, Mauro Orbi-niego i Jakóba Piotra Luccariego, dostarczyły mi wielu szczegółów z bośniacko-serbskich stosunków za Duszana. Historja Orbiniego In regno degli slavi oggi corroffa-menfe deffi Schiavoni (drukowana w 1601 r. w Pesaro) przy bogactwie materjałów, zebranych przezeń przeważnie w bi-bljotekach jego patronów, książąt Urbini i Dubrownika, odznacza się brakiem krytycznym. Autor korzystał ze wszystkich dostępnych mu źródeł i wierzył im ślepo. W jego historji spotyka się ustawiczne sprzeczności; chronologja bywa poplątana, uwydatnia się brak systematyczności i kolejności w planie pracy. Stosunkowo mało miejsca poświęcił Orbini samej historji Dubrownika.
Historja Luccariego Copioso risfreffo degli annali di Rausa, drukowana w 1605 r. w Wenecji, nacechowana jest bezkrytycznością i brakiem systemu. Luccari, mimo że posiadał do swego rozporządzenia bogate materjały, m. in. państwowe archiwum Dubrownika, czerpał wiadomości przeważnie z cudzoziemskich kronikarzy (Giovanni di Ravenna) i pisarzy, przeplatając je historycznemi opowiadaniami o narodach, z któremi Dubrownik pozostawał w bliższych lub dalszych stosunkach. Poza tem kilkakrofniekorzystał z dzieła Żiuofi Kralepa i archiepiskopa srpskich, mówiącego wiele
0 ogólnej działalności Stefana Duszana.
Żivofi napisane zostały w latach 1325—1376 przez arcybiskupa Daniela II (f 1336), jego ucznia diakona Daniela
1 nieznanego nazwiska przeora klasztoru deczańskiego. Posiadają one charakter panegiryczny i odznaczają się stronniczością. Znajdują się jednak w nich bardzo ważne dane historyczne.
Siła i tendencja państwowego rozwoju średniowiecznej Serbji uosobione są w trzech synach Nemanja. StefanJ)
Pierwowienczanny (1196—1228) uosabia sobą centralistyczno-polityczne dążenia narodowej energji, dążącej ku państwowej sile, politycznej samodzielności i rozwoju państwa na wschód. Wukan jest wyrazicielem starych żupańskich (plemiennych) seperatystycznych tradycyj i dążeń ziem nadmorskich ku zachodowi nawet pod względem religijnym. Ażeby pozbawić tronu brata swego Stefana (wielkiego żupana Raszki) nawiązuje on ścisły kontakt z Węgrami, ^ uznaje się lennikiem i wprowadza do Serbji katolicyzm, jako państwową religję. Najmłodszy św. Sawa, najbardziej utalentowany, słusznie zwany nauczycielem i prawodawcą narodu,2) uratował państwową jedność Serbji, pogodził braci, przywrócił Stefanowi władzę, kładąc tym sposobem kres wpływom węgierskim i odśrodkowym dążeniom poszczególnych żupanów, zagrażających dziełu Nemanji. Św. Sawa urzeczywistnił narodowe dążenie Serbów, zapewniwszy im kościelną i kulturalną niezależność.
Za panowania synów Stefana, mianowicie Radosława, Władysława i Stefana Urosza (1243—1276), potęga państwa serbskiego wzrosła. Najazdy tatarskich hord wpłynęły bardzo na osłabienie najbliższych sąsiadów Serbji, Węgier i Bułgarji, na Bałkanach wyrasta nowa potęga — państwo Nemanijów.
Za Urosza I pojawiają się w Serbji niemieccy górnicy, tak zwani Sasi, dają oni początek górnictwu krajowemu, które też w krótkim czasie bardzo się rozwinęło, przyczyniając się poważnie do wzrostu zasobów materjalnych państwa3). Rozwija się handel, powstaje silna armja.
Szybki rozwój Serbji umożliwił władcom Stefanowi Dra-gutinowi (1276—1282), Uroszowi Milutynowi (1282—1321) i Stefanowi Uroszowi III Deczańskiemu (1321—1331) przed-
sięwzięcie ofensywy na ziemie bizantyjskie i zajęcie Mace-donji aż po Strumicę.
W tym dziejowym pochodzie Serbji na wschód specjalnie zaznaczyło się w historji panowanie cara Stefana Du-szana Silnego (1331—1355).
Stefan Duszan, syn Stefana Deczańskiego oraz królewny bułgarskiej Teodory, urodził się w 1308 roku.2) Już jako trzyletnie dziecko, był świadkiem strasznego nieszczęścia, które dotknęło rodzinę królewską. Przyczyną nieszczęścia było powstanie Stefana Deczańskiego przeciwko ojcu Milutynowi. Powstanie nie udało się i Stefan Deczański upokorzył się. Pomimo to Milutyn rozkazał syna zakuć w kajdany i odesłał do Skoplje, dokąd też przybyli zausznicy króla celem pozbawienia królewicza wzroku.2) Faktycznie jednak Stefan oślepiony został tylko na jedno oko. Ze Skoplje Stefan wraz z synem i żoną odesłany został do Bizancjum do cesarza Andronika i zamknięty w klasztorze Pantokratora.
Źródła tragedji królewskiej trzeba szukać w niezadowoleniu wielmożów serbskich z wpływów Bizancjum, które były bardzo silne na dworze królewskim od czasu ożenienia się Milutyna z cesarzówną Simonidą, córką Andronika. Wielmoże serbscy, przyzwyczajeni do władzy w kraju i niezadowoleni ze wzrostu wpływów greckiego elementu, podjudzali królewicza Stefana przeciwko ojcu.3)
Siedm lat przebywał Stefan Deczański wraz z rodziną w Carogrodzie. Życie to zarówno w greckim klasztorze, jak na dworze cesarskim nie mogło nie odbić się na charakterze małoletniego Stefana Duszana. Widział ciężką niedolę rodziców, widział okrutne obejście się dziada z ojcem. A wśród otaczających go Greków spotykał się często ze zdaniem, iż postępowanie takie było konieczne i usprawiedliwione. To też w duszy dziecka musiały powstać moralne sprzeczności, dzięki którym mógł on zdecydować się w póź-
niejszym wieku na straszny czyn względem swego nieszczęśliwego ojca. W 1317 roku powraca Stefan Deczański do Serbji. Czas osłabia nienawiść i podejrzliwość ojca względem syna, który ze względu na swoje kalectwo nie mógł być niebezpiecznym. Ujmuje się też za nieszczęśliwym duchowieństwo. Opat Chilandarskiego klasztoru, Daniel, późniejszy arcybiskup serbski i pisarz, oraz arcybiskup Nikodem zwracając się do króla w imieniu soboru i swojem z prośbą
0 przebaczenie dla Stefana Deczańskiego.J) Milutyn spełnia prośbę i przebacza synowi, oddając mu zarząd Budimlu.
Wkrótce następuje na tronie serbskim bardzo ważna zmiana. Dnia 29 października 1320 r. umiera Milutyn, na tron wstępuje Stefan Urosz III (Deczański), a z nim koronuje się i syn jego „Stefan — młody król".2) Ta jednoczesna koronacja ojca i syna była nowością w historji serbskiej.
I tu zaznacza się wpływ Bizancjum, gdzie istniał od-dawna zwyczaj, że cesarz miał przy sobie współrządcę państwa z tytułem cesarskim. Przyjmując do współrządów syna
1 oddając mu ziemię zetską na własność,8) zaszachował król Stefan Urosz III wielmożów, zyskujących coraz większe znaczenie w królestwie. Odebrał im też możność podżegania syna przeciwko sobie. Panowanie Stefana Deczańskiego upływało wśród wewnętrznych i zewnętrznych walk. W walce z królem Stefanem giną dwaj pretendenci do tronu: Konstanty, naturalny syn Milutyna i Władysław syn Dra-
gutina.
W 1330 r. następuje zwycięska wyprawa Serbów do Bułgarji. W tym czasie król Stefan zaślubia Blankę, córkę Filipa, ks. Tarentu, tytularnego cesarza Latynów, a po jej śmierci — Marję, córkę Jana Paleologa, namiestnika salo-nickiego.4) Małżeństwa te nie przyczyniają się do wzmocnienia młodego państwa serbskiego. Małżeństwo z Blanką zbliża Stefana Deczańskiego do papieża Jana XXII, któremu władca serbski przysięga wierność, a małżeństwo z Marją
...

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.