OKNA NIEBIOS !!!

Piąta z serii - KATEDRA św. IZAAKA !!!

KATEDRA w SANKT PETERSBURGU !!!

W roku 2012 zostaną wydane dwie monety z tej pięknej serii.

Na kolejnej monecie zostanie przedstawiony:

KOŚCIÓŁ św. FRANCISZKA z ASYŻU w KRAKOWIE !!!

Kraj: Cook Islands

Rok emisji: 2012

Wielkość emisji: 2000

Nominal: 10$

Metal: srebro 0,925

Waga: 50 g

Średnica: 50 mm

Stempel: prof + piekny witraż

Opakowanie: oryginalne etui + certyfikat

Stan: menniczy

UWAGA: Przedsprzedarz, wysyłka kwiecień/maj 2012 !!!

Sobór świętego Izaaka Dalmatyńskiego - największa prawosławna świątynia w Sankt Petersburgu oraz druga co do wielkości w Rosji (zaraz po Soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie), wybudowana z polecenia cara Aleksandra I; mierzy 97,6 m szerokości, 111,2 m długości oraz 101,5 m wysokości; zwieńczona jest złoconymi kopułami (pokrytymi 100 kg czystego złota), z których największa posiada promień ok. 11 m. Może pomieścić 14 tys. wiernych.

Sobór był budowany 40 lat (1[zasłonięte]818-18). Budowla była wznoszona na podmokłym, niełatwym do tego typu inwestycji terenie, co wymagało postawienie konstrukcji na wbitych głęboko w ziemię, drewnianych palach. Koszt budowy oszacowano wówczas na ponad 20 mln rubli. Od samego początku inwestycja napotykała szereg trudności. Największą przeszkodą było to, że świątynie nie stawiano od zera - z polecenia Aleksandra I musiano zachować już istniejące trzy poświęcone ołtarze oraz ściany starszej, lecz nieudanej świątyni autorstwa Antonio Rinaldiego. Specjalnia komisja zaaprobowana przez cara wybrała na głównego architekta - Francuza Auguste de Montferranda (1[zasłonięte]786-18), który wcześniej pobierał nauki w pracowni nadwornego architekta cesarza Napoleona Bonaparte, Ch Perciera. Z czasem okazało się, że wznoszona budowla nie spełnia oczekiwań. Car nakazał wówczas, powołanej w tym celu specjalnej komisji, korektę projektu przy jednoczesnym poszanowaniu, jeśli to możliwe, istniejących ścian i fundamentów. Ponadto zobowiązał komisję do zachowania głównych cech konstrukcyjnych zaplanowanych przez Montferranda. Poprawianiem projektu zajęli się - oprócz samego Montferranda (który został dopuszczony do prac) - Awram Mielnikow, Wasyl Stasow, A. Michajłow Starszy i inni. Ich nadrzędnym celem stało się zachowanie imponującej pod względem rozmiarów kopuły. W tym celu wzmocniono fundamenty i dodano cztery nowe słupy, na których miała się ona oprzeć. Efektem prac zespołu były nowinki architektoniczne: podwójne sklepienie soboru (konstrukcyjne i dekoracyjne) oraz składająca się z trzech części kopuła (jej wewnętrzna czasza ma kształt sfery, środkowa - stożka, a zewnętrzna - paraboli). Dzięki zastosowaniu wielu nowatorskich rozwiązań Sobór Świętego Izaaka jest trzecią pod względem wielkości świątynia kopułową Europy - wyprzedzają go jedynie Bazylika św. Piotra w Watykanie oraz Katedra św Pawła w londynie.. Według danych dostępnych w muzeum w soborze od tej świątyni większa jest również Katedra Santa Maria del Fiore we Florencji.