W 1819 r. wszakże, epoce, w której rozpoczyna się ten dramat, 
zamieszkiwała tam pewna biedna panienka. 
Mimo, iż słowo dramat mocno straciło na wyrazistości wskutek naciąganego i niewłaściwego użytku, 
jaki zeń czyni nasza cierpiętliwa literatura, konieczne jest użyć go tutaj; 
nie iżby ta historia była dramatyczna w ścisłym znaczeniu słowa, ale skoro dobiegnie do końca, 
może czytelnik uroni parę łez.... Czy zrozumie ją kto poza Paryżem? 
Można wątpić. Szczegóły tej sceny, pełnej obserwacji i kolorytu lokalnego, 
da się ocenić jedynie między wzgórzami Montmartre a wyżem Montrouge, 
w tej znamienitej dolinie wciąż osypującego się tynku i ścieków czarnych od błota; 
dolinie wypełnionej rzeczywistym cierpieniem, fałszywą często radością 
i tak straszliwie oranej wzruszeniami, iż trzeba doprawdy czegoś nadzwyczajnego, 
aby osiągnąć trwalsze nieco wrażenie...

Czas nagrania 11godz.10min.`